Δυο τρεις από τις αγαπημένες μου σκηνές από όσα βιβλία έχω διαβάσει βρίσκονται στις σελίδες του Ανάστροφα (εκδ. Στερέωμα) του Ζορίς-Καρλ Ουισμάνς. Μεγάλη αδυναμία. Το Là-bas (εκδ. Αρχέτυπο) είναι επίσης ένα εντυπωσιακό κείμενο. Λίγο νωρίτερα (1882) είχε γράψει τη νουβέλα Έρμαιο της τύχης, που μαζί με την ακόμα παλιότερη (1880), Το σακίδιο, συνθέτουν την έκδοση Νουβέλες που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Σοκόλη. Το Σακίδιο είναι μια ιστορία απελπισίας και μιζέριας στο περιθώριο του Γαλλοπρωσικού Πολέμου, πολύ ενδιαφέρουσα, θα σταθώ λίγο περισσότερο όμως στο Έρμαιο της τύχης. Μια ιστορία για τη ζωή του δημόσιου υπαλλήλου Ζαν Φολαντέν (λογοτεχνικού απογόνου του Ακάκι Ακάκιεβτς και του Μπάρτλμπι), ο οποίος λυγίζει από το βάρος της θλίψης και της πλήξης, και όλων των μικρών τραγωδιών της καθημερινότητας. Μια σειρά κωμικοτραγικών επεισοδίων από τη μεγάλη μάχη του ανθρώπου με την ύλη (του), με την ανάγκη για ικανοποίηση. Πολύ εύστοχο το σχόλιο στη σύντομη εισαγωγή της έκδοσης από τον Ανδρέα Στάικο: «Τους ήρωες του Ουισμάνς τούς χωρίζει μια τρίχα από την απελπισία, ένα μικρό βήμα από τον θάνατο. Όμως, αν και θανατολάγνοι, δεν καταφεύγουν στον θάνατο, διότι η ζωή, η δική τους ζωή τούς παρέχει όχι έναν, αλλά πολλούς, άπειρους καθημερινούς θανάτους». Λίγο πριν βουτήξει ολόκληρος στο «κίνημα της παρακμής» που σημάδεψε την εποχή του και τον ίδιο, ο συγγραφέας εδώ αποχαιρετά αινιγματικά τη νεότητά του.
Οι Νουβέλες του Ζορίς-Καρλ Ουισμάνς κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Σοκόλη, σε μετάφραση Ελένης Γύζη.
ΕΠΙΛΟΓΕΣ
ΒΡΑΒΕΙΑ
Κυκλοφόρησε η μακρά λίστα με τα υποψήφια βιβλία για το φετινό Διεθνές Μπούκερ, από τα οποία στα ελληνικά έχει μεταφραστεί για την ώρα μόνο το ωραιότατο Χρονοκαταφύγιο (εκδ. Ίκαρος) του Γκεόργκι Γκοσμποντίνοφ. Αν τα βραβεία δεν είναι ιδέα για το επόμενο ανάγνωσμα, τότε ίσως δεν έχουν και τόση αξία.
ΕΡΕΥΝΑ
Ενδιαφέρον ρεπορτάζ του Business Insider περιγράφει πώς η νεότερη γενιά (κάτω των τριάντα) γυρίζει την πλάτη στο ηλεκτρονικό βιβλίο και στρέφεται στο χαρτί, κάτι που αποτυπώνεται σε νέες έρευνες περί βιβλιοφιλίας, αλλά και, το πιο σημαντικό, σε αριθμούς πωλήσεων (τουλάχιστον στον αγγλοσαξονικό κόσμο). Πάντα μια νέα γενιά θα δίνει λύσεις.
ΕΙΔΗΣΗ
Δεν μας αφορά ιδιαίτερα, κυρίως επειδή κανείς δεν στέλνει πια γράμματα, αλλά αν για κάποιον λόγο αλληλογραφείτε με τις ΗΠΑ, ίσως στον επόμενο φάκελο υπάρχει ένα γραμματόσημο με την Τόνι Μόρισον. Μια μικρή ένδειξη σεβασμού των αμερικανικών ταχυδρομείων στη νομπελίστρια συγγραφέα, τέσσερα χρόνια μετά τον θάνατό της.