Το σκέφτηκα λίγο, τελικά το τόλμησα: Ένα από τα πιο ζεστά Σάββατα του καλοκαιριού, άφησα το κλιματιστικό για να βρεθώ στο 2ο Roots Festival (21-23/7). Ένα φεστιβάλ που συνδυάζει μουσική, δράσεις και κάμπινγκ στους Ανδρονιάνους Ευβοίας – συγκεκριμένα στην όμορφη τοποθεσία του καφέ Platanenhof.
Αφού βρέθηκε μια λύση για το πάρκινγκ (η αστυνομία γράφει, η αυτονομία έχει και τα όριά της), μπήκα στον χώρο ζαλισμένος από τις στροφές, αλλά και σίγουρος ότι είχα επιλέξει σωστά: Παρέες νέων ανθρώπων με μαγιό, μικροπωλητές, μυρωδιές από σουβλάκι, πολύχρωμες σκηνές, αναπαυτικές αιώρες και αρκετό πράσινο έδιναν την αίσθηση ενός μικρού χωριού που μας ήθελε όλους στην πλατεία του. Μετά από μια ομιλία για την ενέργεια, το περιβάλλον και την κλιματική αλλαγή (παράλληλα η Ρόδος καιγόταν), στη σκηνή ανέβηκε ο Χριστόφορος Ζαραλίκος για μία ώρα stand up comedy.
Λίγο μετά ακολούθησαν οι Thrax Punks. Κάλτσες ελαφρώς τραβηγμένες ψηλά, ωραίες διφωνίες, έξυπνες ενορχηστρώσεις. Κάτι ανάμεσα σε ροκ συναυλία και θρακιώτικο γλέντι. Η γκάιντα, το νταούλι, η ηλεκτρική κιθάρα και κάποιοι προηχογραφημένοι ήχοι έστρωσαν το χαλί για τα ζωηρά αλλά και κάπως «δραματικά» τραγούδια του συγκροτήματος, όπως το Μαραγκούδι και η Βασιλικούδα. «Ευτυχώς ή δυστυχώς, ακολουθεί παραδοσιακό γλέντι», μας είπαν προς το τέλος του σετ τους.
Πράγματι, η βραδιά έκλεισε με ένα αμιγώς παραδοσιακό σχήμα, που όπως μάθαμε έκανε την παρθενική του εμφάνιση. Οι πρώτες πρωινές ώρες με βρήκαν στη σκηνή του κάμπινγκ, να ακούω μέσα στον ύπνο μου ότι «τα αυτοκίνητα με πινακίδα τάδε και τάδε ενοχλούν». Δεν πτοήθηκα: Η δροσιά του δάσους ήταν αρκετή ώστε να μη με ενοχλεί τίποτα.
ΣΤΟ ΠΙΚΑΠ
Lindstrøm – Everyone Else Is a Stranger
Αν υπήρχε βραβείο καλύτερου τίτλου σε άλμπουμ ηλεκτρονικής μουσικής, ο Lindstrøm θα ήταν πολυβραβευμένος. Mετά το It’s Alright Between Us as It Is και το On a Clear Day I Can See You Forever, ο Νορβηγός παραγωγός της nu disco μάς καλεί σε χορό με το Everyone Else is a Stranger: τέσσερα χαρωπά, μακράς διαρκείας κομμάτια, γεμάτα φως και μελωδίες.
