ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΠΟΡΕΙΣ που δεν έχει γυριστεί κάποιο μουσικό ντοκιμαντέρ για το Νιούπορτ. Από τη δεκαετία του 1950 μέχρι σήμερα, η παραθαλάσσια πόλη του Ρόουντ Άιλαντ φιλοξενεί το Newport Jazz Festival και, με κάποιες διακοπές, το Newport Folk Festival, αμφότερα σημαντικά κεφάλαια στη μουσική της Δύσης. Εδώ έλαβαν χώρα τα πρώτα «ανοίγματα» της τζαζ κοινότητας στο rock ’n’ roll (ιστορική η «παράταιρη» εμφάνιση του Τσακ Μπέρι το 1958, που απαθανατίστηκε στο φιλμ Jazz on a Summer’s Day). Εδώ συνέβη επίσης ο εξηλεκτρισμός του Μπομπ Ντίλαν, που εκνεύρισε τους συντηρητικούς ακροατές της φολκ (κάποιοι υποστηρίζουν ότι τα γιούχα οφείλονταν κυρίως στην κακή ποιότητα του ήχου). Το 1966, το Newport Jazz Festival φιλοξένησε και τη Νίνα Σιμόν. Μια ιστορική περφόρμανςπου συζητιέται δεκαετίες τώρα σε μικρούς πυρήνες του ακροατηρίου και πριν από μερικές ημέρες κυκλοφόρησε επίσημα με τίτλο You ’ve got to learn. Σε μια εποχή όπου το Κίνημα Δικαιωμάτων των Πολιτών (Civil Rights Movement) ύψωνε ανάστημα, η Σιμόν συνδυάζει αγριάδα και τρυφερότητα με τον δικό της, μοναδικό τρόπο. Η φωνή της είναι γλυκιά ακόμη κι όταν ζητάει από έναν θεατή να βγάλει τον σκασμό (στο ξεκίνημα του τραγουδιού Music for lovers). Στο μεταξύ, μια παράλληλη νέα κυκλοφορία αποτυπώνει την εμφάνιση της Τζόνι Μίτσελ στο Newport Folk Festival πέρυσι το καλοκαίρι. Η σπουδαιότερη εν ζωή Αμερικανίδα τραγουδοποιός δεν μπορεί ασφαλώς να τραγουδήσει όπως παλιά, ωστόσο η επιστροφή της στη σκηνή μετά από πολλά χρόνια απουσίας, λόγω προβλημάτων υγείας, είναι από μόνη της ένα γεγονός. Αφήστε δε που η μπάσα (πλέον)φωνή της ανά διαστήματα φέρνει στον νου εκείνη της Νίνα Σιμόν. ■
Δύο θρυλικές γυναίκες της Αμερικής τραγουδούν από το ίδιο σημείο του χάρτη, σε διαφορετικές περιόδους της Ιστορίας.
ΣΤΟ ΠΙΚΑΠ
ΣΤΑΥΡΟΣ ΞΑΡΧΑΚΟΣ – ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ (1983)
Το εμβληματικό σάουντρακ του Σταύρου Ξαρχάκου σε στίχους Νίκου Γκάτσου παρουσιάζεται στο Ηρώδειο στις 4 Σεπτεμβρίου. Χωρίς κραυγαλέα ονόματα, με έμφαση στη δύναμη της ορχήστρας. Ευκαιρία να το φρεσκάρουμε, ακούγοντας ξανά το Καίγομαι καίγομαι, το Δίχτυ, την Μπουρνοβαλιά, αλλά και το στοιχειωτικό Πρακτορείο με τη χαμηλόφωνη ερμηνεία του συνθέτη.
