Κοντοσούβλι προβατίνας στη Ζωοδόχο Πηγή: Το απίθανο ταβερνάκι των Καμινίων που κρατάει τον ωραίο πειραιώτικο χαρακτήρα του, που σηκώνει περήφανα χρόνια πολλά τη σημαία της καλομαγειρεμένης, λαϊκής νοστιμιάς, που συγκρατεί με νύχια και με δόντια τις τιμές χωρίς να τραυματίζει την ποιότητά του, βγάζει ένα μερακλίδικο κοντοσούβλι από προβατίνα που θα ζήλευαν πολλά κρεοφαγικά στέκια. Ελάχιστα αρτυμένο, σωστά ψημένο, με ψαχνό όσο πρέπει αφράτο και όσο πρέπει μαστιχωτό, με το αλ ντέντε του (για προβατίνα μιλάμε, άλλωστε, όχι για αρνάκι γάλακτος), με ωραία γεύση, όχι βαριά, μεστή και γεμάτη. Τρώγεται ζεστό, γιατί, όσο να πεις, σφίγγει το ψητό με την πάροδο του χρόνου, ιδίως ένα τέτοιο ψητό. Μπράβο στον Αλέξανδρο και στην ομάδα-οικογένεια που βαστάνε το προπολεμικό μαγαζί των παππούδων τους, με τη φρεσκάδα τους και με το κέφι τους. Η καλή δουλειά φαίνεται και στα άλλα πιάτα, στο ωραίο σέρβις, στη σπάνια ατμόσφαιρα. Στέκι από τα λίγα, αδαμάντινο. Θα επανέλθω και με άλλα νόστιμά τους.
→ Οινομαγειρείον Ζωοδόχος Πηγή, Κατσούλη 77, Καμίνια, τηλ. 210-4814438, Δευτέρα-Σάββατο, από τις 20.30.
Τα παστάκια του Pastry Family: Γλασαρισμένα με ρετρό χρωματιστό φοντάν, σε διάφορα χρώματα αναλόγως της γεύσης. Πορτοκαλί το πορτοκαλένιο, ροζ η φράουλα, λευκό το βανιλάτο, σκούρο καφέ το κλασικό σοκολατένιο και –το πιο λιχούδικο απ’ όλα– το café au lait, με γεύση μόκα. Παστάκια-αφρός, με λεπτό παντεσπανάκι και ελαφριά κρέμα, δεν ξεμπερδεύεις με ένα. Ούτε με δύο, και εγώ –δυστυχώς– ούτε με τρία. Πάντοτε πάμφρεσκα, μαλακώνουν στο χέρι, λιώνουν και μελώνουν το στόμα, το συνεπαίρνουν. Με καλά υλικά, σταθερή ποιότητα και νοσταλγικού ύφους γλυκά, το Pastry Family παραμένει ένα από τα καλά κλασικά ζαχαροπλαστεία της πόλης. Δεν μας έχουν μείνει και πολλά.
→ Ριζάρη 19, Παγκράτι, τηλ. 210-7210987, Κηφισίας 244, Κηφισιά, τηλ. 210-8082897.
Οι μικρές κουρού του Τάκη: «Μπαμπά, αυτό δεν είναι τυρόπιτα. Ούτε τυροπιτάκι είναι. Είναι τυροπιτούλα», απεφάνθη η θυγατέρα μου, όταν πήραμε το προηγούμενο Σάββατο για δεκατιανό από τον Τάκη στου Μακρυγιάννη τη γνωστή τυρόπιτά του. Μικρή, δηλαδή όσο πρέπει, καθότι πληθωρική, με καλό και αληθινό βούτυρο και φέτα πιπεράτη. Μπουκιά και συχώριο. Κατ’ εμέ, η καλύτερη κουρού της πόλης. Αν πάτε, φροντίστε να πάρετε και το ψωμί της εβδομάδας ή του δεκαπενθημέρου, βαστάει καλά στην κατάψυξη: μπαγκέτα, την πιο λεπτή των Αθηνών, που δεν ξεραίνεται σε λίγες ώρες, το βαρύ προζυμένιο, το ολικής, το γαλλικό χωριάτικο καμπαγιού και πόσα πόσα άλλα. Ή κάντε το ανάποδα, πηγαίνετε για το ψωμί σας και βλέπετε επιτόπου και τις άλλες λιχουδιές. Σας το έχω ξαναπεί: για καλό ψωμί ξενιτεύομαι, γιατί είναι βασικό είδος διατροφής, κρίσιμο για την καλή γεύση μας και την υγεία, αξίζει τον κόπο και το έξοδο.
→ Αρτοποιότης ο Τάκης, Μισαραλιώτου 14, τηλ. 210-9230052.
