Η αλήθεια είναι ότι είναι κάπως στενάχωρα εδώ μέσα. Και τελικά δεν είναι ακριβώς σαν να οδηγείς αυτοκίνητο. Το τιμόνι μού φαίνεται κάπως βαρύ. Τα πεντάλ είναι σκληρά, αλλά ευτυχώς δεν είναι νευρικά, γιατί καλό θα ήταν να βγω ζωντανή από δω μέσα. Είμαι σίγουρη ότι θα έπρεπε να πηγαίνω πιο γρήγορα.
Αυτές ήταν οι σκέψεις που πρόλαβαν να περάσουν από το μυαλό μου μέχρι να ολοκληρωθεί ο πρώτος γύρος μου στην πίστα της Kartland, ενόσω γκάζωνα συντηρητικά, φρέναρα με προσοχή και πρόσεχα να μην πέσω στα προστατευτικά λάστιχα. Όπως είδα την επίδοσή μου στον φωτεινό πίνακα, σίγουρα θα έπρεπε να πηγαίνω πιο γρήγορα – ας πούμε μόνο ότι οι 12χρονοι συναγωνιστές μου έκαναν τον μισό χρόνο από μένα. Όλοι τους βέβαια είχαν γράψει αρκετά χιλιόμετρα στο σιρκουί της Παλλήνης, όπου εγώ βρέθηκα για πρώτη φορά πριν από περίπου ένα δεκαπενθήμερο, το έβλεπες στον τρόπο που έπαιρναν τις στροφές, στην άνεση με την οποία ανέπτυσσαν ταχύτητα στις ευθείες. Κάποιοι, από ό,τι έμαθα από τους γονείς τους, οι οποίοι τους παρακολουθούσαν από το καφέ που έχει θέα στην πίστα, είναι σταθεροί επισκέπτες, τον χειμώνα κάθε Σαββατοκύριακο και το καλοκαίρι ίσως και μέσα στην εβδομάδα. «Ο Γιώργος πρωτομπήκε σε καρτ μαζί μου όταν ήταν τεσσάρων χρονών. Κάνω κι εγώ καρτ από την εφηβεία μου και όλα αυτά τα χρόνια είναι το σαββατιάτικο ραντεβού μας. Στην αρχή κάναμε μαζί σε διθέσιο και τώρα μπαίνουμε με δύο μονοθέσια», μου λέει ο Πέτρος, που μόλις έχει ολοκληρώσει τη βόλτα του.
Τρίχρονοι οδηγοί
«Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις αυτών που σύχναζαν εδώ και τώρα φέρνουν τα παιδιά τους και πλέον έρχονται και τρέχουν μαζί. Έχουμε και μια περίπτωση που συνυπάρχουν στην πίστα τρεις γενιές, παππούς, γιος και εγγονός», εξηγεί ο Ανδρέας Τσολάκης, που εργάζεται σχεδόν δύο δεκαετίες στη συγκεκριμένη πίστα. «Μπορούν να έρθουν άνθρωποι όλων των ηλικιών, από τριών ετών και πάνω. Ναι, είναι αλήθεια ότι έχουμε πελάτες παππούδες και γιαγιάδες που οδηγούν παρέα με τα εγγόνια τους», συμπληρώνει και επιβεβαιώνει η Σοφία Αντωνίου, υπεύθυνη της Kartland. «Ίσως η νεότερη οδηγός μέχρι τώρα να είναι η κόρη μου η Κατερίνα, που σχεδόν πριν κλείσει τα δύο έμπαινε σε διθέσιο καρτ».
Τα διθέσια οχήματα προορίζονται για παιδιά 3 έως 7 ετών, που έχουν δίπλα τους κάποιον ενήλικα στη θέση του οδηγού, τα μονοθέσια δίνονται σε επισκέπτες άνω των 7 ετών, ενώ υπάρχουν και οχήματα για οδηγούς με κινητικά προβλήματα, που έχουν το γκάζι και το φρένο στο τιμόνι. Τα καρτ έχουν αισθητήρες χρονομέτρησης, ώστε να καταγράφονται αυτόματα, μέσω υπολογιστή, οι επιδόσεις των οδηγών. Υπάρχει επίσης φωτεινός πίνακας αποτελεσμάτων μέσα στην πίστα, ώστε να ενημερώνονται οι οδηγοί για τους χρόνους τους σε απευθείας μετάδοση, ενώ στο τέλος κάθε διαδρομής παίρνουν εκτυπωμένα αναλυτικά τα αποτελέσματα, τους ταχύτερους γύρους, καθώς και τον μέσο όρο κάθε οδηγού. Το ραντεβού για την επίσκεψη κλείνεται τηλεφωνικά, ώστε να αποφεύγονται οι πολύωρες αναμονές, και στην πίστα μπαίνουν μέχρι 10-12 άτομα, ώστε να τηρούνται οι κανόνες ασφαλείας. Στα 7 λεπτά που διαρκεί η βόλτα, με δεδομένο ότι ο γρήγορος γύρος είναι περίπου 40 δευτερόλεπτα, υπάρχει αρκετός χρόνος να δοκιμάσετε τις δυνάμεις σας, να τολμήσετε, να αφεθείτε, να χαρείτε τη μοναδική αίσθηση που αφήνει ο συνδυασμός ταχύτητας και αδρεναλίνης.
Όπως ο Άιρτον Σένα
Αυτός άλλωστε είναι ο λόγος που το καρτ παραμένει εδώ και δεκαετίες αγαπημένο χόμπι κυρίως των αγοριών όλων των ηλικιών –οι γυναίκες και τα νεαρά κορίτσια είναι σαφέστατα μειονότητα στις πίστες, αν και όχι λιγότερο ικανές οδηγοί– αλλά και αγώνισμα με κορυφαίους επαγγελματίες οδηγούς και φανατικούς φίλους. Το πρώτο καρτ κατασκευάστηκε το 1956 από τον κατασκευαστή αγωνιστικών αυτοκινήτων Αρτ Ίνγκελς στο γκαράζ του σπιτιού του και έμεινε στην ιστορία ως Καρτ Νο 1 ή The West Bend. Έναν χρόνο αργότερα, οι Μπιλ Ρόουλς, Ντάφι Λίβινγκστοουν και Ρόι Ντέσμπροου ίδρυσαν την εταιρεία Go-Kart Manufacturing Company, ενώ και ο Ίνγκελς δημιούργησε σύντομα τη δική του εταιρεία με συνεργάτη τον Λου Μπορέλι και παρήγαγαν τα διάσημα Caretta καρτ, που ήταν ουσιαστικά οι προπομποί των σημερινών αγωνιστικών μονοθέσιων του αθλήματος.
Όλες αυτές τις δεκαετίες, στις πίστες των καρτ ανδρώθηκαν μεγάλοι οδηγοί της Formula 1, όπως ο Νίκο Ρόσμπεργκ, ο Λιούις Χάμιλτον, ο Μίκαελ Σουμάχερ, ο Τζένσον Μπάτον και ο θρυλικός Άιρτον Σένα.
Στην Ελλάδα πρωτοεμφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και οι οδηγοί συναγωνίζονταν σε αυτοσχέδιες πίστες στα πέριξ της Αττικής, μέχρι που βρήκαν το στέκι τους στη θρυλική πίστα καρτ του Αγίου Κοσμά, που λειτουργούσε μέχρι πριν από σχεδόν τέσσερα χρόνια, όταν έκλεισε λόγω της ανάπλασης του Ελληνικού – oι λάτρεις του ελληνικού σινεμά ίσως θυμούνται τον Αλέκο Τζανετάκο να προπονείται με μονοθέσιο καρτ στη συγκεκριμένη πίστα σε σκηνή της ταινίας Ο τρελός τα ’χει 400. Στις αρχές της δεκαετίες του 1970 ξεκίνησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα και σταδιακά προστέθηκαν πολλές ακόμα διοργανώσεις, ενώ δεκάδες ακόμη πίστες δημιουργήθηκαν τις δεκαετίες που ακολούθησαν σε όλη την Ελλάδα, γεμίζοντας από όσους ήθελαν μια γεύση από αυτή την οδηγική εμπειρία.
Δεξί πόδι γκάζι, αριστερό φρένο
Στην Kartland δεν γίνονται προπονήσεις επαγγελματιών αθλητών. Ήδη από το 1999, όταν την ίδρυσε ο Νίκος Αντωνίου, ο στόχος ήταν να δημιουργήσει μια πίστα καρτ σε ευρωπαϊκά πρότυπα που να συνδυάζει τη διασκέδαση και την ασφάλεια. Με ένα μικρό διάλειμμα την περίοδο της πανδημίας, οι επισκέπτες είναι σταθερά πολλοί. Τα Σαββατοκύριακα, εκατοντάδες παιδιά και ενήλικες παίρνουν θέση πίσω από το τιμόνι, ενώ αυξητική τάση καταγράφεται και στα πάρτι – παιδιών και ενηλίκων. Στα θέματα της ασφάλειας τα πράγματα είναι πολύ αυστηρά· το διαπίστωσα πριν ακόμη μπω στο μονοθέσιο, όταν με οδήγησαν στον χώρο όπου φυλάσσεται ο προστατευτικός εξοπλισμός. Μπαλακλάβες, κράνη, περιλαίμια για την προστασία του αυχένα είναι υποχρεωτικά για όλους, ενώ υπάρχουν και ολόσωμες φόρμες που συστήνεται να φοράει κανείς. Τα μονοθέσια βρίσκονται στα… πιτς, όπου επιβιβάζεται ο οδηγός και κατευθύνεται σιγά σιγά από το προσωπικό στην αφετηρία. Εκεί λαμβάνει οδηγίες για τη συμπεριφορά του στην πίστα.
Ακούω με προσοχή τον Νίκο: «Δεξί πόδι γκάζι, αριστερό πόδι φρένο, δεν τα πατάμε ποτέ και τα δύο μαζί, γιατί κόβεται ο ιμάντας και χαλάει το καρτ. Κάνουμε έναν αναγνωριστικό γύρο, για να δούμε τις συνθήκες που επικρατούν στην πίστα. Αν οποιαδήποτε στιγμή αισθανθείτε άβολα ή αντιμετωπίσετε κάποιο πρόβλημα, σηκώνετε το χέρι σας, ερχόμαστε δίπλα σας και σας περνάμε εκτός πίστας με ασφάλεια. Στο τέλος του χρόνου των 7 λεπτών που έχετε στη διάθεσή σας ακούγονται σειρήνες σε όλη την πίστα, για να καταλάβετε ότι ο χρόνος τελειώνει, και μετά από ένα λεπτό περνά από μπροστά σας ένα καρτ με καρό σημαία, το οποίο ακολουθείτε για να μπείτε στο πάρκινγκ.
»Δεν μπαίνετε ποτέ μόνοι μέσα στο πάρκινγκ, γιατί εκεί μπαινοβγαίνει κόσμος και υπάρχει προσωπικό. Δεν οδηγούμε ποτέ ανάποδα στην πίστα, απαγορεύονται ντριφτ, τετακέ, τρακαρίσματα και επικίνδυνη οδήγηση. Αν δούμε επικίνδυνη οδήγηση και ότι δεν ακολουθείτε τις οδηγίες ασφαλείας, στη δεύτερη παρατήρηση που θα σας γίνει θα αναγκαστούμε να σας σταματήσουμε και να σας περάσουμε εκτός. Μεγάλη προσοχή, έχετε έρθει να περάσετε καλά, αλλά με ασφάλεια».
Στη διάρκεια του αναγνωριστικού γύρου οι πρωτάρηδες έχουν δίπλα τους, σκαρφαλωμένα στο αμάξωμα, άτομα του προσωπικού, ώστε να αισθανθούν ασφάλεια ενώ εξοικειώνονται με την οδήγηση του μονοθέσιου. Από τον δεύτερο γύρο αρχίζει η πραγματική διασκέδαση, γιατί η αλήθεια είναι ότι η ταχύτητα και η αδρεναλίνη έχουν τον τρόπο τους να σε παρασύρουν προκαλώντας μια αίσθηση χαράς και ευεξίας που ξυπνά καταγραφές από τα ανέμελα παιχνίδια των παιδικών χρόνων – οι οποίες, παραδόξως, δεν έχουν σβήσει ούτε στα 45. Ο συντονισμός των πεντάλ είναι εύκολος και το τιμόνι καθοδηγεί με ακρίβεια το μονοθέσιο στις στροφές και στις ευθείες. Ένα αγόρι μπροστά μου κάνει περιστροφή 360 μοιρών, αλλά δεν φαίνεται να πτοείται, τα μάτια του φαίνονται γελαστά μέσα από το κράνος. Πατάω λίγο το γκάζι.
Συμβουλές για πρωτάρηδες
→ Φορέστε άνετα ρούχα και κλειστά παπούτσια, κατά προτίμηση αθλητικά.
→ Φροντίστε να καθίσετε με τρόπο που να φτάνετε τα πεντάλ με άνεση και τα πόδια σας να είναι λιγάκι λυγισμένα.
→ Κρατάτε σταθερά το τιμόνι τοποθετώντας τα χέρια δεξιά και αριστερά, ώστε αν ήταν δείκτες του ρολογιού να έδειχναν τρεις παρά τέταρτο.
→ Όταν πλησιάζετε μια στροφή, καλό είναι να κατευθύνετε το μονοθέσιο στην εξωτερική πλευρά της πίστας, να πατάτε φρένο και κατά την έξοδο από τη στροφή ξανά γκάζι, ώστε να επιταχύνετε.
→ Επειδή στα καρτ το φρένο επιβραδύνει τους πίσω τροχούς, καλό είναι να πατάτε φρένο δυνατά για να κόψετε ταχύτητα και στη συνέχεια να απελευθερώνετε σιγά σιγά.
→ Κοιτάτε πάντα μπροστά και μάλιστα αρκετά μέτρα, για να έχετε καλή εικόνα της πίστας και να είστε προετοιμασμένοι ώστε να προσαρμόσετε ανάλογα την οδηγική σας συμπεριφορά.
→ Μη γυρνάτε το κεφάλι προς τα πίσω για να δείτε αν σας πλησιάζει κάποιος άλλος οδηγός.
→ Να θυμάστε ότι η αίσθηση της ταχύτητας είναι πιο έντονη όταν βρίσκεστε σε ένα τόσο χαμηλό όχημα.
