Το ηλιοβασίλεμα στη Βουλιαγμένη είναι πάντα μαγικό. Κι αυτό το μαγικό τοπίο και τη μαγική ώρα διάλεξαν η Ζέττα και ο Δημήτρης Τσακούμης, οι καλοί φίλοι της DIFF (Do It For Fun), για να στήσουν ένα φαντασμαγορικό σκηνικό και να μας μεταφέρουν από τον Σαρωνικό στα υψίπεδα του Χάλισκο στο Μεξικό και πιο συγκεκριμένα στο Ατοτονίλκο ελ Άλτο, στο φημισμένο Κτήμα Πατρόν (Hacienda Patron). Εκεί, απόλυτα χειροποίητα, δημιουργείται μία από τις πλέον premium τεκίλες, η φημισμένη Patron. Με την πρώτη γουλιά από μια παγωμένη Paloma, που σερβιρίστηκε σε μικρογραφίες των μπουκαλιών της Patron, έκλεισα τα μάτια και βρέθηκα εκεί, στα κόκκινα χώματα του Χάλισκο, στους αγρούς με τις μπλε αγαύες. Οι έμπειροι «χιμαντόρ» (jimadors) διαλέγουν τα ώριμα φυτά και με τα κοφτερά «κόα» (coa) αφαιρούν με απίστευτη ταχύτητα τα σπαθόσχημα φύλλα, αφήνοντας μόνο την καρδιά, την «πίνια», τον τεράστιο άσπρο-πράσινο ανανά. «Δεν ανακαλύψαμε την τεκίλα, απλώς την τελειοποιήσαμε και την προσφέρουμε από τα χέρια μας στα δικά σας», λένε οι άνθρωποι της εταιρείας και παρουσιάζουν με περηφάνια τους ανθρώπους της ομάδας της Hacienda, την προσεκτική παραγωγή, που αρχίζει από τη βιώσιμη καλλιέργεια και συγκομιδή, συνεχίζεται στην αριστοτεχνική απόσταξη, στη φινετσάτη αισθητικά και όχι μόνο εμφιάλωση.
Όλα πρέπει να αγγίζουν την τελειότητα. Μας παρουσιάζουν τους παραδοσιακούς μύλους από ηφαιστειακή πέτρα, τους Tahona, όπου αλέθουν την ψημένη αγαύη και με περηφάνια δηλώνουν ότι έχουν τους περισσότερους από οποιοδήποτε άλλο αποστακτήριο στον κόσμο. Κι επειδή κάθε σύγχρονη επιχείρηση πρέπει, εκτός από το τελικό της προϊόν, να αφήνει και ένα κοινωνικό αποτύπωμα, στην Patron φροντίζουν με ευλάβεια τη μηδενική επιβάρυνση του περιβάλλοντος ανακυκλώνοντας το νερό και αφήνοντας το λιγότερο δυνατό αποτύπωμα άνθρακα. Παράγουν περισσότερους από 5.500 τόνους κομπόστ από τις ίνες της αγαύης που περισσεύουν, δωρίζουν και φυτεύουν δέντρα στην κοινότητα, εξασφαλίζουν καλές τιμές αγοράς, αλλά και σωστές αμοιβές των εργαζομένων, προσφέροντάς τους επίσης μετεκπαίδευση και ελαστικά ωράρια εργασίας.
Η μπλε νύχτα της Βουλιαγμένης ολοκληρώνει το σκηνικό με τις μουσικές, τα λουλούδια, τους μεξικάνικους μεζέδες, τα κοκτέιλ, τα ζωγραφισμένα στο χέρι καπέλα, τη συντροφιά μερικών αγαπημένων συναδέλφων. Ο αεικίνητος Δημήτρης Τσακούμης με παίρνει από το χέρι. «Πρέπει να δοκιμάσεις την El Cielo» επιμένει και αμέσως έχω μπροστά μου ένα κρυστάλλινο ποτό με πάγο και μια φέτα πορτοκάλι. Δοκιμάζω. Είναι μια τεκίλα τόσο βελούδινη, τόσο μεταξένια, τόσο απαλή που σε εντυπωσιάζει. Τέσσερις αποστάξεις μεσολαβούν για να ξεκλειδώσει η πιο κρυφή γεύση της μπλε αγαύης και να πλημμυρίσει ο ουρανίσκος με τη γλύκα του ψημένου φυτού, αρώματα εσπεριδοειδών και καλοκαιρινών φρούτων.
Δοκιμάζοντας πολλές και διάφορες εκδοχές κοκτέιλ εκείνο το βράδυ, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η τεκίλα, είτε σκέτη με πάγο είτε σε πικάντικα κοκτέιλ, είναι περίφημη να συνοδεύει φαγητό. Όχι τα γεμιστά μας μάλλον, αλλά ένα ριζότο με πιπεριές και ντομάτα, τάκος με γουακαμόλε, ένα πικάντικο σεβίτσε, μια σαλάτα με αβοκάντο και εξωτικά φρούτα, κοτόπουλο με λίγο καυτερή σαλτσούλα. Για να δοκιμάσετε, δίνω μια παραλλαγή του κλασικού Bloody Mary:
60 ml Patron Silver τεκίλα
150 ml Bloody Mary Mix σε κονσέρβα
(ή φτιάξτε το μόνοι σας με 4 μέρη χυμό τομάτας, 5 μέρη χυμό λεμονιού,
1 κουταλιά Horseradish, λίγες σταγόνες Worcestershire sauce και Tabasco).
Ανακατεύουμε όλα τα υλικά πολύ καλά με πάγο και μεταφέρουμε σε ποτήρια με καθαρό πάγο και ένα κλωνάρι σέλερι.
Αν κάνουμε κέφι, πασπαλίζουμε το χείλος του ποτηριού με ένα μείγμα αλατιού και φρεσκοτριμμένου πιπεριού.
