Πρωτεύον στη μαγειρική της Γεωργιάννας Χιλιαδάκη και του Νίκου Ρούσσου, δημιουργών του πάλαι ποτέ Funky Gourmet, είναι η βαθιά νοστιμιά. Όχι μόνο βαθιά, αλλά και λαϊκή και ουσιώδης, κατανοητή και αγαπητή σε όλους, ακόμα και όταν τα πιάτα δεν είναι οικεία. Νοστιμιά που αντλείται από δύο μεγάλες δεξαμενές έμπνευσης: Τη σπουδαία σπιτική ελληνική κουζίνα, που περιέχει τα κλασικά της εγχώριας μαγειρικής μαζί με όσες επιρροές ο μέσος άνθρωπος φιλτράροντας ενσωματώνει. Τη μεγάλη διεθνή κουζίνα, στην οποία συναιρούνται γαλλικά, ιταλικά, ανατολίτικα, ασιατικά, αμερικανικά, λατινοαμερικανικά σιγουράκια. Σιγουράκια αλλά χωρίς ευκολίες, με πολλή έρευνα και με μια παιδική σχεδόν, δηλαδή βαθιά, κατανόηση του πώς πρέπει να είναι μαγειρεμένο κάτι για να αρέσει. Δεν το ρισκάρουν αυτό. Κάπως έτσι είναι φτιαγμένο το μενού που επιμελήθηκαν για το Geco, το κοσμοπολίτικης υφής εστιατόριο στη στοά του ξενοδοχείου Gatsby στη Λέκκα. Υπέροχα αλλοπρόσαλλο, με όλα τα ετερόκλητα στοιχεία να ενορχηστρώνονται σε ένα ενιαίο σύνολο, πειθαρχώντας στην αρχή της καλής νοστιμιάς. Είναι απορίας άξιο πώς συνταίριαξαν στο ίδιο μενού ταρτάρ με πατάτες τηγανητές και αρνίσιο λαιμό με βλίτα. Crab cakes και κοτόπουλο στον φούρνο με πατάτες. Και όμως, ταιριάζουν ωραιότατα· τα φαγητά είναι δουλεμένα με ίσο σεβασμό και με την ίδια φιλέρευνη διάθεση. Όπως είπαμε: είναι το σαράκι για την τελειοποίηση των γεύσεων που τα ενώνει όλα όμορφα.
Το μενού το έχουν εκπονήσει με τον resident chef Παναγιώτη Φλάκα, ισότιμο μέλος στην έρευνα και στον σχεδιασμό. Στον μακρόστενο πράσινο διάδρομο (είθε κάποια στιγμή να τον γεμίσουν μόνο με αληθινά φυτά), με την ωραία δροσιά το μεσημέρι και τον γλυκό φωτισμό και την τονωτική μουσική το βράδυ, κάνεις διάλειμμα, ραντεβού και έξοδο βραδινή, επίσημη, τρώγοντας μεταξύ άλλων: • Crab cakes σε ξυλάκι: Φτιαγμένα όπως το παγωτό σε ξυλάκι. Αστέρια και χαμόγελα. • Κεμπάπ φρέσκου τόνου: 100% τόνος. Με λαδόπιτες λεπτές, χειροποίητες, ψιλοκομμένη ντομάτα και γιαούρτι. Απίθανο. • Ταρτάρ με τηγανητές πατάτες: Ένα πραγματικά καλό ταρτάρ, ζωηρά αρτυμένο, με ισορροπία αλλά και με εντάσεις. Και οι ιδεώδεις τηγανητές πατάτες. • Σαλάτες: Ξεχωρίζω την πράσινη, ξινή, δροσερή, ταιριάζει δίπλα στα πληθωρικά πιάτα. Η ποντιακής καταγωγής παντζαροσαλάτα με γιαούρτι, μούρα, δυόσμο και λάιμ είναι ένα πιάτο που στέκεται μόνο του, ως χωριστό στάδιο του γεύματος. • Cacio e pepe σκιουφιχτά με φρέσκια τρούφα: Ρουστίκ πιάτο, πολυτελείας, θα το πρότεινα για χειμώνα. • Κοτόπουλο στον φούρνο με πατάτες: Η «ιδέα» του κυριακάτικου κοτόπουλου. Έξοχα ψημένο φιλεταρισμένο μπούτι κοτόπουλου, με συμπυκνωμένα τα ζουμιά του ψητού, τσίτα τα λεμόνια, τα σκόρδα, οι ρίγανες, η νοστιμιά της πέτσας, όλη η μνήμη είναι εδώ. Πατάτες τραγανές. Ιδέα του σεφ Φλάκα. Τολμηρό πιάτο για σικ εστιατόριο και επιτέλους ένα νόστιμο κοτόπουλο. • Αρνίσιος λαιμός σιγοψημένος, με ένα φύσημα απλώς ξεκολλάει το μελάτο ψαχνό από το κόκαλο· συνοδεία βλίτων υποδειγματικά βρασμένων. Πιάτο που δεν βρίσκεις αλλού στην Αθήνα. Και στην Ελλάδα. • Επιδόρπιο: Η σοκολατένια βόμβα, νόστιμη, αλλά βαριά για τα γούστα μου, ιδίως μετά από λουκούλλειο γεύμα και ιδίως βράδυ. Προτείνω ανεπιφύλακτα την ωραία κρεμ μπριλέ, δροσερεμένη με φρέσκα φρούτα και σορμπέ. Χαίρομαι που μας θυμίζουν αυτό το έξοχο, ξεχασμένο γλυκό.
→ Geco, Gatsby Athens Hotel, Λέκκα 14, Αθήνα, T/210-3216001. Ανοιχτά κάθε μέρα από το πρωί μέχρι τα μεσάνυχτα.
