Βιολογική τέκνο: Χαμένοι στο νέο άλμπουμ της Μπιορκ

Όλοι λένε ότι ο φετινός χειμώνας θα είναι δύσκολος, έχουμε εκατό πράγματα στο κεφάλι μας και έχουμε και την Μπιορκ να παρομοιάζει τον νέο της δίσκο με μανιτάρι. Συνδυάζοντας τα μπάσα κλαρινέτα με τις βίαιες εκρήξεις του γκάμπερ (παρακλάδι της τέκνο), το Fossora σηματοδοτεί, υποτίθεται, μια κάποια προσγείωση μετά τα αιθέρια ηλεκτρονικά ταξίδια του Utopia (2017). Εντούτοις παραμένει ένα δύσκολο, εγκεφαλικό άλμπουμ, τσακωμένο με τη μελωδία, παγιδευμένο στην υπέρμετρη ελευθερία της δημιουργού του. Οι κριτικές είναι από θετικές έως διθυραμβικές. Εμπιστευτείτε τες, αν θέλετε, όμως κάτι μου λέει πως δεν θα ακούσετε το Fossora πάνω από μία φορά – και αυτή με κόπο. Στους βασικούς συντελεστές θα βρείτε τους Ινδονήσιους προβοκάτορες Gabber Modus Operandi. Εντάσσοντας τα μπιτ που της έστελναν μέσω μέιλ στην οργανική, γεμάτη αναφορές στη φύση, μουσική της, η Μπιορκ κατέληξε σε κάτι που οι τρεις τους αποκάλεσαν «βιολογική τέκνο». Μάλιστα ονόμασαν έτσι και το γκρουπ της κοινής τους συνομιλίας στο WhatsApp, όπως μας πληροφορεί το πρόσφατο άρθρο της Guardian. Το θέμα είναι ότι το εν λόγω άρθρο αποδεικνύεται πιο απολαυστικό από τον ίδιο τον δίσκο… Ιδίως στο σημείο όπου η δημοσιογράφος παρατηρεί την Μπιορκ από κοντά, σχολιάζοντας, όχι χωρίς κάποια ειρωνεία, ότι «η φήμη που γνώρισε στα παιδικά της χρόνια τής έδωσε την αυτοπεποίθηση να μη μεγαλώσει». Στα 56 της, η πιο διάσημη κάτοικος της Ισλανδίας, μια γυναίκα της οποίας η φωνή δεν μοιάζει με κανενός άλλου ανθρώπου, παίζει με τους δικούς της κανόνες. Την ίδια στιγμή, οι κραυγές στα σπουδαία πρώτα άλμπουμ της, που αγοράσαμε κάποτε σε CD, ακούγονται λες και της φωνάζουν να γυρίσει πίσω.

ΣΤΟ ΠΙΚΑΠ
Tom Waits – Alice (2002)

Όταν κυκλοφόρησαν τα άλμπουμ Alice και Blood Money, πριν από είκοσι χρόνια και κάτι ψιλά, υπήρξαν κάποιες γκρίνιες ότι ο Τομ Γουέιτς επαναλαμβάνεται. Εν απουσία νέου υλικού από αυτόν εδώ και πολλά χρόνια, η επανέκδοσή τους σε βινύλιο τα ντύνει και αυτά με τη στόφα του κλασικού. Ακούμε ξανά το πρώτο, αφήνοντας τραγούδια όπως το Table top Joe να μας βάλουν σε κλίμα παλιάς Αμερικής.