Η συζήτησή μου με τη Λένα Φουτσιτζή, τη Λασκαρίνα Λιακάκου και τη Μιρέλα Διαλετή, τις δημιουργούς του νέου φεμινιστικού κοινωνικού δικτύου Womanlandia στην Ελλάδα, γίνεται μέσω Zoom, καθώς η Λένα μένει τα τελευταία χρόνια στην Αμερική. Η Λένα ήταν αρχιτέκτονας και, όταν ξέσπασε η οικονομική κρίση στην Ελλάδα, βρέθηκε με αρκετό ελεύθερο χρόνο στη διάθεσή της, οπότε και ξεκίνησε να γράφει στο δικό της blog «Α, μπα;», ανακαλύπτοντας τη διαδραστικότητα του Internet. Το blog αρχικά μετατράπηκε σε στήλη στη Lifo, με τη μορφή ερωτήσεων που έστελναν οι αναγνώστες, στην πλειονότητά τους γυναίκες, και τις δικές της εύστοχες, χιουμοριστικές, μεστές απαντήσεις, ενώ σταδιακά η ομάδα μεγάλωσε.
Η Λένα θεωρούσε από τότε τον εαυτό της φεμινίστρια, αλλά πέρασαν δέκα χρόνια για να καταλάβει τις προεκτάσεις και τη δυναμική αυτού του προσδιορισμού. Έτσι, η αρχική παρέα του «Α, μπα;» εξελίχθηκε στην κοινότητα μελών του Womanlandia, του δικού τους, ανεξάρτητου πλέον συνδρομητικού φεμινιστικού site, όπου το χαμόγελο δεν απουσιάζει, αλλά, όπως μου λέει και η Λένα, «συζητάμε και πράγματα που δεν είναι καθόλου αστεία, γιατί μεγαλώσαμε, άλλαξε ο κόσμος γύρω μας, ξυπνήσαμε και ο ανώδυνος σχολιασμός έχει γίνει ζήτημα επιβίωσης πια». Συνοδοιπόροι στο όραμα του Womanlandia είναι η Λασκαρίνα, με σπουδές στη Νομική Αθηνών, και η Μιρέλα, επίσης απόφοιτος της Νομικής Αθηνών και ασκούμενη δικηγόρος, οι οποίες είχαν διαδικτυακή φεμινιστική ραδιοφωνική εκπομπή και επιθυμούσαν από τότε να συνεργαστούν με τη Λένα. Αυτό που τις απασχολεί είναι να μπορέσουν γυναίκες από την Ελλάδα και το εξωτερικό να βρουν η μία την άλλη μέσα από το Womanlandia και να έχουν έναν χώρο δικό τους, όπου να εκφράζονται με ασφάλεια και ελευθερία.
Λένα, είχες ποτέ στο μυαλό σου, όταν ξεκινούσες το blog ή αργότερα τη στήλη σου, ότι θα γινόταν αυτό που έχει συμβεί σήμερα με το Womanlandia;
Λένα: Όταν ξεκίνησα να γράφω, τα κινητά μας είχαν ακόμα καπάκι! Δεν είχα αρκετή φαντασία, μόλις είχα αρχίσει να συνειδητοποιώ τι σημαίνει να έχεις μέλη, τι σημαίνει «γράφω και το διαβάζει όλο το σύμπαν», τρόπος του λέγειν. Αυτό που ένιωσα, όμως, αρκετά γρήγορα ήταν μια υπόγεια σύνδεση με γυναίκες που μιλούσα λίγο μαζί τους, αλλά ήταν σαν να τις ήξερα χρόνια, και σκεφτόμουν συνέχεια πώς θα τις ξετρυπώσουμε για να μην αισθάνεται καμία μόνη. Με απασχολούσε να βγει στο προσκήνιο αυτή η κρυμμένη Ελλάδα. Γυναίκες που θα έπρεπε να είναι μπροστά παραμένουν αόρατες, ενώ επικρατεί μια κακοφωνία έντασης, παραπληροφόρησης και ένας χαμηλού επιπέδου δημόσιος διάλογος. Ήξερα χάρη στο «Α, μπα;» ότι υπάρχει και μια Ελλάδα που έχει ποιότητα μέσα της, αλλά δεν ακούγεται, γιατί προτιμά να μην ανακατευτεί με αυτόν τον χυλό. Είναι αυτό που είχε πει ένας δημοσιογράφος, ότι ο ρατσισμός είναι σαν τη σκόνη· βρίσκεται παντού συνέχεια, αλλά πρέπει να πέσει με κατάλληλο τρόπο για να τη δεις. Αυτό συμβαίνει σε όλη τη συστημική καταπίεση, και από τη στιγμή που είδα τον σεξισμό, δεν μπορούσα να τον «ξεδώ». Αν έχεις περάσει στην απέναντι πλευρά, νιώθεις μια μοναξιά, και αυτό ελπίζω να μπορέσουμε να δώσουμε μαζί στη Womanlandia, τη σιγουριά ότι δεν είμαστε μόνες.
Πιστεύω ότι φταίει και αυτό που μας έμαθαν από μικρές, ότι οι γυναίκες πρέπει να είμαστε ανταγωνιστικές, ότι οι γυναίκες τσακώνονται μεταξύ τους, ότι τα cool girls κάνουν παρέα με άνδρες.
Λασκαρίνα: Νομίζω ότι έχουμε ελάχιστα ξεφύγει από τέτοια στερεότυπα. O σεξισμός είναι υπαρκτός, αλλά όχι τόσο ξεκάθαρος όσο υπονοούν ετικέτες όπως το «cool girl». Νομίζω ότι η μέση γυναίκα που ασχολείται με τον φεμινισμό σήμερα είναι πιο κοντά στην ιδέα ότι τα πράγματα είναι πολύ πιο περίπλοκα. Είναι δύσκολο να κάνεις τον διαχωρισμό μεταξύ της προσωπικότητας και της πατριαρχίας. Στη Womanlandia συζητάμε το γεγονός ότι πολλά κομμάτια στην προσωπικότητα μιας γυναίκας έχουν χτιστεί πάνω σε πατριαρχικές δομές που έχει αντιληφθεί μεταγενέστερα στη ζωή της. Είσαι με κάποιον και ξέρεις ότι πλένεις τα πιάτα συχνότερα, ότι στρώνεις το κρεβάτι, ότι κατεβάζεις τα σκουπίδια, αλλά, επειδή το σεξ είναι καλό ή σε στηρίζει στους στόχους σου στη δουλειά, αναρωτιέσαι αν η σχέση σου είναι φεμινιστική ή όχι. Ξέρουμε όμως πια ότι οι διαχωρισμοί δεν είναι τόσο απλοί, και αυτό είναι το κενό που έρχεται να αναπληρώσει το Womanlandia – υπάρχει το πολυεπίπεδο, και αυτό ερχόμαστε να αγκαλιάσουμε. Μια γυναίκα δεν θα είναι ποτέ μόνο φεμινίστρια, cool girl, μισογύνης. Θέλουμε να δείξουμε ότι επιτρέπεται να είσαι πολυπρόσωπο, πολυεπίπεδο ον. Νομίζω, κορίτσια, θα συμφωνήσετε. Αν όχι, δεν πειράζει, γιατί είναι πολυπρόσωπο το Womanlandia (γέλια).
Λένα: Φεμινίστρια είσαι εφόσον πιστεύεις στην ισότητα. Ο φεμινισμός δεν είναι κάποιο βραβείο, δεν πρέπει να περάσεις εξετάσεις. Είναι μόνιμη πάλη και μεταξύ μας ανακαλύπτουμε ότι έχουμε κι αυτά τα κομμάτια μέσα μας.
Λασκαρίνα: Ένα πολύ απτό παράδειγμα είναι το Imposter Syndrome (σύνδρομο του απατεώνα). Μπορεί μια γυναίκα να κάνει επιτυχημένη καριέρα, να βγάζει χρήματα και μέσα της να πιστεύει ότι είναι μια απάτη που κάποια στιγμή θα αποκαλυφθεί. Πατριαρχία είναι να πιστεύεις ότι ποτέ δεν θα υπάρξει χώρος για σένα σε ένα σύστημα, ότι πετυχαίνεις κάτι κατά λάθος. Αυτό είναι ένα συναίσθημα κοινό σε πολλές γυναίκες. Εκεί ερχόμαστε εμείς να σου πούμε ότι αυτό το πράγμα έχει όνομα, έχει μια ρίζα και χειρίσου το όπως επιθυμείς ως γνώση. Στη φάση που είμαστε, το κόνσεπτ δεν είναι τόσο η εκρίζωση, όσο η συνειδητοποίηση.
Λένα: Είναι πολύ βαριά η συνειδητοποίηση από μόνη της. Απόλυτη ισότητα δεν υπάρχει πουθενά. Και δεν υπήρξε ποτέ, επίσης, γιατί πλέον και οι ανθρωπολόγοι λένε ότι δεν υπήρξαν ούτε μητριαρχικές κοινωνίες στην πραγματικότητα. Είμαστε πάρα πολύ πίσω στην ιδέα της ισότητας, δεν μπορούμε καν να την ονειρευτούμε, κανείς δεν έχει ζήσει την ισότητα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Οπότε το ανακαλύπτουμε σιγά σιγά, συνειδητοποιώντας πόσα βάρη σηκώνουμε από την ώρα που ξυπνάμε μέχρι την ώρα που κοιμόμαστε και πιο μετά, που τα βλέπουμε στα όνειρά μας. Σκέψου ότι ο λόγος που μας μιλάς τώρα είναι ότι υπάρχει η Ημέρα της Γυναίκας.
Τι γνώμη έχετε για την Ημέρα της Γυναίκας;
Λένα: Αναγκαίο κακό είναι, αλλά ΟΚ.
Μιρέλα: Εγώ πάτησα στο Google «Ημέρα της Γυναίκας» και, αν δείτε τις εικόνες και τι υπάρχει εκεί μέσα, θα σχηματίσετε μόνοι σας γνώμη, με τα στερεότυπα και τον σεξισμό που αναπαράγονται.
Λασκαρίνα: Η δική μου σκέψη είναι πως οτιδήποτε δίνει αφορμή σε νεαρότερα κορίτσια, 10-17 ετών, να πατήσουν ένα κουμπί, να δουν κάποια πράγματα και να αρχίσουν να αναρωτιούνται «γιατί», είναι καλό. Θα ήθελα να ζω σε έναν κόσμο που δεν έχει ανάγκη την Ημέρα της Γυναίκας, αλλά ζω σε έναν κόσμο που ένα TikTok μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερη συνειδητοποίηση από όση η καθημερινότητα, οπότε χαίρομαι που υπάρχει προς το παρόν. Ευελπιστώ πως, όταν θα είμαι 60, δεν θα χρειάζεται.
Υπάρχουν κάποιοι, μεταξύ των οποίων και γυναίκες, που λένε ότι ο λόγος σας είναι αρκετά επιθετικός και ότι είστε υπέρμαχοι, και με τη γραφή σας, του cancel culture.
Λασκαρίνα: Ό,τι και να γράψει η Λένα, η ακύρωση ενός άνδρα με παραβατική ή παράνομη συμπεριφορά που έχει καταξιωθεί ως επιτυχημένος, δεν πρόκειται να επέλθει. Κατανοώ την έννοια του cancel culture, αλλά πιστεύω ότι είναι μια «καραμέλα» που βοηθάει τα μέσα να δείξουν κάτι στο κοινό με κατανοητό τρόπο. Δεν πιστεύω ότι εννοιολογικά υφίσταται ή εφαρμόζεται, ότι ένα άτομο μεγάλης δημοφιλίας ή αποδοχής θα πάθει κάτι και θα έχει κυρώσεις.
Λένα: Εμείς δεν έχουμε κάνει cancel κάποιον, είναι η «καραμέλα» για να αποδυναμωθεί ένας γυναικείος λόγος που, όταν είναι επώνυμος και ευθύς, χαρακτηρίζεται επιθετικός. Δεν γράφω όπως είναι συχνά ο γυναικείος γραπτός λόγος, που ξεκινάει με «ίσως θα», «μερικές φορές θα μπορούσε». Έχω εκπαιδεύσει τον εαυτό μου να μην το κάνει – πες αυτό που θέλεις να πεις. Η απλή κατάφαση από μια γυναίκα θεωρείται επίθεση. Θεωρείται επίθεση όταν λες «θέλω τα κόκκινα παπούτσια». Πρέπει να πεις «θα μπορούσα να έχω τα κόκκινα παπούτσια;». Πράγματα αυτονόητα για τους άνδρες, εμείς πρέπει να τα διεκδικήσουμε.
Τι πιστεύετε για τον γυναικείο δημόσιο λόγο στην Ελλάδα;
Λασκαρίνα: Ότι μπορεί να βελτιωθεί (γέλια). Δεν είχα καταλάβει τη σημασία της Φώφης Γεννηματά, μέχρι τη μέρα που πέθανε, οπότε κάθισα και διάβασα για τις γυναίκες στην πολιτική ζωή της Ελλάδας. Χρειαζόμαστε πολλές και πιο δυνατές, με την έννοια του να πιάνουν περισσότερο χώρο. Είχα νιώσει εκτίμηση που η Φώφη Γεννηματά χρησιμοποίησε τη λέξη «mansplaining». Δεν έχουμε καμία άλλη γυναίκα πολιτικό, αρχηγό κόμματος, που να έχει χρησιμοποιήσει αυτόν τον όρο σε δημόσιο λόγο και έχει νόημα για πολλές γυναίκες, για την ύπαρξή τους, το ότι ειπώθηκε αυτό. Οι λέξεις έχουν σημασία – να τις πεις, να μην τις ξέρει κάποια και να τις ψάξει.
Να συζητήσουμε και για το #ΜeΤoo στην Ελλάδα; Το ξεκίνημά του και πού βρισκόμαστε έναν χρόνο μετά;
Λένα: Εγώ δεν μένω στην Ελλάδα, αλλά έχω μια αίσθηση των πραγμάτων. Η Ελλάδα ακολούθησε στο #ΜeΤoo με κάποια χρόνια καθυστέρηση, περίπου πέντε, αλλά ευτυχώς που ξεκίνησε με την Μπεκατώρου και τώρα δεν μπορεί να γυρίσει πίσω. Όπως ξέρουμε και από άλλες χώρες όπου ξεκίνησε αυτή η αφύπνιση, όταν οι γυναίκες αρχίζουν να μιλάνε, υπάρχει μεγάλη αντίδραση από την άλλη πλευρά και ήδη γίνεται και στην Ελλάδα.
Λασκαρίνα: Εγώ δεν το περίμενα και ενθουσιάστηκα, ξυπνούσα στις έξι το πρωί και παρακολουθούσα την ειδησεογραφία. Ένιωσα έκπληξη που τόσες γυναίκες είχαν να μοιραστούν παρόμοια βιώματα και πόσο σαφείς ήταν. Η σαφήνεια του να εκφράζεις με λεξιλόγιο κατανοητό σε όλους εμπειρίες που είναι συνήθως αποκλειστικά γυναικείες, είναι σημαντική. Έπαιξε ρόλο και η περίπτωση του άνδρα στη Νέα Σμύρνη που ακολούθησε την κοπέλα στην πολυκατοικία της, με τη συζήτηση που ξέσπασε και όσους είπαν ότι ήταν ένας ανώμαλος, ενώ είναι κάτι που αρκετές γυναίκες έχουμε ζήσει. Ξαφνικά διαπιστώσαμε ότι σεξουαλική παρενόχληση έχει συμβεί σε όλες μας και είχαμε πολλούς άνδρες να λένε ότι αυτά δεν γίνονται.
Και οι γυναικοκτονίες είναι ένα βαρύ συλλογικό βίωμα για την ψυχολογία μας ως γυναικών.
Λένα: Είμαστε στην αρχή της αποκάλυψης μιας πολύ σκοτεινής πραγματικότητας που υπήρχε πάντα και έως τώρα μπορούσαμε να παριστάνουμε το αντίθετο. Δεν είναι αστείο να φοβάσαι για τη ζωή σου και, επειδή είναι μεγάλος ο τρόμος, προσπαθούσαμε να τον εκλογικεύσουμε. Έχει τελειώσει η περίοδος χάριτος και βρισκόμαστε στη φάση του συλλογικού πένθους. Ο φεμινισμός έχει μετατραπεί σε κακιά λέξη από την πατριαρχία, γιατί έχει μέσα πολύ θάνατο. Είμαστε εντελώς απροετοίμαστες ψυχολογικά για να εκφράσουμε οργή και παρακολουθώ τις αλλαγές μέσα μας. Εύχομαι αυτά να μας παρακινήσουν να οργανωθούμε στην πράξη, γιατί στις οργανωμένες κοινωνίες η διέξοδος είναι η νομοθεσία και η πολιτική.
Μιρέλα: Παρακολουθούσαμε πολύ τη χρήση του όρου «γυναικοκτονία» από το 2017-18 και μέχρι το 2022 έχει μεγάλη διαφορά η συχνότητα και ο τρόπος που χρησιμοποιείται. Πλέον, υπάρχουν γυναίκες που έχουν αφιερωθεί στον νομικό αγώνα να ενταχθεί στον κώδικα. Είμαι αισιόδοξη. Υπάρχει κατανόηση του μεγέθους της βίας και δεν θα αργήσει το επόμενο βήμα, δεν είμαστε μόνες.
Έχετε αφιερώσει πολύ χρόνο και χώρο στο Womanlandia γράφοντας για τον νόμο της συνεπιμέλειας.
Λασκαρίνα: Ο νόμος της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας είναι ένα έγκλημα κατά των γυναικών και οποιαδήποτε αναγνώστρια ας έρθει στο Womanlandia να διαβάσει γιατί.
Λένα: Αυτός ο νόμος είναι η απόδειξη ότι το #ΜeΤoo έφερε αντιδράσεις από την άλλη πλευρά. Κάθε φορά που οι γυναίκες βγαίνουν μπροστά, η επίθεση είναι είτε στο ζήτημα της έκτρωσης είτε στο ζήτημα του διαζυγίου. Έχουμε γράψει εκτενώς γι’ αυτό στο Womanlandia και είμαστε διατεθειμένες να το εξηγήσουμε κι άλλο, να κάνουμε και webinar, αν κάποια γυναίκα έχει απορίες, γιατί η άλλη πλευρά κάνει συστηματική προσπάθεια να αποπροσανατολίσει, λέγοντας ότι τα παιδιά θέλουν και τους δύο γονείς. Συμφωνούμε σε αυτό. Στην υποχρεωτικότητα είναι το πρόβλημά μας.
Πείτε μου λίγο τι περιλαμβάνει το Womanlandia, μια και αναφέρατε τα webinars.
Λασκαρίνα: Αρχικά, παρουσιάζουμε το τι συμβαίνει στην καλλιτεχνική ζωή της Ελλάδας και του κόσμου. Έπειτα, φιλοξενούμε ανθρώπους που μπορούν να μας πουν πολύ ωραία πράγματα μέσω συνεντεύξεων, σεμιναρίων και webinars, όπως η Σάσα, που μιλάει για το skincare, ο Νίκος, που θα πει πώς να διεκδικήσουμε δικαιώματα όταν πάμε στον γυναικολόγο, η Μαρίνα, που μας λέει πώς να μαγειρέψουμε εύκολα και οικονομικά, ενώ έχουμε και το ζήτημα της εκπλήρωσης αναγκών. Μια γυναίκα, για παράδειγμα, θέλει να προχωρήσει στη δουλειά της και έχει ερωτήσεις: πώς να ζητήσει αύξηση, τι να κάνει με κάποιον/α συνάδελφο που έχει πρόβλημα. Εκεί έχουμε τα forums με γραπτή συζήτηση σε μορφή αλληλοενημέρωσης. Για το «έχω ανάγκη αυτή την κοινότητα που συζητάει συγκεκριμένα ζητήματα» έχουμε τα groups. Και έχουμε και τον Χρυσό Οδηγό – για παράδειγμα, θέλω δερματολόγο, αλλά να μη μου πει πότε θα κάνω παιδιά!
Έχω πάει σε δερματολόγο που με ρώτησε αν υπάρχει ενδεχόμενο εγκυμοσύνης, επειδή θα έκανα μια συγκεκριμένη θεραπεία. Και όταν είπα όχι, με ρώτησε πόσων χρονών είμαι και γιατί δεν κάνω παιδάκια.
Λένα: Θα ήθελα, όταν ακούγονται κάτι τέτοια, να πατάς ένα κουμπί και να βγαίνει μηνυσάρα, να μη χρειάζεται καν να πας σε δικηγόρο.➔
Λασκαρίνα: Και το τελευταίο στάδιο στο site είναι το κομμάτι του dating.
Λένα: Η ιδέα ήταν να μπαίνεις στο Womanlandia και να βρίσκεις απαντήσεις σε όλα σου τα προβλήματα καθημερινά ως γυναίκα, αλλά σε ένα φεμινιστικό περιβάλλον όπου δεν θα ακούσεις χοντράδες. Το dating αυτό που υπήρχε μέχρι στιγμής στην Ελλάδα ήταν καθαρά δυαδικό: άνδρας ψάχνει γυναίκα, γυναίκα ψάχνει άνδρα, άντε και λίγο η ομοφυλοφιλία, αλλά πιο δύσκολα για τις γυναίκες, ενώ, αν δεν κατατάσσεσαι κάπου ξεκάθαρα, τότε σίγουρα δεν εκπροσωπείσαι. Θέλαμε να φτιάξουμε έναν χώρο όπου θα μπορούσε ο οποιοσδήποτε να περιγράψει τον εαυτό του, έχοντας δώσει έναν όσο πιο συμπεριληπτικό κατάλογο γίνεται. Είχαμε γελάσει πολύ όταν φτιάχναμε το dating. Ελπίζω το Womanlandia να μεγαλώσει και να γίνουν συνεργασίες, φιλίες, ραντεβού, ταξίδια και να μην έχει όρια αυτό – στο διαδίκτυο μπορούμε να συνδεθούμε με πάρα πολλούς τρόπους και δίνουμε τα τεχνικά εργαλεία και τον χώρο για να γίνει αυτό με ασφάλεια, την οποία εξασφαλίζει η συνδρομή. Μέχρι στιγμής έχουμε 2.300 μέλη, ενώ υπάρχουν οι βάσεις για να γίνει δίγλωσσο το site και να συμμετέχουν και γυναίκες που δεν μιλούν ελληνικά!
Μιρέλα: Όταν ξεκινήσαμε το Womanlandia, κάναμε ένα αφιέρωμα στον γυναικείο οργασμό και κάλεσμα σε γυναίκες καλλιτέχνες να μας φτιάξουν κάποια έργα. Ο αριθμός των γυναικών που ανταποκρίθηκαν ήταν τεράστιος και κατάλαβα ότι βλέπουμε την κορυφή του παγόβουνου σχετικά με τις γυναίκες που ασχολούνται με την τέχνη στην Ελλάδα. Τώρα χτίζεται όλο και περισσότερο στο site μας μια εικονική γκαλερί, όπου οι γυναίκες θα μπορούν να εκθέτουν τα έργα τους και να μας μιλούν για τις τεχνικές ή τον χρόνο που επενδύουν στα διάφορα είδη τέχνης. Θέλουμε να αποκτήσουν τον δημόσιο χώρο που δεν είχαν μέχρι στιγμής.
Νιώσατε ποτέ ότι, ειδικά δεδομένης της συνδρομής, το Womanlandia είναι ρίσκο;
Λασκαρίνα: Η εμπιστοσύνη μας στη Λένα ήταν και είναι πλήρης. Ακόμα κι αν δεν πετύχει, τουλάχιστον το κάναμε και θα το μετάνιωνα για πάντα αν δεν ήμουν κομμάτι του. Και να μην πετύχει, πέτυχε.
Λένα: Πώς να μην πετύχαινε; Ήδη υπήρχαμε εμείς, ήξερα τις γυναίκες που ήταν μαζί μας, τη φιλοσοφία τους, που είναι όντως ιδιαίτερη για την Ελλάδα. Δεν μας απασχολεί να πείσουμε τους περαστικούς, απευθυνόμαστε σε συγκεκριμένο κοινό και, όταν έχεις πληρώσει τη συνδρομή και είσαι μέλος μας, μιλάς μεν με άγνωστες, αλλά έχεις προσπεράσει κατά πολύ το small talk και κάνεις συζητήσεις αστείες αλλά και βαριές, σαν εκείνες που κάνεις με φίλες χρόνων. Αυτό ήταν το όραμά μου και πίστευα σε αυτό από τα μέλη που είχα γνωρίσει όλα αυτά τα χρόνια.
Τι θα λέγατε σε μια γυναίκα που ξεκινάει τώρα να ενημερώνεται για τον φεμινισμό;
Λένα: Να έρθει σε εμάς. Μια γυναίκα που ψάχνεται και κάτι δεν της πάει καλά, θα έρθει σε εμάς, θα ανοίξει η βιτρίνα και θα δει όλο το χάλι, αλλά θα ξέρει τουλάχιστον από πού προέρχεται η δυσαρέσκεια και μακροπρόθεσμα θα της κάνει καλό. Λέγεται πατριαρχία, αυτό είναι το spoiler!
Λασκαρίνα: Να μην προσπαθεί να εκλογικεύσει αυτό που νιώθει ότι είναι λάθος. Αποδέξου το συναίσθημά σου και έλα στο Womanlandia να το συζητήσουμε!
Μιρέλα: Η πατριαρχία μάς έχει τσουβαλιάσει και, επειδή ο φεμινισμός κάνει το αντίθετο, βασικό είναι να έχεις τη δίψα να μάθεις. H συμβουλή μου είναι να έρθει σε εμάς, γιατί οι γνώσεις των αναγνωστριών μάς κάνουν κι εμάς να μαθαίνουμε. Ελάτε να μάθουμε όλοι μαζi!
