Στον τεχνολογικό κόσμο, όλοι αναζητούν διαρκώς το «επόμενο μεγάλο πράγμα». Πολλές ιδέες έχουν πέσει στο παγκόσμιο τραπέζι, μία όμως απ’ αυτές ακούγεται όλο και περισσότερο – ίσως επειδή ο μεγαλύτερος θιασώτης της είναι ο Μαρκ Ζάκερμπεργκ, ο οποίος έχει μαντρώσει με επιτυχία δισεκατομμύρια ανθρώπους στα κοινωνικά του δίκτυα. Ο Μαρκ, λοιπόν, πιστεύει ότι το μέλλον είναι η εικονική και η επαυξημένη πραγματικότητα σε συνδυασμό με την τεχνητή νοημοσύνη. Για του λόγου το αληθές, πέρα από τα βερμπαλιστικά σχέδια του Metaverse, εδώ και πέντε χρόνια έχει αναθέσει σε μια ομάδα την κατασκευή ενός ζευγαριού γυαλιών επαυξημένης πραγματικότητας, στο οποίο θα ενθέσει όλες τις γνωστές καινοτομίες της εποχής μας, αλλά και κάποιες που ακόμα δεν έχουν εφευρεθεί.
Τα εν λόγω γυαλιά παρουσιάστηκαν στις 25 Σεπτεμβρίου με το όνομα Orion. Στο διαφημιστικό βίντεο τα ονομάζουν «μηχανή του χρόνου». Έχουν ένα αρκετά χοντροκομμένο πλαίσιο σκελετού για γυαλιά (από μαγνήσιο) και συνοδεύονται από δύο επιπλέον συσκευές: ένα «νευρωνικό» βραχιόλι, μέσω του οποίου ελέγχονται απτικά οι λειτουργίες, κι έναν υπολογιστή τσέπης, που μοιάζει με powerbank. Οι φακοί δεν είναι από γυαλί, αλλά από πυρίτιο και άνθρακα. Μη βιάζεστε όμως, αφού δεν πρόκειται να τα δούμε σύντομα στα ράφια των καταστημάτων. Βρίσκονται ακόμα σε πειραματικό στάδιο και, όπως όλα δείχνουν, θα κοστίζoυν περίπου 10 χιλιάδες δολάρια. Ο στόχος του Μαρκ; Να αντικαταστήσει τα κινητά τηλέφωνα.
Τεχνικά χαρακτηριστικά και δυσκολίες
Ο κάτοχος ενός ζευγαριού AR Orion θα μπορεί να πραγματοποιεί βιντεοκλήσεις, να παρακολουθεί τις ειδήσεις αλλά και να παίζει παιχνίδια, χωρίς να απομονώνεται από το εξωτερικό του περιβάλλον. Επίσης, θα μπορεί να ανοίξει το ψυγείο του και να ζητήσει από την ΑΙ να του προτείνει συνταγές με βάση τα υλικά που υπάρχουν στα ράφια. Η συσκευή διαθέτει πλήθος αισθητήρων, επτά κάμερες και εξελιγμένους βιντεοπροβολείς. Έχει γίνει μεγάλη προσπάθεια μινιατουροποίησης των τεχνολογιών, ώστε να έρθει κυριολεκτικά μπροστά στα μάτια του χρήστη η εμπειρία χρήσης ενός υπολογιστή.
Το ένα θέμα είναι αν και πότε θα εξελιχθούν τόσο τα γυαλιά AR ώστε να είναι ελαφριά (αυτή τη στιγμή ζυγίζουν 98 γραμμάρια), εύχρηστα κι ελκυστικά από άποψη τιμής κι εμφάνισης. Βέβαια, ακόμα κι αν ξεπεραστούν τα σημαντικά αυτά εμπόδια, το μεγάλο ερώτημα είναι αν αυτού του είδους οι συσκευές θα γίνουν κοινωνικά αποδεκτές. Θα θέλει άραγε ο κόσμος να επικοινωνεί με ολογράμματα σε μερικά χρόνια από τώρα; Θα μας αρέσει να βλέπουμε τους απέναντί μας «ωσεί παρόντες», να κουνούν τα χέρια τους και να μην καταλαβαίνουμε σε τι κόσμους είναι χαμένοι; Και τέλος: Πόσο φυσιολογικό θα θεωρείται να κυκλοφορείς με κάμερες που καταγράφουν διαρκώς τους πάντες και τα πάντα;
Όσοι δοκίμασαν τα Orion έδειξαν κάποιο ενθουσιασμό, αλλά δεν ήταν και σίγουροι για το αποτέλεσμα. Ωστόσο, ήδη τα μάτια μας έχουν δει πολλά. Σκεφτείτε το εξής: Αν μας έλεγε κάποιος πριν από 20 χρόνια ότι στα σχολεία μας θα χρειαζόμασταν ειδικά ράφια για να κλειδώνουμε τα κινητά τηλέφωνα ανήλικων μαθητών, δεν θα του λέγαμε ότι έχει ζωηρή φαντασία;
