Εμείς που αντιλαμβανόμαστε τη μουσική όχι ως συνοδεία στη ζωή μας, αλλά ως σωτηρία, δεν ακούμε νέες κυκλοφορίες για να είμαστε «μέσα στα πράγματα». Στα καινούργια άλμπουμ ψάχνουμε τη συγκίνηση, τη χαρά, την ανατροπή και την αδρεναλίνη που η κανονική ζωή δεν μας προσφέρει. Ναι, με έχει πιάσει το φιλοσοφικό μου, διότι άκουσα το νέο άλμπουμ της Κασάντρα Τζένκινς και ένιωσα σαν να με εξαπάτησαν. To My light, my destroyer της Αμερικανίδας ποπ τραγουδοποιού διαφημίζεται ως ο δίσκος του μήνα, έλαβε διθυραμβικές κριτικές, αλλά προσωπικά δεν καταλαβαίνω προς τι τόσος ντόρος. ΟΚ, ο ήχος είναι υποδειγματικός και οι ενορχηστρώσεις πλούσιες, αλλά καθ’ όλη τη διάρκεια ένιωθα σαν να τρώω βραστά λαχανικά. Θα πω και κάτι άλλο: Oι γυναικείες φωνές του καιρού μας μοιάζουν υπερβολικά. Είτε ακούω την Τζένκινς είτε τη Mίτσκι, είτε τη Φίμπι Μπρίτζερς, για μένα είναι ένα και το αυτό. Δίσκος προσεγμένος και απαλός, που επίσης συζητήθηκε, είναι και αυτός της Clairo. Το πάθος λείπει κι εδώ, όμως η μικροκαμωμένη τραγουδοποιός, που είναι ήδη 25, αλλά μοιάζει 18, καταθέτει ένα δροσερό, γοητευτικό soft rock δωματίου. Ακούστε το κομμάτι Sexy to someone και θα καταλάβετε. Τέλος, σε χαμηλούς τόνους κινείται και το καινούργιο των Cigarettes after sex, οι οποίοι ετοιμάζονται να μας επισκεφτούν τον Οκτώβρη. Δυσκολεύομαι να καταλάβω γιατί το συγκρότημα αυτό έχει 24 εκατομμύρια μηνιαίους ακροατές στο Spotify, αλλά έπειτα θυμάμαι ότι υπάρχει πάρα πολύς κόσμος που ψάχνει «κάτι απαλό να παίζει» ενόσω επιδίδεται σε διάφορες σπιτικές δραστηριότητες, της κουζίνας, του καθιστικού και του υπνοδωματίου.
ΣΤΟ ΠΙΚΑΠ
Eminem – The Death of Slim Shady (Coup de Grâce)
Σε γενικές γραμμές έχουν δίκιο όσοι «θάβουν» την επιστροφή του Έμινεμ. Δώστε πάντως μια ευκαιρία στο Somebody save me. Είναι το καλύτερο τραγούδι που μας έχει δώσει εδώ και πολύ καιρό, καθώς και μια συγγνώμη προς τα παιδιά του για τον χρόνο και την ενέργεια που σπατάλησε στα ναρκωτικά.