Τα σατανικά μυαλά που κινούν τα νήματα στο περιοδικό δεν είναι η πρώτη φορά που προσπαθούν να με παγιδεύσουν. Απλώς, αυτή τη φορά, νόμιζαν ότι τα κατάφεραν: «Θα έχουμε τεύχος Deco την επόμενη Κυριακή. Βέβαια, δεν περιμένω να γράψεις κάτι σχετικό, αλλά…». Αλάτι και πιπέρι στη γλώσσα όσων νομίζουν ότι το Κ9 δεν μπορεί να καλύψει, εύκολα, όλες τις πτυχές της ανθρώπινης ζωής με κάτι σχετικό με τα ζώα. Και για τη διακόσμηση σας έχω μία από τις πιο εξωφρενικά διασκεδαστικές ιδέες για να περάσετε εσείς καλά και η γάτα (γάτες;) σας ακόμα καλύτερα.
Η ιδέα –στο κατασκευαστικό μέρος της τουλάχιστον– είναι καινούργια. Οι ρίζες της όμως είναι τόσο παλιές, όσο η συγκατοίκηση του ανθρώπου με το πιο σκανταλιάρικο αιλουροειδές τσέπης, που, λόγω γονιδιακής προδιάθεσης και ιδιοσυγκρασίας, προτιμάει σαφώς να κουρνιάζει στα ψηλά. Όσο πιο ψηλά, τόσο πιο καλά: στα πάνω ράφια της βιβλιοθήκης, στην κορυφή του ψυγείου ή της ντουλάπας, καβάλα στα κουρτινόξυλα.
Συνδυάστε αυτή την ανάγκη της γάτας να βρίσκεται πάντοτε σε αρχιμήδειο σημείο (η θέση ή κατάσταση από την οποία κάποιος μπορεί να έχει εποπτική, πλήρη και ανεπηρέαστη από εξωτερικούς παράγοντες εικόνα μιας κατάστασης ή ενός προβλήματος, αποκτώντας πλεονέκτημα για τις κινήσεις του, λέει το λεξικό) με την ανάγκη των επινοητικών ανθρώπων για χειροποίητες κατασκευές και έχετε στα χέρια σας –κυριολεκτικά– την τέλεια ιδέα: έπιπλα τοίχου για γάτες.
Όταν λέμε έπιπλα τοίχου, εννοούμε ακριβώς αυτό που βλέπετε στην εικόνα. Όχι ένα, όχι δύο, αλλά μια σειρά από κατασκευές σαν ράφια που τοποθετούνται στον τοίχο και προσφέρουν στη γάτα και σ’ εσάς ταυτόχρονα έναν στίβο μάχης για άσκηση, πολλές και διαφορετικές εναέριες φωλιές για να σας παρατηρεί από ψηλά, το καλύτερο home-made Cirque du Soleil, ώστε να εντυπωσιάζει τους καλεσμένους σας με τα ακροβατικά της. Έπιπλα που καθαρίζονται για πλάκα, δεν είναι ποτέ μέσα στα πόδια σας, αλλάζουν εύκολα θέση κάνοντας διάφορους συνδυασμούς και –να το καλύτερο που άφησα για το τέλος– μια διακοσμητική ιδέα, παρασάγγας ανώτερη της οποιασδήποτε ρεπροντιξιόν.
Γιατί, ειλικρινά τώρα, πόσες φορές ακόμη πρέπει να ανεχτούμε τις αφίσες της Έναστρης νύχτας του Βαν Γκογκ, του Φιλιού του Κλιμτ ή (για τους αρχαίους ανάμεσά μας) της Γκερνίκα του Πικάσο και των Πατατοφάγων του Γκογκέν; Όχι, σοβαρά τώρα, για πόσο ακόμα;
Ρητορικό είναι το ερώτημα. Η αυτονόητη απάντηση είναι: καθόλου! Είτε πιάνουν τα χέρια σας (για τρελές DIY εμπειρίες με απειροελάχιστο κόστος) είτε το αντέχει το πορτοφόλι σας (γιατί ένα πλήρες έτοιμο σετ φτάνει εύκολα τα 600 ευρώ), το μόνο που χρειάζεστε είναι ένας τοίχος στο καθιστικό, λίγη δημιουργική τρέλα, μπόλικη διάθεση να απαντάτε συνέχεια στις ερωτήσεις των καλεσμένων σας και να διαβάζετε ανελλιπώς το Κ9. Α, και γάτες. Ίσως χρειαστείτε και γάτες.
