O Sigve Knutson είναι αυτή τη στιγμή ένα από τα πιο ελπιδοφόρα νέα ταλέντα στο σύγχρονο ντιζάιν. Ο 30χρονος experimental designer από το Όσλο δημιουργεί χρηστικά – διακοσμητικά αντικείμενα υψηλής αισθητικής που αμφισβητούν τη μαζική παραγωγή, αποθεώνουν την αξία του χειροποίητου και καθοδηγούνται από τον πειραματισμό και τη διαισθητική προσέγγιση των υλικών. Πρόσφατα βρέθηκε για πρώτη φορά στην Αθήνα, με αφορμή την προετοιμασία της πρώτης του έκθεσης στην Ελλάδα, που παρουσιάζεται στην Carwan Gallery του Πειραιά. Αλήθεια, πώς βλέπει ένας Νορβηγός την Αθήνα όταν την επισκέπτεται για πρώτη φορά; Πώς φαντάζει στα μάτια ενός νεαρού καλλιτέχνη η πόλη που τα τελευταία χρόνια αποτελεί κορυφαίο προορισμό για τους πιο δημιουργικούς ανθρώπους του πλανήτη; Περάσαμε μία μέρα μαζί του, αναζητώντας απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα.
→ Από αφηγήσεις φίλων ήξερα ότι η Αθήνα είναι η πόλη που όλοι αγαπούν να επιστρέφουν ξανά και ξανά. Μπορώ να μιλάω ώρες γι’ αυτήν. Το πρώτο πράγμα που θυμάμαι να με γοητεύει είναι ο ήλιος της. Αυτή η πόλη έχει τον πιο ιδιαίτερο ήλιο στον πλανήτη. Είναι ένας ήλιος φιλόξενος και οικείος. Κάπως έτσι θα χαρακτήριζα και τον Πειραιά, που πλέον έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Ήταν το πρώτο μέρος που επισκέφτηκα, μια και εκεί στεγάζεται η Carwan Gallery, που με φιλοξενεί αυτό το διάστημα. Το λιμάνι σού δημιουργεί αμέσως ένα αίσθημα απόδρασης και ελευθερίας, ενώ κάθε γωνιά αυτής της γειτονιάς νιώθεις ότι κρύβει άπειρες δυνατότητες έμπνευσης και δημιουργίας. Για παράδειγμα, στον δρόμο της γκαλερί βρίσκεται ένα από τα πιο παλιά χυτήρια της περιοχής. Η γνωριμία μου με τον ιδιοκτήτη μού άνοιξε ένα παράθυρο γνώσης, εντελώς ξαφνικά. Στα 30 λεπτά της επίσκεψής μου, είχα μάθει πώς να κάνω συγκόλληση, πώς να χυτεύω και ποια είναι τα καλύτερα εργαλεία της αγοράς.
Ο Πειραιάς μοιάζει να είναι το καλύτερο μέρος της Γης για να βρεθεί ένας ντιζάινερ. Είναι το σπίτι της χειροτεχνίας, της δημιουργίας και των υλικών.
→ Νομίζω ότι η γλώσσα σας μοιάζει με τον χαρακτήρα σας. Όσους Έλληνες έχω γνωρίσει τις τελευταίες μέρες τούς χαρακτηρίζει μια βαθιά αίσθηση φιλοξενίας και ζεστασιάς. Δεν περίμενα μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα να γνωρίσω ανθρώπους που μπορώ πλέον να αποκαλώ φίλους. Έχετε ένα ταλέντο οι Έλληνες να δημιουργείτε στενές φιλικές σχέσεις. Καταλαβαίνω ότι η φιλία για εσάς είναι κάτι ιερό. Αρκεί να βγεις σε ένα καφέ ή σε ένα μπαρ και να κοιτάξεις γύρω σου τις παρέες για να το καταλάβεις. Είστε ένας αληθινός λαός, γεμάτος όρεξη και χαρά. Ξέρετε να απολαμβάνετε τη ζωή εδώ πέρα. Ένα βράδυ πήγα στο Cinderella στο Κολωνάκι και χόρεψα όσο δεν έχω χορέψει ποτέ στη ζωή μου. Ξέρω ότι οι Νορβηγοί δεν φημίζονται για τις χορευτικές τους δυνατότητες, αλλά αυτή η πόλη σε προκαλεί να χορέψεις. Την ίδια χορευτική διάθεση είχα και στο Jazz in Jazz στη Δεινοκράτους, αλλά και στο Cantina Social στο Μοναστηράκι. Στο Warehouse στα Εξάρχεια ανακάλυψα κάποιες σπάνιες ετικέτες κρασιών και στο Travolta στο Περιστέρι δοκίμασα τα πιο λαχταριστά ψαρικά. Αυτό, βέβαια, που θα μου λείψει περισσότερο από την Αθήνα είναι τα ήσυχα πρωινά που περνούσα στη Δεξαμενή, διαβάζοντας ή ζωγραφίζοντας.
→ Τις τελευταίες μέρες νιώθω πιο Αθηναίος από ποτέ. Μου αρέσει πολύ να περπατάω, έτσι έχω ήδη προλάβει να επισκεφτώ πολλά και διαφορετικά σημεία της πόλης. Κάθε φορά που βρίσκομαι για πρώτη φορά σε ένα μέρος, έχω τρεις διαφορετικούς τρόπους για να το εξερευνήσω. Ο πρώτος είναι ο πιο κοινωνικός. Μου αρέσει να βγαίνω –γιατί όχι και μόνος;– σε κεντρικά εστιατόρια και μπαρ, γνωρίζοντας νέο κόσμο. Ο δεύτερος συνδέεται περισσότερο με το επάγγελμά μου. Απολαμβάνω να έρχομαι σε επαφή με τους ντόπιους ντιζάινερ και να γνωρίζω το έργο τους. Είναι ένας τρόπος να ανακαλύπτω νέες τεχνικές ή νέα υλικά δημιουργίας. Ο τρίτος είναι το τζόκινγκ. Είναι μια διαδικασία που απολαμβάνω, γιατί συνδυάζει τον διαλογισμό με την εξερεύνηση ενός καινούργιου μέρους. Όλα τα παραπάνω τα έκανα στην Αθήνα. Νομίζω ότι διασκέδασα λίγο περισσότερο με το τζόκινγκ. Ένα Σάββατο πρωί, αποφάσισα να τρέξω από το Κολωνάκι έως τον Υμηττό και πίσω. Δεν ήμουν σίγουρος αν ήταν εφικτό να φτάσω εκεί πάνω, αλλά είπα να το προσπαθήσω. Αυτός ο γιγαντιαίος και μυστηριώδης λόφος ήταν από τα πρώτα πράγματα που τράβηξαν την προσοχή μου. Ήταν λες και μου φώναζε να τον σκαρφαλώσω! Όταν έφτασα, ανακάλυψα έναν πραγματικό παράδεισο. Αυτό το δάσος μοιάζει να φιλοξενεί τους πνεύμονες της πόλης. Για κάποιο λόγο μού θύμισε πολύ τα δικά μας δάση στη Νορβηγία. Πάντα πίστευα ότι το Όσλο είναι τόσο ξεχωριστό εξαιτίας της εγγύτητάς του με τη φύση, αλλά κι εδώ στην Αθήνα υπάρχει αυτή η στενή σύνδεση με το πράσινο. Ίσως όχι τόσο προφανής, αλλά εκεί βρίσκεται όλη της η γοητεία· στις απρόβλεπτες εκπλήξεις που σου επιφυλάσσει.
→ Έχω ξετρελαθεί με τα ελληνικά. Ακούω τους περαστικούς στον δρόμο να τα μιλάνε και σκέφτομαι ότι θέλω να ξεκινήσω αμέσως μαθήματα. Ακούγεται να είναι μια γλώσσα με πάθος, ένταση και ποιητικότητα. Τις πρώτες μέρες έζησα πολλά αστεία περιστατικά με τις λέξεις «ναι» και «όχι». Στα νορβηγικά το «όχι» είναι «nei», επομένως κάθε φορά που άκουγα να λέτε «ναι», νόμιζα ότι λέτε «όχι». Έλεγα από μέσα μου: Πώς γίνεται σ’ αυτή τη χώρα να σου λένε όχι και να γελάνε; Ευτυχώς βρέθηκε κάποιος να μου εξηγήσει τη διαφορά!
→ Η διαδικασία της εξερεύνησης μιας νέας πόλης μοιάζει με τη δημιουργική διαδικασία που ακολουθώ ως καλλιτέχνης. Όσο μου αρέσει να ανακαλύπτω τα μυστικά και αυθεντικά κομμάτια μιας πόλης που επισκέπτομαι για πρώτη φορά, άλλο τόσο απολαμβάνω την εξερεύνηση ενός νέου υλικού, ενός παράξενου εργαλείου ή μιας σπάνιας τεχνικής που μπορεί να μου ανοίξει νέους δρόμους στη δημιουργία των έργων μου. Στη νέα μου έκθεση στον Πειραιά μπορεί κανείς να διαπιστώσει αυτή τη διερευνητική στάση μου απέναντι στον υλικό πολιτισμό και στην παράδοση. Οι επισκέπτες θα δουν μια προσεκτική επιλογή έργων, από αυτά που δημιούργησα στην αρχή της καριέρας μου μέχρι τα πιο πρόσφατα που φτιάχνω τώρα εδώ στην Αθήνα. Έχω τη βαθιά πεποίθηση ότι δεν πρέπει λεπτό να σταματάμε να εξερευνούμε την ταυτότητα του σύγχρονου πολιτισμού και τις δυνατότητές του. Αυτή για μένα είναι μία από τις σημαντικότερες αποστολές της ανθρώπινης φύσης. Η κοινή πολιτιστική μας κληρονομιά είναι κάτι που πρέπει να επεκτείνεται διαρκώς, όχι απλώς να διατηρείται. Συνεχίζω, λοιπόν, να εξερευνώ και να ψάχνω.
ΙΝFO
Η πρώτη ατομική έκθεση του Sigve Knutson στην Ελλάδα, με τίτλο Assembly, παρουσιάζεται στην Carwan Gallery μέχρι τις 8 Ιανουαρίου 2022 (Πολυδεύκους 39, Πειραιάς, 210-4114536). www.carwangallery.com / @sigveknutson
