Κανελί, κάλικο, ταρταρούγες, ασπρόμαυρες, εντελώς μαύρες, γκρι, μικρές, μεγάλες, μακρύτριχες, κοντότριχες, νεότερες αλλά και πιο ηλικιωμένες βάλανε τα καλά τους, και για ένα Σαββατοκύριακο εμφανίστηκαν στο Δημοτικό Σχολείο Ηλιούπολης. Όχι για να μάθουν άλγεβρα, γραμματική ή γεωγραφία- ήταν Σαββατοκύριακο άλλωστε-, ούτε και για να οργανώσουν την επόμενη αταξία τους ως μέλη κάποιας τοπικής συμμορίας. Tίποτα από αυτά. Αποδείχθηκε πως είχαν πιο ενάρετες διαθέσεις. Με την βοήθεια της Ζωοφιλικής Ένωσης Ηλιούπολης, συγκεντρώθηκαν όλες μαζί- περίπου 35, για να δώσουν την ευκαιρία στον κόσμο να τις γνωρίσει από κοντά, έτσι ώστε να βρουν ένα σπίτι. Φαίνονται πολύ ήρεμες, σχεδόν σαν να κάνουν διαλογισμό. Κάποιες εμπλέκονται περισσότερο στην διαδικασία- παίζοντας ή κοιτάζοντας επίμονα, όπως ο Πόνγκο, ενώ κάποιες άλλες απλά απολαμβάνουν την προσοχή. Δεν ήταν, όμως, πάντα έτσι τα πράγματα.
Οι περισσότερες από αυτές, ήταν χτυπημένες, άρρωστες ή παραμελημένες. Η Ζωοφιλική Ένωση Ηλιούπολης τις περιέθαλψε και οργάνωσε τα χειρουργεία τους ή την αποκατάσταση τους, με βοήθεια από τον πρόγραμμα Προστασίας Αδέσποτων Ζώων του Δήμου Ηλιούπολης αλλά και μέσα από δωρεές ανθρώπων που πιστεύουν στο όραμα της ένωσης. Πάνω από 4350 υιοθεσίες αδέσποτων ζώων έχουν γίνει μέσα στα 26 χρόνια λειτουργίας της ένωσης, καθώς και στειρώσεις, αποπαρασιτώσεις, εμβολιασμοί και εκατοντάδες ορθοπαιδικά και άλλα χειρουργεία. «Υπάρχει ανταπόκριση από τον κόσμο. Μας εμπιστεύονται γιατί αποδεικνύουμε έμπρακτα το έργο που κάνουμε», λέει στο «Κ» η εθελόντρια Έμυ Παπαγιαννοπούλου, που προσφέρει την βοήθεια της στην ένωση από το 2000, και η ίδια έχει πέντε γάτες. Πράγματι, έχει μαζευτεί αρκετός κόσμος αυτό το Κυριακάτικο απόγευμα. Οικογένειες με μικρά παιδάκια, ζευγάρια, αλλά και εργένηδες που ψάχνουν συγκάτοικο. «Η υιοθεσία βοηθάει δύο γατούλες. Αυτή που θα υιοθετηθεί, αλλά και αυτή που θα πάρει την θέση της μετά», λέει η κυρία Παπαγιαννοπούλου.
Αν και οι περισσότερες έχουν αφήσει πίσω τα προβλήματα τους, κάποιες από αυτές μαθαίνουν να ζουν με αυτά. Αυτή την στιγμή είναι διαθέσιμες πέντε γάτες που έχουν χάσει το ένα τους μάτι. Αλλά υπάρχει ενδιαφέρον για αυτές, ή είναι πιο δύσκολη η υιοθεσία τους; «Μόλις πέρσι ήταν η πρώτη φορά που δόθηκε για υιοθεσία μια γατούλα που ήταν εντελώς τυφλή σε έναν άνθρωπο στο εξωτερικό. Οι άνθρωποι στο εξωτερικό είναι πιο ανοιχτόμυαλοι με αυτά, αλλά και εδώ τα πράγματα αλλάζουν. Μπορεί τέτοιες γατούλες να χρειάζονται λίγο παραπάνω προσοχή, αλλά έχουν φοβερή αίσθηση του χώρου. Πρέπει να τις δεις να πηδάνε από τον ένα καναπέ στον άλλον. Είναι πραγματικά φοβερό!», μου εξηγεί.
Αυτό το Σαββατοκύριακο, μέσα από αυτήν την εκδήλωση περίπου δέκα γάτες βρήκαν την οικογένεια τους. Η Ζωοφιλική Ένωση Ηλιούπολης ελέγχει προσεκτικά τους υποψήφιους κηδεμόνες, καθώς πρόκειται για υιοθεσία και όχι για αγορά. Όπως περιγράφει η κ. Παπαγιαννοπούλου, «πρέπει κάποιος να συμπληρώσει τα στοιχεία του σε ένα έντυπο, αλλά και να κάνουμε μια συνέντευξη για να κρίνουμε την καταλληλότητά του».
Σε περίπτωση που δεν καταφέρατε να παρευρεθείτε αυτό το Σαββατοκύριακο στην εκδήλωση, αλλά ενδιαφέρεστε να προσθέσετε ένα τετράποδο μέλος στην οικογένεια σας, μην απελπίζεστε. Μπορείτε πάντα να ρίξετε μια ματιά στα προφίλ τους στην σελίδα της ένωσης στο Facebook, και να επικοινωνήσετε απευθείας με τον φροντιστή τους για να κανονίσετε μια δια ζώσης συνάντηση. Σας προειδοποιώ, όμως: εφόσον τις γνωρίσετε, θα είναι δύσκολο να τις αποχωριστείτε.
