Είναι δύο μπάντες αντίστοιχου βεληνεκούς. Επηρεάστηκαν από το πανκ, επωφελήθηκαν από τη χρυσή εποχή της δισκογραφίας, έγραψαν αριστουργήματα, γνώρισαν μεγάλες δόξες και, μοιραία, κάποια στιγμή γνώρισαν τη φθορά. Τόσο οι U2 όσο και οι R.E.M. έχουν μια τεράστια πορεία. Οι πρώτοι συνεχίζουν: Προ ημερών κυκλοφόρησαν το κομμάτι Atomic city, έναν φόρο τιμής στο ποστ πανκ των ’70s που κλείνει το μάτι στους Blondie, θυμίζοντας την παλιά τους επιτυχία Call me. Στους στίχους καλύτερα μη δώσετε βάση. Αρκεί απλώς να αναφέρω ότι ο Bono κάνει ρίμα με το «κομψί κομψά» και το «μπλα μπλα μπλα»… Είναι γνωστό ότι οι U2 έχουν ξεμείνει από έμπνευση, χαμένοι δίχως γυρισμό σε ένα τριπ μεγαλομανίας που κάποτε τους πήγε στην κορυφή, αλλά από τα μέσα των ’00s και μετά, καλλιτεχνικά, λειτουργεί εις βάρος τους.
Την ίδια μέρα που άκουσα το Atomic city, άκουσα επίσης ένα ανεπίσημο live άλμπουμ των R.E.M., που ωστόσο ανέβηκε στο επίσημο κανάλι τους. Πρόκειται για συναυλία που έδωσαν στην Αθήνα της Τζόρτζια το 1980. Στο ξεκίνημά τους! Ο Στάιπ δεν έχει φτάσει ακόμη στο μουρμουρητό που θα γινόταν σήμα-κατατεθέν του. Ο Πίτερ Μπακ, αντίθετα, έχει τελειοποιήσει τα jangle pop αρπίσματα που καθόρισαν τον ήχο της μπάντας και το Gardening at night είναι σχεδόν έτοιμο να κατακτήσει τα κολεγιακά ραδιόφωνα. Σε αντίθεση με τους U2, οι R.E.M. σταμάτησαν όταν ένιωσαν ότι ο κύκλος είχε κλείσει. Τότε είχα στενοχωρηθεί. Σήμερα τους εκτιμώ ακόμα περισσότερο για την απόφαση αυτή να σταματήσουν πριν κουράσουν. Η εκμετάλλευση του brand name, βέβαια, καλά κρατεί: Στις 10/11, το πειραματικό άλμπουμ τους Up έρχεται σε επαυξημένη έκδοση, με αφορμή τα 25 χρόνια από την κυκλοφορία του.
ΣΤΟ ΠΙΚΑΠ
ΛΕΞ box set
Από τις 10/10, οι φαν του ΛΕΞ θα έχουν την ευκαιρία να αποκτήσουν τα άλμπουμ του και σε βινύλιο. Το Ταπεινοί και πεινασμένοι, το 2ΧΧΧ και το Μετρό τυπώνονται για πρώτη φορά σε βινύλιο, από τη Veego records. Ντοκουμέντα μιας εποχής, καταθέσεις ενός ράπερ που έφτασε σε κάθε γωνιά της Ελλάδας με όχημα τη σοβαρότητά του.
