Για κάποιους, ο Κρεγκ Γουόκερ θα είναι πάντα «ο τραγουδιστής των Archive». Γλυκές αναμνήσεις και τραγούδια εποχής early ’00s. Από την άλλη, η χαρακτηριστική βραχνάδα, οι ρυτίδες στο πρόσωπο, τα λάθη και τα πάθη του σχηματίζουν ένα γοητευτικό παζλ εν έτει 2023, έστω και μικρότερης δυναμικής. Αυτή τη φορά, ο Ιρλανδός τραγουδιστής συμπράττει με τον Έρικ Άλκοκ, Καναδό μουσικό και συνθέτη που μετράει συνεργασίες με καλλιτέχνες όπως ο Έμινεμ, η Σελίν Ντιόν και η Pink. Ονομάζοντας το πρότζεκτ τους Craig Walker + The Cold, οι δυο τους ενώνουν ροκ και φολκ στοιχεία με τις πινελιές μιας μοντέρνας, καλογυαλισμένης παραγωγής. Το Electric Shoes (έτσι λέγεται ο δίσκος) σε πάει από τα σκοτεινά διαμερίσματα του Δουβλίνου των ’80s μέχρι το άγριο ξημέρωμα έξω από τα κλαμπ του Βερολίνου, όπου και πραγματοποιήθηκαν οι ηχογραφήσεις. Πολλά καλά κομμάτια εδώ. Το Junkie Sunset ίσως σου θυμίσει Radiohead. Το δε 40 years είναι το τραγούδι που χρόνια τώρα περιμένεις από τους U2 και δεν σου το δίνουν. «Το έγραψα για έναν φίλο που πέθανε από αλκοολισμό», με διαφωτίζει ο Γουόκερ μέσω e-mail. «Ήμασταν στο ίδιο κέντρο απεξάρτησης πριν από μερικά χρόνια. Εγώ μπόρεσα να ξεκόψω και παραμένω καλά μέχρι σήμερα, ενώ ο φίλος μου πέθανε 40 χρόνια πριν την ώρα του». Κάπου στο τρίτο λεπτό, το 40 years μπαίνει σε αργή κίνηση. Ο χορός σταματάει. Νιώθεις ότι συντελείται ένα δράμα, μέχρι που τα ντραμς (άψογα εκτελεσμένα) έρχονται να μεταδώσουν μια αίσθηση ανακτημένης δύναμης. Είναι ένα φοβερό σημείο, μακράν το καλύτερο του δίσκου, συμβολικό ίσως για έναν άνθρωπο που κάποτε έχασε το τρένο και μετά το ξαναβρήκε.
ΣΤΟ ΠΙΚΑΠ
Echo Tides – Ανδρομέδα FM
Ποπ τραγούδια για παιδιά των μεγαλουπόλεων που, όταν κοιτάνε ψηλά, βλέπουν αστεροειδείς, δορυφόρους και έναν ροζ ουρανό. Το παράλληλο πρότζεκτ του Pan Pan επιστρέφει με ελληνικούς στίχους και μεγαλύτερη απήχηση. Ρομαντισμός, γλυκές μελωδίες και η οικεία φωνή της Καλλιόπης Μητροπούλου, που πετάει πάνω από τα συνθεσάιζερ με την πτήση 201.
