Πώς είναι να βλέπεις τις ζωές ανθρώπων μέσα από ένα φανταστικό παράθυρο; Να τρυπώνεις μέσα από έναν φακό στις αυλές διαφορετικών κοινοτήτων της Νέας Υόρκης, να ανεβαίνεις στα βουνά της Μοντάνα, όπου οι κάτοικοι με τα χαρακτηριστικά καουμπόικα καπέλα τους, ποζάρουν πατώντας για μια στιγμή pause στις ασχολίες τους; Να μπαίνεις για λίγο στη ροή των γεγονότων που ορίζουν την καθημερινότητα σε τελείως διαφορετικούς προορισμούς στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, από τις ΗΠΑ μέχρι το Μεξικό και την Αϊτή;
Οι φωτογραφίες της Χάτνιμ Λι, που εκτίθενται στην έκθεση «Unseen beauty» στο Antisocial (Λεωκορίου 8, Ψυρρή) μας επιβιβάζουν στο οπτικό αυτό ταξίδι προσφέροντας μας μια λοξή ματιά στην καθημερινότητα παραμελημένων υποκουλτούρων. Μέσα από τα κλικ της, μπορούμε να φανταστούμε τον προσωπικό μύθο των προσώπων, τα οποία ξεπροβάλουν πίσω από το κυρίαρχο αφήγημα του σύγχρονου τρόπου ζωής. Σε κάποιες περιπτώσεις, όπως στις φωτογραφίες της σειράς «Plexiglass», πορτρέτα της οποίας περιλαμβάνονται και στην έκθεση αυτή, η Lee φωτογραφίζει πίσω από το προστατευτικό πλαστικό του ταμείου ενός παντοπωλείου. Το αποτέλεσμα είναι καταπληκτικό.
«Να αφήνομαι και να γίνομαι ευάλωτη»
«Η εμπιστοσύνη των ατόμων που φωτογραφίζω είναι για εμένα πολύ σημαντική. Έτσι, μπορώ να είμαι πλήρως παρούσα για να αποτυπώσω τις πιο προσωπικές στιγμές», μας λέει η φωτογράφος. Για εκείνη, τα συναισθήματα διαδραματίζουν κομβικό ρόλο στη δουλειά της. Η καρδιά, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, έχει τον δικό της ρόλο στη διαδικασία. «Στην έκθεση υπάρχει δουλειά από τη Νέα Υόρκη, όπου ζω, αλλά και από άλλα μέρη του κόσμου, όπως το Μεξικό, η Αϊτή και η Μοντάνα. Αυτό που αγαπώ στα ταξίδια είναι η ικανότητα να αφήνομαι και να γίνομαι ευάλωτη. Μου αρέσει να ανακαλύπτω το άγνωστο και νιώθω ότι αυτή την εμπειρία τη ζω σε ένα τόσο ποικιλόμορφο μέρος όπως η Νέα Υόρκη.
Εξ ου και το όνομα της έκθεσης «Unseen Beauty» (Αθέατη Ομορφιά). Ανακαλύπτουμε αυτό που βρίσκεται μπροστά μας», εξηγεί η Λι και συνεχίζει: «Το να πηγαίνω σε διαφορετικές κοινότητες είναι μια καταπληκτική εμπειρία που οδηγεί να ανακαλύψω πολιτισμούς που δε γνωρίζω. Στη σειρά Plexiglass στέκομαι πίσω από το παράθυρο μου. Οι χαρακτήρες πλησιάζουν σε αυτό».
Μετά από μια πρακτική άσκηση με τον καταξιωμένο φωτογράφο Ντέιβιντ ΛαΣαπέλ, το 2006, η Χάτνιμ Λι συνέχισε να αναπτύσσει την τέχνη της στο Λος Άντζελες, τη Νέα Υόρκη και την Ουάσινγκτον. Στις 22 Σεπτεμβρίου 2006, αγόρασε την πρώτη της επαγγελματική ψηφιακή κάμερα και κάπως έτσι ξεκίνησε το ταξίδι της στην αναζήτησης της ομορφιάς.
Σήμερα, 18 χρόνια μετά από εκείνη την Canon 5D, έρχεται για πρώτη φορά στην Αθήνα και παρουσιάζει μια ιστορία που δεν έχει ειπωθεί ποτέ ξανά έως σήμερα. Αυτό που μας δείχνει είναι η αθέατη ομορφιά που κρύβεται σε απλά και σύνθετα πράγματα.
Η έκθεση όμως δεν ακολουθεί τη συγκεκριμένη φόρμα μιας ιστορίας, αλλά μικρότερων αφηγήσεων που μπλέκονται η μία μέσα στην άλλη. Άνθρωποι όμορφοι, μεταμφιεσμένοι, καθημερινοί, για λίγο μας κοιτούν, πριν συνεχίσουν τις ζωές τους, αφήνοντας μας να τις φανταστούμε.
Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 20/9
