Δεν μου αρέσει να περιαυτολογώ. Αλλά θα το κάνω. Όπου κι αν προσφέρω φέτος τις λεπτόφλουδες ντομάτες που παράγω, δέχομαι ενθουσιώδη συγχαρητήρια. Στην πραγματικότητα βεβαίως, είναι οι ντοματιές που παράγουν τους αισθησιακά σαρκώδεις και απαράμιλλης νοστιμιάς καρπούς τους. Εγώ απλώς φροντίζω να τους προσφέρω ό,τι χρειάζονται για να μεγαλουργήσουν.
Χρειάστηκα μία δεκαετία για να ανακαλύψω πώς καλλιεργείται ιδανικά τούτη η πολύδωρη Αμερικάνα – κάθε χρόνο φυσικά μου φανερώνει κι άλλα μυστικά της. Πικράθηκα πολλές φορές, κάθε αποτυχία αποτυπώθηκε όμως ως διορθωτική πινελιά στη χάραξη ενός χάρτη που περιγράφει την ασφαλή πορεία από τον σπόρο μέχρι τα γεμάτα τελάρα. Δοκίμασα δεκάδες ποικιλίες, άλλες για νωπή κατανάλωση κι άλλες για μαγείρεμα, και κατέληξα πια σε μια ευδόκιμη δωδεκάδα. Πειραματίστηκα με όλα τα κόλπα που κάπου διάβασα ή άκουσα, έμαθα πώς να κορφολογώ εγκαίρως αλλά και να κρατώ μακριά τις αδηφάγες κουρούνες. Και καθόλου δεν νοιάζομαι που κάποιες μέρες μυρίζω ολόκληρος θειάφι.
Το καλοκαίρι που αφήνουμε πίσω μας ήταν δύσκολο, οι ντοματιές ταλαιπωρήθηκαν πολύ από τον λίβα και τα αλλεπάλληλα κύματα του καύσωνα. Γνωρίζω όμως τι χρειάζονται για να στυλωθούν όταν μοιάζουν ξέπνοες, ξέρω επίσης ποια δυναμωτικά λειτουργούν καλύτερα. Επειδή αρκετά από αυτά τα γεωργικά «γιατροσόφια» εφαρμόζονται επιτυχώς και σε πολλά άλλα φυτά, από γλαστρωμένα καλλωπιστικά μέχρι βότανα και δέντρα, σας τα παραθέτω.
Στο εκχύλισμα των φυκιών έχω αναφερθεί ξανά· πρόκειται για έναν αξιόπιστο σύμμαχο του κηπουρού που βοηθάει τα φυτά σε κάθε στρεσογόνο κατάσταση. Στη θερμοπληξία καταφεύγουμε στα φύκια, μετά τον παγετό επίσης, το ίδιο και στις προσβολές από έντομα ή ασθένειες. Λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε θρεπτικά στοιχεία, λειτουργούν άριστα ως λίπασμα, ενώ ποτίζω δύο-τρεις φορές με το διάλυμά τους μετά από κάθε μεταφύτευση, επειδή προάγει την ανάπτυξη των ριζών. Κάνω το ίδιο πάνω στην ανθοφορία, αλλά κι όταν μεστώνουν οι καρποί – επιδρά αναμφισβήτητα θετικά στην ποσότητα και την ποιότητα των καρπών.
Στο εκχύλισμα των φυκιών έχω αναφερθεί ξανά· πρόκειται για αξιόπιστο σύμμαχο του κηπουρού που βοηθάει τα φυτά σε κάθε στρεσογόνο κατάσταση.
Κάθε δεύτερη εβδομάδα ποτίζω τις ντοματιές με αραιωμένο (σε δεκαπλάσια ποσότητα νερού) ζωμό τσουκνίδας, που περιέχει άμεσα αφομοιώσιμο άζωτο, ενώ ταυτόχρονα ευνοεί τη δράση των ωφέλιμων βακτηρίων του εδάφους. Στην ίδια αναλογία, αλλά με διαφυλλικό ψεκασμό και πιο συχνή εφαρμογή, λειτουργεί θαυμάσια ενάντια στη μελίγκρα και σε όλα τα ακάρεα. Τον παρασκευάζω νωρίς κάθε άνοιξη, ρίχνοντας από ένα κιλό φύλλα και τεμαχισμένους βλαστούς νωπής τσουκνίδας σε αρκετά βαρέλια, με το καθένα να περιέχει 10 λίτρα νερό. Τα τοποθετώ στη σκιά, καλύπτω το άνοιγμά τους με τουλπάνι για να μην τρυπώνουν μύγες και, άπαξ ημερησίως, αναδεύω δυνατά το περιεχόμενο. Ο ζωμός είναι έτοιμος όταν πια πάψει να αφρίζει, ύστερα από περίπου 10 μέρες. Τον σουρώνω και τον αποθηκεύω, κλείνοντας τα βαρελάκια με το καπάκι τους. Θα είμαι ειλικρινής μαζί σας, ζέχνει. Κάποτε ανέβαινα νυχτιάτικα στον ταρατσόκηπό μου για να ψεκάσω κρυφά και, ντρέπομαι τώρα που το γράφω, η γειτονιά αναζητούσε τον σπασμένο σωλήνα της αποχέτευσης. Μετά από λίγες ώρες η μυρωδιά ξεθυμαίνει. Αν δεν αντέχετε τέτοιου είδους συγκινήσεις ή κατοικείτε εντός πόλης, είναι προτιμότερο πάντως να παρασκευάσετε το άοσμο αφέψημα τσουκνίδας. Μουλιάστε για ένα μερόνυχτο μισό κιλό τεμαχισμένη νωπή τσουκνίδα ή 100 γραμμάρια ξερή σε 5 λίτρα νερό και μετά σιγοβράστε το μείγμα για μισή ώρα. Όταν κρυώσει, σουρώστε και αποθηκεύστε το. Η δύναμή του υπολείπεται σημαντικά του ζωμού, θα το χρησιμοποιείτε λοιπόν αναραίωτο. Υπάρχουν συνταγές για πλήθος φυτικών παρασκευασμάτων τέτοιου είδους, τα έχω δοκιμάσει, νομίζω, όλα. Σας προτείνω ανεπιφύλακτα τον ζωμό του εκουιζέτου, ο οποίος φτιάχνεται σχεδόν όλο τον χρόνο και τον ψεκάζετε από άνοιξη έως φθινόπωρο με την αραίωση που περιγράφηκε παραπάνω. Χάρη κυρίως στην υψηλή περιεκτικότητά του σε πυρίτιο, δρα προληπτικά κατά των επάρατων μυκήτων που προκαλούν ωίδιο και περονόσπορο.
