Το 1987, η Σελίν Ντιόν είχε πρωταγωνιστήσει σε ένα απολαυστικό κωμικό σκετς, που γυρίστηκε για λογαριασμό της καναδικής εκπομπής Samedi de rire. Το σενάριό του την ήθελε να την παίρνει ο ύπνος αφού ακουμπούσε το κεφάλι της πάνω στο τραπέζι ενός ρεστοράν και να «ξυπνάει» ως Μαντόνα (στην πραγματικότητα, επρόκειτο για όνειρο). Φορώντας, λοιπόν, μια αναμαλλιασμένη λευκή-πλατινέ περούκα και ένα εφαρμοστό bodysuit, άρχιζε να ερμηνεύει, ακκιζόμενη και λικνιζόμενη, το Papa don’t preach της μακρινής συγγενούς της – με τη Μαντόνα είναι όγδοες ξαδέρφες.
Όποιος βλέπει το απόσπασμα από τη συγκεκριμένη εκπομπή στο YouTube είναι σαν να έρχεται σε σύγκρουση μετωπική με τη σκηνική άνεση, τις υποκριτικές ικανότητες και το πηγαίο κωμικό ταλέντο της Καναδής σούπερ σταρ. Προσωπικά, δεν μπόρεσα ποτέ να τη δω ξανά με το ίδιο μάτι. Για παράδειγμα, όταν την ακούω στους μπαλαντοΰμνους και τα λοιπά σουξέ της που εξιστορούν dramaτα (sic), όπως στο Call the man ή στο D’amour ou d’amitié, σχεδόν τη βλέπω να μου κλείνει πονηρά το μάτι, σαν να μου λέει «καλό το μελόδραμα, αγαπητέ, αλλά η ζωή θέλει πλάκα, σύνελθε».
Σε κάθε περίπτωση, από τότε πέρασαν τριάντα έξι χρόνια για να φτάσουμε στο 2023 και να την απολαύσουμε στο κινηματογραφικό της ντεμπούτο, στη ρομαντική κομεντί Αγάπη, ξανά (στο πλάι της Πριγιάνκα Τσόπρα Τζόνας και του Σαμ Χιούγκαν). Αυτή τη φορά δεν υποδύεται την ξαδέρφη της αλλά τον εαυτό της – ή, μάλλον, τη δημόσια περσόνα της. Το καλύτερο; Το πιο αισιόδοξο; Ότι ενώ τα δάκρυα των θαυμαστών της δεν έχουν ακόμη στεγνώσει για τη διάγνωσή της με σύνδρομο δύσκαμπτου ανθρώπου, εκείνη, χωρίς να το βάλει κάτω, μπήκε στο στούντιο για να ηχογραφήσει πέντε νέα τραγούδια για τις ανάγκες του soundtrack της ταινίας της (η φάση είναι, στο περίπου, Mourir sur scène, που έλεγε και η Νταλιντά).
Αυτά τα τραγούδια είχαμε την ευκαιρία να τα ακούσουμε πριν κυκλοφορήσει το άλμπουμ. Ας τα σχολιάσουμε, λοιπόν, στη συνέχεια, ένα προς ένα.
Love again
Αν δεν ήταν το κύριο όχημα προώθησης της ταινίας και του soundtrack – αποτέλεσε το single-προπομπό του, καθώς κυκλοφόρησε στις 13 Απριλίου – θα μπορούσε άνετα να παίζει ως μουσική υπόκρουση σε μια αισιόδοξα δακρύβρεχτη σκηνή των Νεανικών ανησυχιών (Dawson’s creek). Αλλιώς, θα λέγαμε ότι είναι φτιαγμένο για να θυμίζει τις late ’90s και early ’00s επιτυχίες τής απόλυτης βασίλισσας της κορώνας.
I’ll be
Το τέμπο ανεβαίνει, ο ήχος γίνεται πιο σημερινός, ο ρομαντισμός παραμένει – αυτός, άλλωστε, δεν αποτελεί τη σταθερά του μουσικού σύμπαντος της Σελίν Ντιόν; Ακούγοντάς το, για κάποιο λόγο, αναρωτήθηκα πώς θα ήταν αν η αηδόφωνη τραγουδίστρια δάνειζε τη φωνή της στο La primavera του Sash! ή αν ενσωμάτωνε κάποια από τα ενορχηστρωτικά του τερτίπια στο δικό της μουσικό σύμπαν. Κάπως έτσι.
Waiting on you
Ψιλοmotown ήχος, ρετρό κι όμως μοντέρνος, στιλάτος, με τον τρόπο της Σελίν Ντιόν και τόσα-όσα φωνητικά ακροβατικά. H καλύτερη στιγμή του άλμπουμ.
Love of my life
Κλασική κι αγαπημένη Σελίν Ντιόν.
The gift
Uptempo και ξεσηκωτικό σε σημείο που αναρωτιέσαι τι να κάνει αυτή η ψυχή ο Πίτερ Αντρέ που το Mysterious girl του αποτελεί τέλεια επιλογή για να παίξει μετά το The gift, back-to-back, σε κάποιο ντιτζέι σετ.
To soundtrack της ταινίας «Αγάπη, ξανά» (Love again) θα κυκλοφορήσει από την Panik Records/Sony Music στις 12 Μαΐου. Εκτός από τα πέντε νέα τραγούδια της Σελίν Ντιόν περιλαμβάνει κάποιες από τις πιο χαρακτηριστικές ’90s και ’00s επιτυχίες της (All by myself, A new day has come κ.α.), όπως και ορχηστρικά κομμάτια. Η ταινία θα αρχίσει να προβάλλεται στις κινηματογραφικές αίθουσες στις 11 Μαΐου, σε διανομή της Feelgood Entertainment
