Πολλές φορές ο αλγόριθμος του TikTok εμφανίζει βίντεο τα οποία τραβήχτηκαν σε διαφορετικά σημεία της πόλης. Είναι ένα trend που χρησιμοποιούν κυρίως τουρίστες αλλά και νεαροί ντόπιοι που λατρεύουν τα ταξίδια και καταγράφουν –στα όρια της ρομαντικοποίησης– διάφορες στιγμές της ημέρας τους στο κέντρο της Αθήνας. Τα βίντεο ξεκινούν με τον Ηλεκτρικό να φτάνει σε έναν αρχιτεκτονικά ιδιαίτερο σταθμό, ενώ από τα ηχεία ακούγεται «Επόμενη στάση: Μοναστηράκι», πριν ακολουθήσει μια συρραφή από βίντεο μικρότερης διάρκειας με εικόνες της πόλης: οι ακτίνες του ήλιου να φωτίζουν τις βουκαμβίλιες της Πλάκας, η ουρά σε ένα καφέ ιδανικό για χίπστερ, η ραστώνη στα πεζοδρόμια των Εξαρχείων, ηλικιωμένοι που επιβιβάζονται σε ένα λεωφορείο, αρχαία μνημεία. Η χαλαρωτική μουσική υπόκρουση υποτίθεται πως σε ταξιδεύει σε εκείνα τα μέρη για λίγα δευτερόλεπτα – μέχρι δηλαδή να σύρεις τον δείκτη στην οθόνη και να παρακολουθήσεις κάτι άλλο. Στα έντυπα κάτι τέτοιο δεν μπορεί να αποτυπωθεί. Ωστόσο, δημιουργήθηκε η εξής σκέψη: Ώρες ώρες, αντί για περιγραφές ήχων, δεν θα ήταν προτιμότερο να είχαμε πού και πού ένα QR code στο πλάι της στήλης; Το σκανάρισμά του θα οδηγούσε σε μια λίστα στο soundcloud και θα περιείχε πέντε ηχογραφήσεις από διάφορα σημεία της πόλης.
Για παράδειγμα, αυτή την εβδομάδα η playlist θα περιλάμβανε τα πουλιά που κρώζουν στα δέντρα της 3ης Σεπτεμβρίου, μόλις έχει ανατείλει ο ήλιος. Τα βήματα των πεζών στο φανάρι της Πειραιώς μπροστά από την Τεχνόπολη, όσο οι τζαζ μελωδίες από τις συναυλίες του Athens Jazz Festival, το οποίο λαμβάνει χώρα εκεί, διαχέονται στην ατμόσφαιρα. Έναν διασκεδαστικό διάλογο ανάμεσα σε δύο ηλικιωμένους άντρες που κάθονται σαν φύλακες μπροστά από τα προεκλογικά σταντ των κομμάτων τους, έξω από τον σταθμό του ΗΣΑΠ στα Πετράλωνα («Ρε συ, δίπλα δίπλα μάς βάλανε; / Επειδή έχουμε μικρή ψαλίδα στις δημοσκοπήσεις. Να νιώθετε την ανάσα μας στις 9 του Ιούνη»). Τους διαδηλωτές στο Θησείο που φωνάζουν «Τα μάτια σας στη Ράφα». Τις τρομπέτες, τις τούμπες, το σαξόφωνο και τα κρουστά, και ένα γερμανοπρόφερτο «καλησπέρα» του αμβουργιανού τέκνο συγκροτήματος MEUTΕ, το οποίο φέρνει ένα μουσικό ρεύμα από τη γειτονιά του Ζανκτ Πάουλι στον Κεραμεικό και τινάζει τους Αθηναίους στον χορό και στο χοροπηδητό. Άραγε, τι θα ήταν η πόλη χωρίς τους ήχους της;
Δύο ώρες μετά την έναρξη της συναυλίας, αυτά που γίνονται στο βερολινέζικο Φριντριχσάιν θα βγάλουν τους Αθηναίους στους δρόμους. Για την ακρίβεια, αυτό το 80-95 του Παναθηναϊκού εναντίον της Ρεάλ. «ΛΗΞ’ ΤΟ! ΤΕΛΕΙΩΣΕ!», φωνάζουν αγόρια και κορίτσια που έχουν μαζευτεί στα μπαλκόνια για να δουν τον τελικό της Ευρωλίγκα στην Τριών Ιεραρχών στα Πετράλωνα. Αγκαλιές στα προποτζίδικα, οδηγοί που σταματούν με αλάρμ στη μέση του δρόμου και φωνάζουν συνθήματα μαζί με περαστικούς, καπνογόνα που ανάβουν στις ταράτσες, πυροτεχνήματα στον αττικό ουρανό. Σπάνιο να βλέπεις μια πρωτεύουσα να πανηγυρίζει.
