Ράφα Ναδάλ / Νόβακ Τζόκοβιτς: Περισσότερο από μια αντιπαλότητα
Ο ένας φορούσε προστατευτικό γύρω από το δεξί του γόνατο, ο άλλος είχε δεμένο σφιχτά τον μηρό του. Τα χρόνια έχουν περάσει και για τους δυο. Ο Ναδάλ είναι πια 38, έναν χρόνο μεγαλύτερος από τον Τζόκοβιτς. Η κλήρωση τους έφερε αντιμέτωπους στο μονό των ανδρών. «Δεν νομίζω πως υπάρχει αδελφικότητα μεταξύ μας. Είναι περισσότερο μια αντιπαλότητα· δύο συναθλητές που σέβονται και εκτιμούν ο ένας την καριέρα του άλλου», είπε ο Σέρβος μετά τη νίκη του με 2-0. Ήταν η 31η φορά που κέρδισε τον Ναδάλ, με τον Ισπανό να έχει 29 νίκες. Το πιθανότερο όμως είναι αυτή η 60ή τους συνάντηση να ήταν και η τελευταία. –Γ.Ψ.
Λεμπρόν Τζέιμς: Αγάπη για το παιχνίδι
Τι άλλο θέλει ο Λεμπρόν; Γιατί δεν σταματάει το μπάσκετ; Ήθελε ένα πρωτάθλημα με τους Λέικερς; Το πήρε. Ήθελε να σπάσει το ρεκόρ του Τζαμπάρ και να γίνει πρώτος σκόρερ στην ιστορία του ΝΒΑ; Το έκανε. Ήθελε ένα ακόμα ολυμπιακό μετάλλιο; Έχει ήδη δύο χρυσά (Πεκίνο, Λονδίνο) κι ένα χάλκινο (Αθήνα), εκτός απροόπτου θα έχει ένα ακόμα σε λίγες μέρες. Ήθελε να γίνει σημαιοφόρος της αμερικανικής αποστολής; Έγινε. Ό,τι θέλησε το έχει. Αλλά τον παρατηρείς στο γήπεδο, πώς κινείται, πώς ζητάει την μπάλα, πώς παθιάζεται, και βλέπεις ότι πάνω απ’ όλα αυτός ο άνθρωπος διψάει για μπάσκετ. Θέλει κι άλλο. Και λίγο πριν κλείσει τα σαράντα μοιάζει ακούραστος. Ανίκητος. Τι άλλο θέλει; Ένα πράγμα. Να αγωνιστεί μαζί με τον γιο του, Μπρόνι, ο οποίος (χαριστικά, λένε αυτοί που ξέρουν) έγινε ντραφτ φέτος από την ομάδα του Λος Άντζελες. Ο Λεμπρόν θέλει το παρόν και θέλει το μέλλον. –Α.Δ.
Σιμόν Μπάιλς: Λυτρωτική χαρά
Η Σιμόν Μπάιλς έχει χαρακτηρίσει τους Ολυμπιακούς του Παρισιού ως ένα «ταξίδι λύτρωσης». Από το λαμπερό χαμόγελο που άνθιζε στα χείλη της κάθε φορά που ολοκλήρωνε το πρόγραμμά της στα αγωνίσματα της ενόργανης, φαίνεται ότι, τρία χρόνια μετά τους Αγώνες του Τόκιο, όταν αποσύρθηκε επικαλούμενη σωματικά και ψυχικά προβλήματα, έχει ξαναβρεί την ισορροπία της, στέκεται γερά στα πόδια της και διασκεδάζει με τα άλματα, τις περιστροφές και τις φιγούρες σχεδόν όσο ικανοποιείται προσθέτοντας μετάλλια στη μεγάλη συλλογή της. Η κορυφαία για πολλούς γυμνάστρια όλων των εποχών, μετά και το χρυσό μετάλλιο στο ομαδικό των γυναικών, διαθέτει πλέον οκτώ ολυμπιακά χρυσά και τριάντα παγκόσμια, αλλά και την ηθική ικανοποίηση ότι έστρεψε τα φώτα της δημοσιότητας στα θέματα ψυχικής υγείας των αθλητών. –Μ.Α.
Σάμερ Μάκιντος: Νέα υπερδύναμη
Η πρώτη από τις τρεις στροφές του Oh Canada είναι στα αγγλικά. Η δεύτερη στα γαλλικά και η τρίτη, πάλι στα αγγλικά. Πριν από λίγα χρόνια, η Σάμερ Μάκιντος σηκωνόταν όρθια, όπως όλοι οι συμμαθητές της στο Δημοτικό, και τραγουδούσε μαζί τους τον ύμνο. «To ότι τώρα μπορώ να το κάνω και στους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι εντελώς σουρεαλιστικό», δήλωσε η 17χρονη κολυμβήτρια, κάτοχος δύο παγκόσμιων ρεκόρ και χρυσή Ολυμπιονίκης στα 400 μ. μεικτής ατομικής της κολύμβησης (έχοντας, μάλιστα, κερδίσει δύο μέρες πριν το αργυρό μετάλλιο στα 400 μ. ελεύθερο). Έδειχνε ψύχραιμη, εξέπεμπε μια ηρεμία, έκανε την κούρσα να φαίνεται εύκολη. «Το κάνω ήδη από τα 14 μου», δήλωσε. Με λίγα λόγια, ήρεμη υπερδύναμη. –Π.Τσ.
