Στη λίστα του Pitchfork με τα 100 καλύτερα τραγούδια του 2022, το As it was του Χάρι Στάιλς βρίσκεται στη θέση εκατό. Φοβερή διάκριση. Είναι λες και το εκδικούνται! Το προσωπικό μου αγαπημένο για φέτος, ήδη από τον περασμένο Φεβρουάριο, είναι το The place where he inserted the blade των Βρετανών Black Country, New Road. Αλλά, εντάξει, καταλαβαίνω ότι οι επτάλεπτες σπαραξικάρδιες μπαλάντες με σαξόφωνα δεν είναι για όλους. Πού καταλήγουμε λοιπόν; Ποιο είναι το τραγούδι της χρονιάς γι’ αυτή τη στήλη; Αν συμφωνήσουμε ότι οι λίστες είναι βασικά μια ευκαιρία να μάθουμε κομμάτια που δεν ξέρουμε, κομμάτια που αγνοήσαμε πάνω στη φούρια της καθημερινής κατανάλωσης μουσικής, τα φώτα θα μπορούσαν κάλλιστα να πέσουν στο GDP των Bob Vylan. Ένα εφηβικό, άγριο και σχετικά άγνωστο τραγούδι, που θυμίζει παλιούς καλούς Prodigy με χιπ χοπ προεκτάσεις. «Το BBC μιλάει για το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν/ τι με νοιάζουν εμένα αυτά;» επαναλαμβάνει το ρεφρέν. Aν ξέρεις λίγο το στόρι, καταλαβαίνεις. Οι Bob Vylan ξεπήδησαν από την underground σκηνή του Λονδίνου. Από την μπόχα και την ανισότητα μιας ζωής που μπορεί να σε ρίξει κάτω ή να σε πετάξει ψηλά. Μπλέκουν το πανκ ροκ με το χιπ χοπ και το grime, θίγουν θέματα ρατσισμού, αστυνομικής βίας, πρόσβασης στο υγιεινό φαγητό και gentrification. Τραγούδια όπως το GDP δίνουν μια γεύση της φιλοσοφίας τους, όμως, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, οι Bob Vylan είναι μια μπάντα που πρέπει να βιώσεις live. «Το ίντερνετ πέθανε, δείτε μας από κοντά!» γράφουν στη σελίδα τους στο Bandcamp. Το δε λογοπαίγνιο του ονόματός τους μπορεί να εκληφθεί σαν ένα σχόλιο του στιλ «ξεχάστε τους παλιούς, ξεχάστε αυτά που ξέρατε, ο κόσμος άλλαξε και αγρίεψε».
ΣΤΟ ΠΙΚΑΠ
Μπέντζαμιν Κλεμεντάιν – And I Have Been
Ποπ πειραματισμός, μια αχτίδα φωτός από το ερμητικά κλειστό παράθυρο και το πνεύμα της Νίνα Σιμόν. Αυτές είναι οι βάσεις του Μπέντζαμιν Κλεμεντάιν, του οποίου το live στην Αθήνα το 2019 ήταν αυτό που λέμε «εμπειρία». Το νέο άλμπουμ δεν εντυπωσιάζει, ωστόσο ο κλασικίζων μοντερνισμός που χαρακτηρίζει τις ενορχηστρώσεις του τραγουδοποιού παραμένει κομψός και ευπρόσδεκτος.
