Είμαστε στο 69ο λεπτό του τελικού του φετινού Μουντιάλ Γυναικών μεταξύ Εθνικής Ισπανίας και Εθνικής Αγγλίας – ομάδες γνωστές και με τα παρατσούκλια Φούρια Ρόχα (Κόκκινη Οργή) και Λέαινες αντίστοιχα. Η Ισπανία προηγείται με 1-0, μετά το γκολ της αρχηγού Όλγα Καρμόνα στο 29ο λεπτό, και έχει μόλις κερδίσει πέναλτι, το οποίο ετοιμάζεται να εκτελέσει η Τζένι Ερμόσο, κορυφαία σκόρερ όλων των εποχών της Εθνικής Ισπανίας και της Μπαρτσελόνα. Η Μέρι Ερπς, η τερματοφύλακας της Αγγλίας, που βραβεύτηκε στο τέλος ως η καλύτερη τερματοφύλακας της διοργάνωσης, καλείται να κρατήσει ζωντανές τις ελπίδες για τις Λέαινες. H διαιτητής δίνει το σήμα για να εκτελεστεί το πέναλτι, η Ερμόσο παίρνει μια κοφτή αναπνοή, σουτάρει δυνατά και στέλνει την μπάλα προς τα δεξιά, αλλά η Ερπς πέφτει προς τη σωστή μεριά και αγκαλιάζει σφιχτά την μπάλα, παρατείνοντας λίγο ακόμα την αγωνία, προτού η Κόκκινη Οργή πανηγυρίσει οριστικά την κατάκτηση του τίτλου μετά από 15 λεπτά καθυστερήσεων, με την Ισπανία να γίνεται η δεύτερη χώρα μετά τη Γερμανία που έχει κερδίσει τίτλο Μουντιάλ τόσο στο ποδόσφαιρο ανδρών όσο και στο γυναικών. Η Καρμόνα πανηγυρίζει με δάκρυα χαράς το νικητήριο γκολ και το χρυσό μετάλλιό της, μέχρι να μάθει λίγα λεπτά αργότερα από την οικογένειά της ότι ο πατέρας της έφυγε από τη ζωή δύο μέρες νωρίτερα.
Ήταν ένα συναρπαστικό Μουντιάλ, με φαβορί που αποχώρησαν αναπάντεχα νωρίς από τη διοργάνωση, όπως η Εθνική ΗΠΑ, που για πρώτη φορά στην ιστορία της αποκλείστηκε δραματικά από τη Σουηδία πριν περάσει στη φάση των 8. Υπήρχαν, βέβαια, και απροσδόκητα αουτσάιντερ, όπως η Εθνική Αυστραλίας, που έφτασε στα ημιτελικά και τερμάτισε στην τέταρτη θέση μετά την ήττα από την Αγγλία, και η Εθνική Κολομβίας, που έγινε η πρώτη χώρα της Νότιας Αμερικής που φτάνει στα ημιτελικά εδώ και 12 χρόνια.
Το φετινό Μουντιάλ Γυναικών διοργανώθηκε από κοινού από την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία σε 10 στάδια και 9 διαφορετικές πόλεις, σημειώνοντας ρεκόρ προσέλευσης στον τελικό, τον οποίο παρακολούθησαν από κοντά περισσότερα από 75.000 άτομα, ενώ έσπασε και κάθε προηγούμενο ρεκόρ τηλεθέασης στην Αυστραλία, με 17 εκατομμύρια Αυστραλών να καθηλώνονται σε σπίτια, πλατείες και παμπ για να παρακολουθήσουν ακόμα και αγώνες στους οποίους δεν συμμετείχε καν η χώρα τους. Το εθνικό σπορ της Αυστραλίας ήταν μέχρι πρόσφατα το ράγκμπι, αλλά οι Ματίλντας, όπως είναι το παρατσούκλι της Εθνικής Αυστραλίας, αναδείχθηκαν σε νέες εθνικές ηρωίδες, ένωσαν μια ολόκληρη χώρα μέσα από το ποδόσφαιρο και την έμαθαν πώς να αγαπήσει με πάθος ένα νέο σπορ. Ο πρόεδρος της FIFA, Τζιάνι Ινφαντίνο, δήλωσε ότι ήταν το πιο επιτυχημένο Παγκόσμιο Κύπελλο Γυναικών όλων των εποχών, αποφέροντας έσοδα 750 εκατομμυρίων δολαρίων και καταφέρνοντας για πρώτη φορά να ισοσκελίσει έξοδα και έσοδα.
Το ποδόσφαιρο είναι ένα συναίσθημα. Συχνά διαχωρίζουμε το συναίσθημα από τη λογική, τις ιστορίες και τους δραματικούς πρωταγωνιστές από τους αριθμούς, αλλά, όπως λέει και ο Βρετανός μαθηματικός Μάρκους ντι Σατόι, «οι μαθηματικοί είμαστε αφηγητές. Οι χαρακτήρες των αφηγήσεών μας είναι οι αριθμοί και οι αφηγήσεις μας είναι οι αποδείξεις που σχετίζονται με αυτούς τους χαρακτήρες». Στο φετινό Μουντιάλ συμμετείχαν 32 χώρες, ενώ στις προηγούμενες διοργανώσεις συμμετείχαν 24 – υπόσχομαι ότι, συνεχίζοντας με λίγους ακόμα αριθμούς, η ιστορία μας δεν θα χάσει τίποτα από το συναίσθημά της, αλλά θα αποδειχθεί γιατί αυτές οι γυναίκες είναι, πλέον, πρωταγωνιστικοί χαρακτήρες στο ποδόσφαιρο.
Κορίτσια όλης της Γης
Η Εθνική Γυναικών της Τζαμάικα κατάφερε να ταξιδέψει στην Αυστραλία για τη φετινή διοργάνωση έπειτα από διαδικτυακή εκστρατεία συλλογικής χρηματοδότησης μέσω του GoFundMe. Τα Κορίτσια της Ρέγκε, όπως είναι το παρατσούκλι τους, είχαν σωθεί οικονομικά για πρώτη φορά το 2008 από την Καντέλα Μάρλεϊ, κόρη του Μπομπ Μάρλεϊ, η οποία έγινε πρεσβευτής και χορηγός της ομάδας όταν εκείνη διαλύθηκε λόγω της υποχρηματοδότησης από την Τζαμαϊκανή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου. Στο φετινό Μουντιάλ Γυναικών, τα Κορίτσια της Ρέγκε έδωσαν ένα ηχηρό «παρών», πανηγυρίζοντας τραγουδώντας και χορεύοντας την πρόκρισή τους στους 16, έχοντας αποκλείσει τη Βραζιλία από το τουρνουά για πρώτη φορά στην ιστορία της από το 1995. Η Νιγηρία είναι η μόνη χώρα της Αφρικής που έχει συμμετάσχει σε όλα τα Μουντιάλ Γυναικών μέχρι στιγμής, αλλά έκανε την έκπληξη κερδίζοντας την Αυστραλία και περνώντας στη φάση των 16, με τη σταρ και κορυφαία σκόρερ της ομάδας, Ασίσατ Οσοάλα, να πανηγυρίζει την πρόκριση βγάζοντας συμβολικά την μπλούζα της, όπως πανηγυρίζουν τη νίκη και στο ποδόσφαιρο ανδρών. Η Αϊτή, μια χώρα που μαστίζεται από φυσικές καταστροφές, φτώχεια και πολιτική διαφθορά, συμμετείχε φέτος για πρώτη φορά στο Παγκόσμιο Κύπελλο Γυναικών, στάθηκε ισάξια απέναντι στην ομάδα της Αγγλίας στον πρώτο της αγώνα, ενώ ανέδειξε και τη 19χρονη Μέλκι Ντιμορνέ, που θεωρείται η παίκτρια-αποκάλυψη της διοργάνωσης και ανερχόμενη σταρ με τον τρόπο που απαιτεί την προσοχή όλων όταν έχει την μπάλα στα πόδια της. Μιλώντας για παίκτριες-αποκάλυψη κι ενώ τις τελευταίες ημέρες όλοι παρακολουθούν με αμείωτη προσοχή τις εξελίξεις για την ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ, με την Τσέλσι να υπογράφει τον Μόιζες Καϊσέδο πληρώνοντας 116 εκατομμύρια ευρώ, η συνονόματη, αλλά όχι συγγενής του, 18χρονη Λίντα Καϊσέδο έκλεψε την παράσταση με την Εθνική Κολομβίας, σκοράροντας το πιο μαγικό γκολ της διοργάνωσης στον αγώνα εναντίον της Γερμανίας. Στα 15 της, η Καϊσέδο διαγνώστηκε με καρκίνο των ωοθηκών, επανήλθε στα γήπεδα υγιής, αγωνιζόμενη με τις μικρές εθνικές ομάδες της Κολομβίας και μετά τη συμμετοχή της στη φετινή διοργάνωση άκουσε το όνομά της να επευφημείται σε γεμάτα στάδια από όσους είχαν την τύχη να δουν το ταλέντο της από κοντά.
Η Μέγκαν Ραπίνο, η αρχηγός της Εθνικής ΗΠΑ, και η θρυλική Μάρτα, η αρχηγός της Εθνικής Βραζιλίας, δύο σταρ παίκτριες και ακτιβίστριες του ποδοσφαίρου γυναικών, ανακοίνωσαν, μετά την αποχώρησή τους από το φετινό Μουντιάλ, πως αποσύρονται από την ενεργό δράση στο τέλος της σεζόν, προκαλώντας παλιρροϊκά κύματα συγκίνησης για τη συνολική συνεισφορά τους στο άθλημα. Από την ομάδα της Αγγλίας, η Λόρεν Τζέιμς έλαμψε με την τεχνική και τις επιδόσεις της κυρίως στον αγώνα εναντίον της Κίνας, με δύο γκολ και τρεις ασίστ, ενώ η προπονήτρια της ομάδας, Σαρίνα Γουίγκμαν, συζητιέται τις τελευταίες μέρες ως υποψήφια για να αντικαταστήσει τον προπονητή της Εθνικής Ανδρών Ολλανδίας, Ρόναλντ Κούμαν, μετά τη λήξη του συμβολαίου του το 2026.
Ένα αγνό θέαμα
Όταν μιλάμε για ποδόσφαιρο ανδρών, αναφερόμαστε συχνά στους ήρωές του, εννοώντας παίκτες που έχουν ξεχωρίσει στην καριέρα τους επειδή εξέλιξαν την τέχνη του ποδοσφαίρου, προσέφεραν θέαμα και έκαναν την αγάπη του κόσμου γι’ αυτό το άθλημα να μεγαλώνει συνεχώς. Όταν μιλάμε για ποδόσφαιρο γυναικών, οι πρωταγωνίστριες είναι ηρωίδες επειδή έχουν ιδρώσει παραπάνω τη φανέλα, δίνοντας αγώνες εντός και εκτός γηπέδου για να έχουν μία θέση σε αυτό το άθλημα, επειδή κερδίζουν διακρίσεις παρά την έλλειψη υποδομών και υποστήριξης, επειδή έχει χρειαστεί να πείσουν τον κόσμο να τις προσέξει και να τις αγαπήσει, επειδή είναι πια κατόρθωμα όταν τα διεθνή αθλητικά μέσα γράφουν τόσο για τον Μόιζες Καϊσέδο, όσο και για τη Λίντα Καϊσέδο. Το γεγονός ότι το ποδόσφαιρο γυναικών δεν είναι ακόμα όσο ισχυρό, εμπορεύσιμο προϊόν είναι το ποδόσφαιρο ανδρών, εξασφαλίζει ένα πιο «αγνό» θέαμα εντός γηπέδου, με παίκτριες που διψάνε να προσφέρουν συγκινήσεις και ένα ολοένα και πιο παθιασμένο κοινό που μαθαίνει να αγαπά την μπάλα για πρώτη φορά ή ξανά από την αρχή μέσα από αυτές.
Όταν η Σαουδική Αραβία έχει αγοράσει το ίδιο το άθλημα του γκολφ και δείχνει με κάθε της κίνηση ότι θα ήθελε, αν μπορούσε, να κάνει το ίδιο και με το ποδόσφαιρο ανδρών –άσχετα αν το πετυχαίνει ήδη εμμέσως με τον χορό δισεκατομμυρίων που στήνει γύρω από αυτό το άθλημα–, δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για να εθελοτυφλούμε, πλέον, ότι το χρήμα καθορίζει περισσότερο από ποτέ το ποδοσφαιρικό μέλλον και θέαμα. Η πρόσφατη μεταγραφή του Νεϊμάρ στην Αλ Χιλάλ τού εξασφαλίζει 100 εκατομμύρια τον χρόνο, ένα σπίτι με 25 δωμάτια, πισίνα και τρεις σάουνες, τρία πολυτελή αυτοκίνητα με οδηγό διαθέσιμο επί 24ώρου βάσεως, όλα τα έξοδά του σε ξενοδοχεία και εστιατόρια πληρωμένα, προσωπικό τζετ για τα ταξίδια του και 500 χιλιάδες ευρώ για κάθε ποστ που προωθεί τη Σαουδική Αραβία στους προσωπικούς λογαριασμούς του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Οι παίκτριες της Εθνικής Νιγηρίας δήλωσαν συγκινημένες την ευγνωμοσύνη τους στην κυβέρνηση, η οποία αποφάσισε να ανταμείψει κάθε παίκτρια που συμμετείχε στη φετινή διοργάνωση του Μουντιάλ Γυναικών με το ποσό των 10 χιλιάδων δολαρίων.
Όνειρα και εφιάλτες
Το θέαμα, όμως, στο ποδόσφαιρο γυναικών παραμένει αγνό μόνο εντός γηπέδου. Οι εθνικές ομάδες ποδοσφαίρου γυναικών δεν έχουν να μάχονται μόνο για να διεκδικήσουν τα βασικά, όπως να αντιμετωπιστεί σοβαρά το πρόβλημα των συχνών τραυματισμών γυναικών στους χιαστούς –τραυματισμός που απέκλεισε από την αρχή της διοργάνωσης την αρχηγό της Αγγλίας, Λία Γουίλιαμσον– ή να μειωθεί το χάσμα στις απολαβές τους σε σχέση με εκείνες των ανδρών, προσπαθώντας παράλληλα να προσφέρουν αμείωτα ποιοτική μπάλα. Οι γυναίκες στο ποδόσφαιρο αγωνίζονται και για να μειωθούν και τα περιστατικά σεξισμού και κακοποιητικών συμπεριφορών στον χώρο.
Πριν ξεκινήσει η φετινή διοργάνωση, 15 παίκτριες της Εθνικής Ισπανίας αποφάσισαν να αποχωρήσουν από την ομάδα, έχοντας εκφράσει επίσημα τα παράπονά τους για τη συμπεριφορά του εθνικού προπονητή, Χόρχε Βίλντα, η οποία επηρέαζε σημαντικά τη συναισθηματική κατάσταση και υγεία τους. Η Ισπανική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία αποφάσισε να τις αγνοήσει. Στην απονομή του χρυσού μεταλλίου στην Εθνική Ισπανίας, η Ερμόσο, η παίκτρια που αστόχησε στο πέναλτι, δέχτηκε χωρίς τη συναίνεσή της ένα φιλί στο στόμα από τον Λουίς Ρουμπιάλες, τον πρόεδρο της Ισπανικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Λίγες μέρες πριν, ο Τζιάνι Ινφαντίνο είχε δώσει μια ομιλία στο πλαίσιο του Μουντιάλ, όπου ζήτησε από τις παίκτριες ποδοσφαίρου να διαλέγουν τις σωστές μάχες στον αγώνα τους για ισότητα, τονίζοντάς τους ότι έχουν τη δύναμη να πείσουν τους άνδρες για το τι πρέπει να κάνουν και τι να μην κάνουν. «Απλώς συνεχίστε να ονειρεύεστε», δήλωσε στο τέλος της ομιλίας του ο Ινφαντίνο. Οι γυναίκες που συμμετείχαν στο φετινό Παγκόσμιο Κύπελλο έκαναν έναν μεγάλο αριθμό ανθρώπων να ονειρεύονται ένα καλύτερο, ανόθευτο και συναρπαστικό παρόν και μέλλον για το ποδόσφαιρο. Οι ίδιες, όμως, θα συνεχίσουν να βλέπουν και εφιάλτες όσο δεν γίνεται ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια από τους υπευθύνους για να αλλάξει ό,τι οι ίδιοι γνωρίζουν ήδη πολύ καλά ότι επιβάλλεται να αλλάξει.
