Αλλιώς τα περίμενα. Νόμιζα ότι οι Big Thief ζουν όλοι μαζί στο Μπρούκλιν και σουλατσάρουν στα κουλ στέκια, ζωντανές αποδείξεις ενός μοντέρνου, εναλλακτικού lifestyle. «Όχι», μου λέει ο μπασίστας τους, Μαξ Ολιάρτσικ, από το παράθυρο μιας Ζoom συνομιλίας. «Εγώ μένω στο Τελ Αβίβ. Συναντιόμαστε όταν έχουμε πρόβες, ηχογραφήσεις ή συναυλίες».
Ποιοι είναι όμως οι Big Thief; Θα μπορούσα να πω ότι έχουν βρεθεί υποψήφιοι για Γκράμι. Ότι ο διεθνής Τύπος αποθεώνει κάθε τους δίσκο και ότι ο κιθαρίστας τους συνόδευσε πρόσφατα τον Μπομπ Ντίλαν. Θα μπορούσα, όμως οι ίδιοι δεν είναι ένα συγκρότημα που προσδιορίζεται από κατακτήσεις. Απόφοιτοι του μουσικού κολεγίου Μπέρκλι, ενώθηκαν στο Μπρούκλιν το 2015 αξιοποιώντας τις γνώσεις τους σε ένα ήπιο indie ροκ και φολκ ιδίωμα. Παρότι ζουν σε διαφορετικά σημεία του πλανήτη πλέον, παραμένουν ενωμένοι και δυνατοί. Ο νέος τους δίσκος, Dragon New Warm Mountain I Believe In You, διευρύνει την παλέτα τους και μπαίνει από τώρα στα καλύτερα της χρονιάς.
Την περασμένη εβδομάδα, πέρασα ώρες βλέποντας βιντεάκια των Big Thief στο λάπτοπ. Ακόμα δεν τους έχω καταλάβει. Όσο σοβαρή, ή ενίοτε δραματική, κι αν ακούγεται η μουσική τους, θα πρέπει σίγουρα να υπάρχει κάποιο υπόγειο χιούμορ σε μια μπάντα που ονόμασε το πρώτο άλμπουμ της Masterpiece (2016). O Μαξ φοράει παρδαλά πουκάμισα και κρεμάει στην ταστιέρα του μπάσου του γούρια. Το πρόσωπο του ντράμερ, βγαλμένο από αγιογραφία. Ο κιθαρίστας κάνει αλλόκοτες, σπασμωδικές κινήσεις καθώς παίζει (δες τον στο Tiny Desk Concert, το δημοφιλέστερο βίντεο της μπάντας στο YouTube) κι όσο για την τραγουδίστρια και βασική δημιουργό Άντριαν Λένκερ, είναι ξεκάθαρα η ψυχή της μπάντας. Άλλοτε με ξυρισμένο κεφάλι, άλλοτε με αξύριστες μασχάλες, αποτελεί τυπικό δείγμα ανυπότακτης γυναίκας της εποχής. Από τους τέσσερις, μου έτυχε ο Μαξ· 35 ετών, γέννημα-θρέμμα Ισραηλινός, μου εξηγεί ότι λίγο πριν έπαιζε ποδόσφαιρο, θυμάται τις διακοπές του στην Κω και, πιο πολύ με τη ζεστασιά του παρά με τα λόγια, με φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στο να καταλάβω τι κάνει τους Big Thief ξεχωριστούς.
Παρατήρησα ότι όλοι οι δίσκοι σας έχουν μονολεκτικούς τίτλους ή το πολύ δύο λέξεις. Ομοίως και τα περισσότερα τραγούδια. Τώρα επιστρέφετε με ένα άλμπουμ που λέγεται Dragon New Warm Mountain I Believe In You. Τι σας συνέβη;
Η Άντριαν έγραψε ένα κομμάτι με αυτόν τον τίτλο και ύστερα σκεφτήκαμε ότι θα μπορούσε να είναι και το όνομα του δίσκου. Αν σου πω ότι ξέρω τι σημαίνει, θα σου πω ψέματα. Ο καθένας τον ερμηνεύει όπως θέλει. Μου αρέσει πάρα πολύ πάντως.
Διάβασα ότι αυτή τη φορά αργήσατε να βρείτε ρυθμό.
Λόγω της πανδημίας, είχαμε να δούμε ο ένας τον άλλο για μήνες. Πήγαμε να ηχογραφήσουμε σε ένα σπίτι έξω από τη Νέα Υόρκη και στην αρχή δεν λειτουργούσε τίποτα. Mετά από κάποια ανέμπνευστα takes, βγήκαμε έξω στη φύση και βουτήξαμε στα παγωμένα νερά ενός ποταμού που κυλούσε πίσω από το σπίτι. Ήταν απίστευτο, κάτι σαν spiritual εμπειρία! Το κρύο κάνει τις φλέβες σου να διαστέλλονται, προκαλώντας κάτι σαν επαναφορά στο σώμα και στο κεφάλι σου. Όταν ξαναμπήκαμε στο σπίτι, αρχίσαμε να ηχογραφούμε με βρεγμένα μαγιό. Είχαμε ανακτήσει τη χαμένη ενέργεια και αυτό το κρύο έμεινε μέσα μας όλο το καλοκαίρι.
Τραγούδια όπως το Blurred view ή το Wake me up to drive έχουν απίστευτο ήχο! Πηγαίνετε με συγκεκριμένες οδηγίες στον παραγωγό ή του δίνετε λευκή επιταγή;
Στον συγκεκριμένο δίσκο παραγωγός ήταν ο Τζέιμς, ο ντράμερ μας. Μεγάλη υπόθεση το να έχουμε ένα μέλος του συγκροτήματος για παραγωγό. Βέβαια, και στα προηγούμενα άλμπουμ είχαμε τον Άντριου Σάρλο – επίσης δικό μας άνθρωπο. Είμαστε όλοι φίλοι, οπότε δεν παίζουν εγωισμοί κ.λπ.
Ξεκινήσατε με βάση το Μπρούκλιν…
Ναι, πριν από οκτώ χρόνια. Γνωριστήκαμε στον δρόμο και σύντομα αρχίσαμε να παίζουμε μαζί.
Σε εμάς εδώ, το Μπρούκλιν ακούγεται σαν το πιο κουλ μέρος του κόσμου. Νιώθεις προνομιούχος που έζησες εκεί;
Σίγουρα. Γενικά η Νέα Υόρκη είναι κάτι το ξεχωριστό, λόγω της ποικιλίας ανθρώπων. Ένα μπερδεμένο και αρμονικό χάος από διαφορετικές κουλτούρες.
Ένας στίχος των Foxygen λέει: «Δεν χρειάζεται να είσαι κάθαρμα/ δεν βρίσκεσαι στο Μπρούκλιν πια». Μπορείς να μαντέψεις τι υπονοεί;
Νομίζω ότι αναφέρεται στη μαγκιά, στο νταηλίκι ορισμένων ανθρώπων εκεί πέρα. Σε όλες τις μεγαλουπόλεις κυριαρχεί μια αγριάδα. Στη Νέα Υόρκη ίσως λίγο παραπάνω.
Ένα κομμάτι σας που αγαπήθηκε πολύ είναι το Not. Έχει κι αυτό το φοβερό σόλο μετά τη μέση… Υπάρχει κάποια ιστορία από πίσω;
Η Άντριαν το έγραψε ενώ βρισκόμασταν σε περιοδεία. Την επομένη, μας το έπαιξε και πάθαμε πλάκα. Υπάρχει κάτι το κυκλικό σε αυτό το τραγούδι. Αναφέρει όλα αυτά τα πράγματα που δεν είναι κάτι. Κάθε φορά που το παίζουμε δημιουργεί μια τρομερά δυνατή ενέργεια, χωρίς να ξέρω ακριβώς πώς. Σαν να είναι κάτι ιερό, κάτι σημαντικό και πολύτιμο.
Αν το Dragon κάνει επιτυχία, είστε πρόθυμοι να βγείτε από το indie κέλυφος και να παίξετε σε μεγάλους χώρους;
Κάθε χώρος έχει τα συν και τα πλην. Άλλη αίσθηση το κλαμπ, άλλη το ανοιχτό φεστιβάλ. Σίγουρα είμαστε πρόθυμοι να κάνουμε πράγματα που δεν έχουμε ξανακάνει.
Με όλο το θάρρος, βγάζετε ικανοποιητικά λεφτά από αυτή τη δουλειά;
Είμαστε από τους τυχερούς. Το indie είναι ένα πολύ μικρό κομμάτι της πίτας, που περιλαμβάνει πάρα πολύ κόσμο, και εμείς έχουμε καταφέρει να ζούμε από τη μουσική. Τα πρώτα χρόνια ζοριστήκαμε. Ανεβήκαμε σταδιακά, επειδή κάναμε πολλά live. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η μοιρασιά είναι δίκαιη. Υπάρχουν πάρα πολλοί καλλιτέχνες εκεί έξω που θα έπρεπε να ζουν από τη δουλειά τους όπως εμείς.
Παίζετε σε πλήθη που μπορεί να σας χειροκροτήσουν, αλλά μπορεί και να αδιαφορήσουν. Πώς διαχειρίζεστε τις συνέπειες της συνεχούς έκθεσης;
Δεν μας φοβίζει τόσο το τι θα σκεφτεί το κοινό. Βρίσκονται εκεί για να νιώσουν ή έστω να προσπαθήσουν να νιώσουν. Δεν περιμένουμε να μας λατρέψουν οι πάντες ή κάτι τέτοιο. Κυρίως μας απασχολεί το πώς νιώθουμε εμείς, πώς νιώθει η μπάντα. Αυτό είναι το πιο άμεσο και το πιο σημαντικό, γιατί αντανακλάται και στον κόσμο.
Σας γιούχαραν ποτέ;
Δεν θυμάμαι κάτι τέτοιο. Στο Internet υπάρχουν τα πάντα· αν θες, μπορείς να ψάξεις (γέλια).
Tα τελευταία 15-20 χρόνια γεμίσαμε αναβιώσεις· στην τέχνη, στη μόδα, παντού. Όντας μια επιτυχημένη indie μπάντα, έχετε τη φιλοδοξία να κάνετε κάτι ρηξικέλευθο;
Εννοείται πως ναι. Έχουμε τον ενθουσιασμό να κάνουμε ό,τι είναι δυνατό και αδύνατο.
Ετοιμάζεστε πάλι για περιοδεία. Έχω μια χαζή απορία: Τι τρώτε στις περιοδείες; Πώς ρυθμίζετε το θέμα του φαγητού;
Καθόλου χαζή! Το φαΐ είναι το πιο σημαντικό. Γινόμαστε αυτό που τρώμε. Ιδίως εμείς, που περνάμε πολύ χρόνο μακριά από το σπίτι, γινόμαστε αυτό που ζητάμε από τους διοργανωτές να βάλουν στο green room, στο ψυγείο μας. Αν ζητάς τεκίλα, γίνεσαι άνθρωπος-τεκίλα! Στην αρχή λες: «Σιγά, είναι προσωρινό». Όμως αυτή είναι η κουζίνα σου και αυτή είναι η ζωή σου. Εμείς κάποια στιγμή σταματήσαμε να ζητάμε μπίρες, γιατί καταλάβαμε ότι μας κατέστρεφαν. Μια άλλη φορά ρωτήσαμε αν μπορούμε να φέρουμε σκύλο. Οπότε κάποιος όντως έφερε τον σκύλο του και νιώθαμε όμορφα κάθε μέρα παίζοντας μαζί του. Στις τελευταίες περιοδείες ζητάμε πράσινα λαχανικά και επιδιώκουμε να τρώμε ένα ζεστό γεύμα τουλάχιστον μία φορά την ημέρα. Τις μέρες που δεν έχουμε συναυλίες πηγαίνουμε σε κάποιο εστιατόριο, παραγγέλνουμε ή τη βγάζουμε με κάτι πρόχειρο στο χέρι.
Το καλοκαίρι θα επιστρέψουν οι μεγάλες συναυλίες σε εξωτερικούς χώρους. Θα φανεί, πιστεύεις, κάποια αλλαγή στο κοινό;
Σίγουρα μας επηρέασε όλους αυτή η δοκιμασία. Ακόμα και τώρα, που είσαι πιο ασφαλής, νιώθεις ότι κάτι έχει συμβεί. Μετά από δύο χρόνια που ζήσαμε όλοι περίεργα, νομίζω πως η ζωή δεν θα επιστρέψει με ένα μεγάλο μπαμ, αλλά σταδιακά.
ΙΝFO
Το Dragon New Warm Mountain I Believe In You κυκλοφορεί από τη 4AD.
