Υπάρχει ένα βίντεο στο YouTube με τίτλο Αlex Turner softly speaking while it’s raining. Tα views είναι αρκετά και το πιο δημοφιλές σχόλιο κάνει λόγο για «ατόφιο αριστούργημα». Δεν απορώ ούτε καταλαβαίνω. Αισθάνομαι πάντως ότι ακόμα και οι πιο πιστοί, οι πιο… κουφοί από έρωτα θαυμαστές των Arctic Monkeys δυσκολεύτηκαν με το The Car. Έναν δίσκο προσεγμένο μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, αλλά άνευρο, άκεφο και, υπό μία σκοπιά, ματαιόδοξο. Όσο το ακούω, τόσο δεν μου αρέσει. Ο soft rock ήχος των ’70s, οι άψογες ενορχηστρώσεις, οι αινιγματικοί στίχοι και τα φαλσέτο φωνητικά καταλήγουν να απαντούν στην ερώτηση «πόσο βαρετό μπορεί να γίνει το ροκ όταν χάσει τη σπίθα του;». Βλέποντας τις πρόσφατες συνεντεύξεις του γκρουπ στο YouTube, από τη μία χαίρομαι που ο Άλεξ Τέρνερ έχει την αυτοπεποίθηση να μιλάει πιο αργά από ό,τι ο μέσος άνθρωπος, από την άλλη βαριέμαι. Δεν έχει τίποτα να πει. Ο δε ντράμερ δίπλα του ανυπομονεί να σχολάσει για να πάρει τηλέφωνο την κόρη του. Όταν πια επιστρέφω στο The Car, νιώθω λες και ακούω το ίδιο τραγούδι ξανά και ξανά, πανέμορφους ήχους που με χαϊδεύουν χωρίς να με αγαπάνε. Λοιπόν, ναι, μετά από αρκετές μανούβρες, το όχημα των Arctic Monkeys βρίσκεται παρκαρισμένο. Είναι η εικόνα του νέου εξωφύλλου. Συμβολική ίσως γι’ αυτό το μεγάλο συγκρότημα που βιώνει μια «μοναξιά της κορυφής», μια αδράνεια κρυμμένη έξυπνα πίσω από δερμάτινα μπουφάν, vintage εικόνες και το άλλοθι της καλλιτεχνικής ελευθερίας. «Μου αρέσει όταν οι καλλιτέχνες δεν νοιάζονται για το τι θα πει ο κόσμος και κάνουν ακριβώς αυτό που θέλουν», γράφει ένας στα σχόλια του τραγουδιού Body Paint. Σύμφωνοι, όμως το αμάξι των Arctic Monkeys αυτή τη φορά δεν παίρνει μπρος.
ΣΤΟ ΠΙΚΑΠ: BILLY POD – QUINTESSENCE
Για το δεύτερο άλμπουμ του ο Έλληνας ντράμερ BillyPod ενώνει δυνάμεις με τρεις μουσικούς από την ανήσυχη τζαζ σκηνή του Λονδίνου, όπου και κατοικεί τα τελευταία χρόνια. Χαλαρό και ταυτόχρονα συγκροτημένο, το Quintessenceείναι ένας τζαζ δίσκος χωρίς πνευστά, χωρίς ποζεριές, αντανακλώντας έτσι τον αυτοπεριορισμό και τις αγνές προθέσεις του δημιουργού του.
Άκου εδώ το Bodypaint:
