Πέντε συναρπαστικοί δίσκοι του Τομ Γουέιτς επανακυκλοφορούν

Πέντε συναρπαστικοί δίσκοι του Τομ Γουέιτς επανακυκλοφορούν

Ανενεργός μουσικά εδώ και πολλά χρόνια, ο Τομ Γουέιτς δίνει ξανά το παρών, έστω δια του παρελθόντος.

1' 34" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Στις υπόγειες τουαλέτες ενός μπαρ, κάτω από την κυκλική σκάλα και δίπλα σε κάτι καφάσια, συναντάω τον Τομ Γουέιτς σκυμμένο στο πιάνο του. Φοράει μαύρο σακάκι και καπέλο. Με έχει καταλάβει, αλλά δεν γυρίζει να κοιτάξει. «Αφού δεν σε ενοχλεί, μην τον ενοχλείς», μου λέει ο μπάρμαν όταν επιστρέφω πάνω. Ανενεργός μουσικά εδώ και πολλά χρόνια, δραστήριος πλέον μόνο ως ηθοποιός (εσχάτως στο Πίτσα Γλυκόριζα), ο Τομ Γουέιτς είναι μια σπάνια περίπτωση τραγουδοποιού που έγινε δημοφιλής χωρίς σουξέ. Ρωτήστε τον άνθρωπο που κάθεται δίπλα σας. Το πιθανότερο είναι ότι δεν θα γνωρίζει κανένα τραγούδι του.

Την ίδια στιγμή, η αμίμητη βραχνάδα, η αίγλη του τραχύ και συνάμα τρυφερού άντρα που παρατηρεί τη ζωή μέσα από ένα μπουκάλι ουίσκι, οι παλαιάς κοπής μπαλάντες αλλά και οι ριζοσπαστικές, πειραματικές μουσικές που κυκλοφόρησε στα μέσα των ’80s αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του αμερικανικού underground.

Αυτή την πειραματική περίοδο έρχονται να φωτίσουν οι επανακυκλοφορίες των Swordfishtrombones (1983), Rain Dogs (1985) και Frank’s Wild Years (1987) στις αρχές Σεπτέμβρη, ενώ τον Οκτώβρη θα ακολουθήσουν τα Bone machine (1992) και The Black Rider (1993). Δέκα χρόνια κομμάτια δηλαδή, με νέο master υπό την επίβλεψη του βασικού δημιουργού και φυσικά της γυναίκας του, Καθλίν Μπρέναν, στιβαρής παρουσίας στη ζωή του από το 1980 μέχρι σήμερα. Σε εποχές που πολλοί ομότεχνοι υιοθετούσαν επιπόλαια τον καινούργιο ήχο (συνθεσάιζερ, δυνατά ντραμς, κ.λπ.), ο Γουέιτς αγκάλιασε το παράξενο και έφτιαξε μια σειρά δίσκων που αναδίδουν κάτι το ασυμβίβαστο. Ευκαιρία να τους ακούσουμε ξανά, αργά μέσα στη νύχτα, όπως τους αρμόζει.

Πέντε συναρπαστικοί δίσκοι του Τομ Γουέιτς επανακυκλοφορούν-1

ΣΤΟ ΠΙΚΑΠ

Serge Gainsbourg – HistoIre de Melody Nelson (1971)

Η Τζέιν Μπίρκιν υπήρξε ταυτόχρονα δημιουργός, πηγή έμπνευσης και έργο τέχνης. Το καταλαβαίνεις ακούγοντας αυτό εδώ το αριστούργημα. Η κοριτσίστικη φωνή της στο Ballade de Melody Nelson, το ελαφρώς ξεκούμπωτο τζιν της στο εξώφυλλο (ήταν έγκυος στη Σαρλότ Γκενσμπούρ), τα πονηρά γέλια γαργαλητού στα μισά του En Melody ομορφαίνουν έναν δίσκο που δεν θα ήταν ίδιος χωρίς εκείνη.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή
MHT