Όταν οι συμπτώσεις αποκτούν νόημα, συνεχίζουμε άραγε να τις χαρακτηρίζουμε έτσι; Ήταν μια σκέψη που μου πέρασε από το μυαλό όταν ο Γιώργος Τριχάς μοιράστηκε μαζί μου το προσωπικό του μότο: «Η ζωή είναι ένα ταξίδι από μια σειρά συμπτώσεων». Ίσως ο όρος «συμπτώσεις» δεν αφορά το νόημα που μπορεί κάποιος να βρει, εκ των υστέρων, σε μια σειρά από φαινομενικά ασύνδετα γεγονότα, αλλά στο κατά πόσο σε αυτό το ταξίδι είναι γνωστός ο προορισμός. «Δεν είχα ποτέ ως στόχο να ασχοληθώ με την κεραμική. Ήταν το αποτέλεσμα μια σειράς συμπτώσεων. Κάποια στιγμή γύρω στα 35 αποφάσισα ότι πρέπει να κάνω κάτι για μένα. Την ξεκίνησα ως χόμπι, και το πρώτο διάστημα άρχισα να αφιερώνω πολύ χρόνο.
Τελείωνα τα βράδια από τη δουλειά και πήγαινα στο εργαστήριο». Αυτή η ερασιτεχνική ασχολία τον οδήγησε σε εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, καθώς και σε μια συνεργασία με το brand Callista Crafts. Πιο πρόσφατα είδαμε τη δουλειά του στο 10am Lofts στο Γκάζι, μια σειρά από μοναδικά κεραμικά που αποπνέουν αρχέγονα ένστικτα. Η τελευταία του συλλογή, με τίτλο Locule, αποτελεί έναν φόρο τιμής στην καμπυλότητα του ανθρώπινου σώματος. Πρόκειται για δείγματα δουλειάς που δεν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως ερασιτεχνικά.
Λογοθεραπευτής στο επάγγελμα, φαίνεται να προσεγγίζει την κεραμική με μια ταπεινότητα. Δυσκολεύεται να αυτοχαρακτηριστεί ως κεραμίστας, πόσω μάλλον ως καλλιτέχνης. «Είναι άβολο να ονομάσω τον εαυτό μου καλλιτέχνη. Για να πω ότι έχω μια καλλιτεχνική υπόσταση, προϋποθέτει μια διαδρομή, και εγώ είμαι ακόμη στην αφετηρία αυτής της διαδρομής. Ο καλλιτέχνης για μένα είναι ένας ταξιδευτής που πιστεύει στον εαυτό του. Ίσως με αυτή την έννοια αισθάνομαι καλλιτέχνης».
Το ζητούμενο όμως δεν είναι να «φορέσει» μια παραπάνω ταμπέλα, αλλά η αίσθηση που του προσφέρει η ενασχόλησή του με την κεραμική. «Με βοηθάει να βρω το κέντρο μου και να έρθω σε επαφή με τον εαυτό μου. Είμαι πολύ κοινωνικός, αλλά, καθώς μεγαλώνω, έχω την ανάγκη να απομονώνομαι. Η κεραμική με βγάζει από την ανάγκη να έχω συνεχώς γύρω μου ερεθίσματα. Μου έχει εμφυσήσει μια πειθαρχία που δεν έχω ως άνθρωπος. Ακολουθείς τους δικούς της χρόνους. Δεν μπορείς να επισπεύσεις τη διαδικασία». Αντιλαμβάνομαι πως γι αυτόν η κεραμική δεν είναι απλώς μια ασχολία, αλλά ένας τρόπος ζωής. Μια άσκηση ενσυνειδητότητας.
«Είναι σχεδόν ένα πνευματικό μονοπάτι για μένα. Πολλές φορές προσπαθούσα να φτιάξω κάτι και, όταν δεν τα κατάφερνα, ένιωθα ότι ο κόπος μου πάει χαμένος. Δεν είναι πάντα ο αυτοσκοπός να δημιουργήσεις τελικά κάτι. Μια αποτυχία μπορεί να σε οδηγήσει να μάθεις κάτι μέσα από τη διαδικασία. Προσπαθούσα να αντιγράψω πολλές φορές μια αισθητική, αλλά το αποτέλεσμα της επαφής με την κεραμική είναι σαν δακτυλικό αποτύπωμα. Όσο και να προσπαθήσεις να αντιγράψεις κάτι που έχεις δει, ο πηλός σε οδηγεί κάπου αλλού χωρίς προσπάθεια. Ίσως τελικά εκεί που χρειάζεται».
Η παρομοίωση της κεραμικής με την έννοια του ταξιδιού ακούστηκε πολλές φορές κατά τη διάρκεια της συζήτησής μας. Έχει στο μυαλό του μια αίσθηση του προορισμού; «Δεν έχω συγκεκριμένο σχέδιο, ούτε δεδομένο σταθμό. Δεν έχω ως στόχο να γίνω μεγάλο όνομα. Φοβάμαι πως η αίσθηση ηρεμίας που βρίσκω στην κεραμική θα χαλάσει αν της δώσω μια εμπορική χροιά. Σίγουρα ικανοποιώ τη ματαιοδοξία μου με κάποιον τρόπο, αλλά δεν με ενδιαφέρει να αρέσω σε όλους. Η αισθητική είναι κάτι πολύ προσωπικό. Το να θέλω να αρέσω σε όλους είναι μια σίγουρη συνταγή για δυστυχία. Πιστεύω στον εαυτό μου, στην έμπνευση της στιγμής. Αφήνω την έμπνευση να με παρασύρει όπου θέλει. Αυτό θα ήθελα να είναι και το αποτύπωμά μου στην κεραμική. Ένα θάρρος να απαρνηθώ ό,τι θεωρώ γνωστό και σίγουρο».
Στις 17/4 ο Γιώργος Τριχάς θα συμμετάσχει στην έκθεση Ceramic Art: Painting & Sculpture από το Mon Coin Studio.
