Αγαπημένο μου σημείο στο σπίτι: Το πέτρινο πρώτο σκαλί της σκάλας κάτω από τον βραχυχίτωνα, το δέντρο στο κέντρο του σπιτιού.
Ατμόσφαιρα στον χώρο δημιουργεί: Η συνεχής εναλλαγή από υλικά και χρώματα, οι διαρκείς θεάσεις προς τον κήπο· το βλέμμα δεν σταματάει ποτέ, η φύση είναι συνέχεια κάπου μέσα στο βλέμμα μας.
Από το σπίτι μου δεν λείπει ποτέ: Ένα βάζο με λουλούδια στο κέντρο του σπιτιού, όπου έχουμε σχεδιάσει έναν χώρο ειδικά γι’ αυτό. Κάτι σαν την tokonoma στα ιαπωνικά σπίτια, έναν χώρο που φτιάχνεται για να τοποθετούνται όμορφα λουλούδια και ένα έργο τέχνης.
Το σπίτι μου με τρεις λέξεις είναι: Οικογένεια, παιχνίδι, αντικείμενο.
Αγαπημένο αντικείμενο: Η τριώροφη βιβλιοθήκη. Έχει ύψος 11 μ. και βρίσκεται δίπλα στην κεντρική σκάλα, οπότε κάθε λίγο σταματάς, χαζεύεις κάποιο βιβλίο και ταξιδεύεις…
Η αρχιτεκτονική του σπιτιού μου: Προσαρμοστική και ευέλικτη. Ωστόσο, αν και πολλά πράγματα
μοιάζουν τυχαία, στην πραγματικότητα είναι σχεδιασμένα πολύ προσεκτικά για το συγκεκριμένο σημείο.
Αρχιτεκτονική: Η τέχνη της οργάνωσης του χώρου. Μπορεί να προβλέψει και να κατευθύνει καταστάσεις, να επηρεάσει τον τρόπο που ζούμε, να δώσει χαρά, να εμπνεύσει ευγένεια, φροντίδα, κοινωνικότητα. πόλη στον κόσμο Τόκιο. Κυρίως γιατί είναι πολύ διαφορετική από τον δυτικό μας κόσμο. Φουτουριστική και εξωγήινη, αλλά και ευαίσθητη και ευγενική.
Κτίριο στην Αθήνα: Η πολυκατοικία της Σουζάνας και του Δημήτρη Αντωνακάκη στην Εμμανουήλ
Μπενάκη. Ένα κτίριο απολύτως ελληνικό.
Βιβλίο: Delirious New York του Ρεμ Κούλχας και Σέργιος και Βάκχος του Μ. Καραγάτση.
Μουσική: Ηλεκτρονική και πολλή ντίσκο.
Designer: Αλεξάντερ Γκιράρντ, Σαρλότ Περιάν, Μπρούνο Μουνάρι, Χάιμε Αγιόν, Μάαρτεν βαν Σέβερεν, Άιλιν Γκρέι.
Είδωλο: Οι Ιμς. «Take your pleasure seriously» («πάρε την ευχαρίστησή σου στα σοβαρά») έλεγε ο Τσαρλς Ιμς… Ο ίδιος και η σύζυγός του, Ρέι, έγραψαν ιστορία στον χώρο του
ντιζάιν.
Εστιατόριο: Ένα πάντα αγαπημένο μου μέρος είναι ο Ατλαντικός στου Ψυρρή.
Για να χαλαρώσω: Γράφω λίστες με αυτά που έχω να κάνω, που θέλω να κάνω, που σκέφτομαι.
Το επόμενο ταξίδι μου: Μεξικό. Έχει αφυπνιστεί τώρα τελευταία μια ανάγκη μου για μέρη με έντονη
φύση και αυτόχθονα πολιτισμό.
Εποχή: ’80s, η εποχή στην οποία μεγάλωσα.
Καλλιτεχνικό ρεύμα: Σουρεαλισμός. Η πρώτη συλλογική προσπάθεια να διερευνηθεί το ασυνείδητο και να καταργηθούν οι προκαταλήψεις.
Το γούρι μου: Το γυάλινο σκουλαρίκι-πουλί που μου χάρισε ο Κωνσταντίνος όταν επιστρέψαμε στην Ελλάδα, το 2008.
Σταθερή συνήθεια: Γυμναστική.
Η αγαπημένη μου στιγμή στη μέρα: Όταν σηκώνομαι πριν από όλους και απολαμβάνω τον καφέ
μου με ένα βιβλίο.
Φιλοδοξία: Θα μπορούσα να πω πολλά πράγματα που αφορούν τη δουλειά, αλλά θα εστιάσω στη βασική μου φιλοδοξία: να βρω μια καλύτερη ισορροπία μεταξύ δουλειάς και προσωπικού χρόνου.
Το επόμενο πρότζεκτ μου: Να σχεδιάσω τις κουρτίνες με την ιστορία του ονόματος των παιδιών μας.
Χρώμα: Το μπλε της νύχτας, της θάλασσας, του ουρανού, της Ελλάδας.
Όταν κλείνω τα μάτια: Ταξιδεύω με την οικογένειά μου.