Ένας ζεστός χειμώνας χωρίς βροχές μπορεί να είναι μια λύση για τη μείωση των εξόδων θέρμανσης, αλλά τις περισσότερες φορές φέρνει κακά μαντάτα στις αγροτικές καλλιέργειες. Ένας τέτοιος χειμώνας ήταν ο φετινός. Ούτε παλτό δεν φορέσαμε και φτάσαμε στην άνοιξη, που άνοιξαν οι ουρανοί και δεν έλεγαν να κλείσουν, ενώ οι θερμοκρασίες καθυστέρησαν το μάζεμα στα χειμωνιάτικα ρούχα. Έριξε κι ένα φοβερό χαλάζι απριλιάτικο στη Σαντορίνη, έφερε ανυπολόγιστες καταστροφές. Κι όταν κλείσαμε επιτέλους τις ομπρέλες και βάλαμε τα αμάνικα, ήρθε ένας καύσωνας διαρκείας και μας έδωσε να καταλάβουμε. Κι εμείς καλά, ανάψαμε κλιματιστικά, ανεμιστήρες, βουτήξαμε στις κοντινές παραλίες ή στις μπανιέρες μας, ήπιαμε δροσερά ποτά και παγωμένα κρασιά τα καυτά βράδια στις βεράντες. Στους αμπελώνες, όμως, οι κλιματολογικές συνθήκες που προανέφερα δημιούργησαν το κατάλληλο περιβάλλον για να έρθουν όλοι οι εχθροί της αμπέλου, με πρωταγωνιστή τον περονόσπορο, να κάνουν το πάρτι της χρονιάς. «Κοιμόμαστε με τη ραντιστήρα στον ώμο», είπε χαρακτηριστικά ένας οινοποιός-αμπελουργός. Με το ένα και με το άλλο, ήρθε η ώρα του τρύγου. Χωρίς εξαιρέσεις, μιλάνε όλοι για μια παραγωγή μειωμένη έως και κατά 60%. Και αναρωτιέμαι εγώ, μια απλή οινόφιλος, καλή ή κακή χρονιά φέτος;
Έθεσα το ερώτημα στον καλό φίλο και συνεργάτη του Οινοχόου, οινολόγο Σπύρο Ζουμπούλη, μέλος τoυ πρότυπου οινολογικού γραφείου Zouboulis & Associates, ένα βράδυ, εν μέσω τρύγων, που καθόμασταν στον δροσερό κήπο του κηφισιώτικου Monju, απολαμβάνοντας λευκό Ουσύρα Σεριφιώτικο.
«Κακή χρονιά για ποιον; Νομίζω ότι πρώτα από όλα πρέπει να ορίσουμε τι είναι μια κακή χρονιά», λέει ο Σπύρος και συνεχίζει: «Ανάλογα με το εάν είσαι παραγωγός σταφυλιών, οινοποιός ή οινολόγος παραγωγής, το ζητούμενο είναι διαφορετικό. Ο παραγωγός κοιτάει την ποσότητα διότι πληρώνεται με το κιλό. Ο οινοποιός ψάχνει καλύτερη ποιότητα σταφυλιών και σωστές τιμές σε σχέση με την ποιότητα που ψάχνει. Ενώ ο οινολόγος έχει ως στόχο να φτιάξει το καλύτερο δυνατό κρασί ανάλογα με το σταφύλι που θα παραλάβει στο οινοποιείο. Επιπλέον, έχει να πετύχει τους στόχους ποσοτήτων. Και οι τρεις λοιπόν φέτος επηρεάζονται, γιατί είναι μια κακή χρονιά, καθώς είχαμε έναν ζεστό χειμώνα με έλλειψη βροχής, κρύα άνοιξη με πολλές βροχοπτώσεις και κατά συνέπεια περονόσπορο στο κρίσιμο στάδιο της άνθισης/καρπόδεσης. Και σαν να μην έφταναν αυτά, έναν παρατεταμένο καύσωνα τον Ιούλιο».
«Κακή χρονιά και καλό κρασί γίνεται;» είναι η εύλογη ερώτηση που ακολουθεί. Ο Σπύρος απαντά: «Κακή χρονιά ως προς την ποσότητα και μόνο και ενδεχομένως στις τιμές, που μάλλον θα ανέβουν. Είναι μια χρονιά αμπελουργού, όπου δυστυχώς χρειάστηκαν πολλές αμπελουργικές επεμβάσεις και άρα τα κόστη ήταν πολλαπλάσια. Ωστόσο, σε γενικές γραμμές, τα σταφύλια που υπάρχουν, αν και λίγα, έχουν καλή ποιότητα. Επομένως, θα έχουμε κατά βάση καλά ποιοτικά κρασιά σε μικρές ποσότητες. Οι πρώτες ενδείξεις είναι ότι θα έχουμε κρασιά με ωραίες οξύτητες, πιο φρέσκα αρώματα και όχι υψηλόβαθμα».
Με μια συγκρατημένη αισιοδοξία, αποχαιρέτησα τον Σπύρο Ζουμπούλη και ομολογώ ότι, όπως κι εσείς, περιμένω να δω τα αποτελέσματα του τρύγου και τα κρασιά που θα φτάσουν στα ράφια. Έως τότε, κάθε καλό, όποιο κι αν είναι αυτό, σε όσους τρυγούν ακόμα.
