Οι εικόνες που έχω από το Street Mode, η διοργάνωση που συστήθηκε για πρώτη φορά το 2009 στη Θεσσαλονίκη, είναι αυτές μιας κανονικής γιορτής του δρόμου. Το λιμάνι γέμιζε με stages που συμπλήρωναν το ένα το άλλο κρατώντας άσβεστο έναν αδιάκοπο παλμό, από το δειλινό μέχρι το ξημέρωμα με ήχους ροκ, ραπ κ.α. και καλλιτέχνες της Ελλάδας και του εξωτερικού. Αυτοί παρέσερναν με διαδοχικά live τον κόσμο σε ένα φεστιβαλικό ντελίριο.
Πίστες bmx και skate ξεπρόβαλαν διαρκώς μπροστά σου ενώ t-shirts με τα ονόματα αγαπημένων καλλιτεχνών προβάρονταν από εκείνους που εκπροσωπούν μια κουλτούρα-ορόσημο της συννεφιασμένης πόλης του βορρά. Κάθε φθινόπωρο ο street κόσμος βρισκόταν στο στοιχείο του: ξεκινούσε από κάθε γειτονιά της πόλης και πλημμύριζε έναν τεράστιο χώρο με την αυθεντικότητα του.
Μέσα από 15 χρόνια το φεστιβάλ συνέβαλε στην διαμόρφωση μιας ιδιαίτερης καλλιτεχνικής ταυτότητας μαρκάροντας το καλεντάρι του πολιτισμικού γίγνεσθαι της πόλης. Σήμερα, κι ενώ οι μεγάλες φεστιβαλικές διοργανώσεις της πρωτεύουσας μοιάζουν να εξελίσσονται, το Street Mode, ελλείψει κατάλληλου χώρου για τη «στέγαση» του, μπαίνει αναγκαστικά σε μια διαδικασία αναπροσαρμογής.
Ο διοργανωτής του φεστιβάλ, Γιάννης Ευσταθίου μας μίλησε για όσα φέρνει η φετινή διοργάνωση και για τις προκλήσεις που γεννά η φεστιβαλική νοοτροπία της Θεσσαλονίκης σήμερα.
Το Street Mode αποτελεί έναν θεσμό για τη Θεσσαλονίκη τα τελευταία 15 χρόνια. Πώς έχει αποτυπωθεί η διοργάνωση στην αντίληψη των ανθρώπων της πόλης που την έχουν αγκαλιάσει και με το παραπάνω.
Θέλω να πιστεύω ότι το Street Mode έχει καθιερωθεί ως ένας οργανισμός που κάθε χρόνο προσφέρει κάτι καινούργιο και ενδιαφέρον, με απόλυτο σεβασμό τόσο προς τις τέχνες και τους καλλιτέχνες που εκπροσωπεί, όσο και προς το κοινό που το στηρίζει. Είμαστε οι πιο αυστηροί κριτές του εαυτού μας και ανεξάρτητα από το αν κάποιος ταυτίζεται ή όχι με τα events μας, δεν μπορεί να μην αναγνωρίσει τη σκληρή δουλειά και την ιστορία που υπάρχει από πίσω. Θεωρώ ότι ο κόσμος εκτιμά αυτή την ειλικρινή προσέγγισή μας.
Πόσο δυναμική είναι η street κοινότητα στη Θεσσαλονίκη; Μπορούμε να πούμε ότι έχει συμβάλει το φεστιβάλ στη διαμόρφωση της σύγχρονης ταυτότητας και κουλτούρας της;
Στο παρελθόν, όταν η street κουλτούρα ήταν ακόμα περιορισμένη, πιστεύω ότι το φεστιβάλ διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην ανάδειξή της. Σήμερα, ωστόσο, η κοινότητα έχει εξελιχθεί σε τέτοιο βαθμό που δεν εξαρτάται πλέον από αυτό. Όλες οι σκηνές έχουν αναπτυχθεί σημαντικά, με ράπερς να διοργανώνουν solo συναυλίες που προσελκύουν πλήθη αντίστοιχα ή και μεγαλύτερα των φεστιβάλ. Παράλληλα, δράσεις όπως το street dance, το graffiti και το parkour έχουν τις δικές τους διοργανώσεις, πολλές από τις οποίες είναι ιδιαίτερα αξιόλογες. Σε αυτή την εξέλιξη, θεωρώ πως το Street Mode έβαλε το δικό του λιθαράκι και μάλιστα όχι μόνο στη Θεσσαλονίκη, αλλά και πανελλαδικά, καθώς πάντα φιλοξενούσε συμμετοχές και επισκέπτες από όλη τη χώρα.
Ποιες είναι οι προκλήσεις που αντιμετωπίσατε στη φετινή διοργάνωση και πώς κληθήκατε να διαχειριστείτε το ζήτημα του χώρου; Μπορεί η Θεσσαλονίκη να συνεχίσει να «στεγάζει» μεγάλες διοργανώσεις που συμβάλλουν θετικά στον πολιτισμό της; Πιστεύετε ότι είμαστε σε ένα οριακό σημείο για την πόλη;
Η πρόθεσή μας για φέτος ήταν να επαναφέρουμε το φεστιβάλ στη μορφή που το κοινό γνωρίζει και αγαπά, με πολυάριθμες σκηνές και δράσεις street-culture. Ωστόσο, μέχρι τον Φεβρουάριο του 2024, οι χώροι που χρησιμοποιήσαμε στο παρελθόν δεν ήταν διαθέσιμοι για διάφορους λόγους. Έτσι, αποφασίσαμε να επικεντρωθούμε σε συγκεκριμένες συναυλίες στη Μονή Λαζαριστών – έναν εξαιρετικό χώρο για μουσικά events, αν και όχι ιδανικό για την πολυπλοκότητα ενός φεστιβάλ όπως το Street Mode. Παρά τις προκλήσεις, προσπαθούμε να δώσουμε στις συναυλίες το δικό μας μοναδικό χαρακτήρα και για αυτό τις προβάλλουμε ως «Street Mode Specials».
Αναφορικά με τη Θεσσαλονίκη, φαίνεται ότι προτιμά διοργανώσεις που ακολουθούν τη νοοτροπία των πανηγυριών – φθηνό ή δωρεάν εισιτήριο, θεάματα μέτριας ποιότητας ή καλλιτέχνες με «μεγάλο» όνομα, με την προοπτική να δημιουργηθεί φασαρία και να «μαζευτεί όλο το χωριό». Ο κόσμος βγαίνει για να διασκεδάσει, να δείξει ότι περνά καλά (βλ. stories), να φάει, να πιει και, αν τύχει, να χορέψει.
Δεν αναφέρομαι τόσο στο μέγεθος ή την ποιότητα αυτών των διοργανώσεων, οι οποίες συχνά είναι καλά οργανωμένες και επαγγελματικές, όσο στο πολιτισμικό αποτύπωμα που αφήνουν. Αυτές οι διοργανώσεις δεν έχουν καμία σχέση με τα πραγματικά φεστιβάλ που προσφέρουν εμπειρίες διάρκειας από το πρωί μέχρι το βράδυ, εμπνέουν και προκαλούν το κοινό να ανακαλύψει νέες μουσικές, τέχνες και ιδέες, αφήνοντας ανεξίτηλο αποτύπωμα στη μνήμη. Όταν ολοκληρώνεται ένα φεστιβάλ, πρέπει να μας γεμίζει ανυπομονησία για τον επόμενο χρόνο, όχι να μας αφήνει με την αίσθηση ότι το ξεχάσαμε.
Δυστυχώς, η νοοτροπία με την οποία ο μέσος Θεσσαλονικιός προσεγγίζει τα μεγάλα events είναι «πανυγυρτζίδικη», γεγονός που οδηγεί σε πολιτισμική κάμψη. Αυτή η κατάσταση οφείλεται σε πολλούς παράγοντες: οι διοργανωτές που προτιμούν αυτό το είδος εκδηλώσεων, οι τοπικοί φορείς που δεν επιλύουν διαχρονικά προβλήματα, η έλλειψη πραγματικής υποστήριξης από τους πολιτιστικούς οργανισμούς της πόλης, οι οποίοι συχνά παραμένουν στην αφάνεια, καθώς και το κοινό που συμμετέχει ενεργά στην επιλογή αυτού του τύπου διασκέδασης. Το πιο σημαντικό όμως, οι δημιουργικοί νέοι είτε αναζητούν ευκαιρίες στην Αθήνα ή στο εξωτερικό είτε μένουν στην πόλη αλλά δεν βρίσκουν χώρο για να εκφραστούν.
Πιστεύω, λοιπόν, ότι δεν βρισκόμαστε σε ένα οριακό σημείο – το έχουμε ήδη ξεπεράσει. Η πόλη βιώνει μια πολιτισμική κάμψη, σε αντίθεση με την Αθήνα, η οποία εξελίσσεται με γοργούς ρυθμούς. Η διάδοση των εκδηλώσεων που αναφέραμε δεν είναι τυχαία – έχει γίνει η μοναδική διαθέσιμη λύση.
Τι θα περιλαμβάνει το πρόγραμμα φέτος; Κατά πόσο αποτελεί πρόκληση το φετινό φορμάτ και τι περιμένετε από τον κόσμο;
Η πρόκληση φέτος είναι ότι το φορμάτ δεν είναι ούτε ακριβώς φεστιβάλ, ούτε απλώς μία συναυλία. Είναι κάπου στη μέση. Προσπαθήσαμε να συνδυάσουμε τρεις καλλιτέχνες κάθε ημέρα, ξεκινώντας νωρίς – οι πόρτες ανοίγουν στις επτά – με την τιμή του εισιτηρίου να αντιστοιχεί ουσιαστικά σε αυτό που θα κόστιζε για μία μόνο συναυλία. Δεν ξέρουμε ακόμα πώς θα το δεχτεί ο κόσμος, αλλά προσωπικά, πιστεύω ότι θα το βρουν πολύ ενδιαφέρον. Σκεπτόμενοι συχνά σαν fans, υλοποιούμε μια πρωτότυπη ιδέα και ευχόμαστε να αρέσει στο κοινό.
Το πρόγραμμα του φετινού Street Mode
Φέτος το φθινόπωρο, θα δούμε «special» βραδιές γεμάτες μουσική, με αγαπημένους καλλιτέχνες. Από τις τέσσερις έως τις έξι Οκτωβρίου, η Μονή Λαζαριστών θα είναι το επίκεντρο της μουσικής, με τρεις ημέρες γεμάτες κορυφαία acts:
Παρασκευή 4/10 – Τα Street Mode Specials παρουσιάζουν: Saske, Νέγρος του Μοριά. Special guest: Tiny Jackal. Opening Act: Kelment.
Σάββατο 5/10 – Τα Street Mode Specials παρουσιάζουν: Novel 729, Ταφ Λάθος & Το Σφάλμα.
Κυριακή 6/10 – Τα Street Mode Specials παρουσιάζουν: Πάνος Βλάχος, Σπύρος Γραμμένος & Sadahzinia.
Είσοδος: 15-18€ | e-tickets: more.com | Hard-copy tickets: WE, Σάρωθρον & Ghettoblaster.
Περισσότερες πληροφορίες στο www.streetmode.gr
