Αρχικά μαθαίνεις μια δισκογραφική με εύηχο και κάπως κωμικό όνομα, τη Habibi funk, που ξεθάβει παλιές μουσικές του αραβικού κόσμου και τις συστήνει σε σημερινούς λάτρεις του βινυλίου. Ύστερα μαθαίνεις τους Free Music. Είναι η τελευταία ανακάλυψη του εν λόγω label. Ένα παντελώς άγνωστο συγκρότημα, που έδρασε στη Λιβύη των 1970s παίζοντας φανκ, σόουλ, ντίσκο και ρέγκε με τον δικό του τρόπο. Η συλλογή Free Music (Part 1) που μόλις κυκλοφόρησε είναι ενδεικτική: γεμάτος ήχος, απίστευτο μπάσο, πνευστά και ντραμς για σεμινάριο, ηλεκτρικές κιθάρες από άλλο πλανήτη. Κομμάτια όπως το Mathasebnish και το Free Music II σε πιάνουν αδιάβαστο. Το δε Ana Qalbi Ehtar ακούγεται λες και βγήκε από παλιό ελληνικό σκυλάδικο των ’80s, στο οποίο όμως έχουν εισβάλει οι ροκάδες της εποχής (το σόλο στην ηλεκτρική κιθάρα θυμίζει το παίξιμο του Γιάννη Δρόλαπα από τις Μουσικές Ταξιαρχίες).
Ουσιαστικά η συλλογή Free Music (Part 1) φωτογραφίζει τους Free Music το 1976, χρονιά κατά την οποία ενέταξαν στη μουσική τους ντίσκο στοιχεία. Ας σημειωθεί εδώ ότι το 1976 η ντίσκο δεν είχε κατακτήσει ακόμα τον κόσμο. Ας σημειωθεί επίσης ότι, αν η πολιτική κατάσταση στη Λιβύη ήταν πιο ομαλή, πιθανότατα η μπάντα θα είχε άλλη τύχη. Όπως διαβάζουμε, όχι μόνο αναγκάζονταν να ταξιδεύουν στην Ιταλία για να ηχογραφήσουν, αλλά και οι κόντρες του ηγέτη τους Ναχίμπ Αλιούς με την τοπική κυβέρνηση κατέληξαν σε διετή φυλάκισή του. Πρόκειται για τον συνθέτη, τραγουδιστή, κιθαρίστα και παραγωγό του γκρουπ, ένα τυπικό δείγμα καλλιτέχνη που δεν ευνοήθηκε από τις συνθήκες και τον χωροχρόνο δράσης του, για να εκτιμηθεί χρόνια μετά τον θάνατό του.
ΣΤΟ ΠΙΚΑΠ
MOb – MOb1
Από τις πιο ενδιαφέρουσες ανερχόμενες μπάντες αυτή τη στιγμή, οι Αθηναίοι MOb κυκλοφορούν το ντεμπούτο τους απευθυνόμενοι σε ένα κοινό με ευρεία αντίληψη της μουσικής. Κομμάτια πολύ διαφορετικά μεταξύ τους, με αφετηρία την τζαζ και άγνωστο προορισμό, συγκροτούν ένα άλμπουμ σκοτεινό, ανήσυχο και παράξενο. Ξεχωρίζουν τα ντραμς του Παναγιώτη Κωστόπουλου.
