Μεγάλωσε ακούγοντας ιστορίες του Νότου, πήρε μια ιδέα από στρατιωτικές επιχειρήσεις στα χρόνια του Α΄ Παγκοσμίου, παράτησε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Μισισίπι, δούλεψε από δω κι από κει και, περίπου ξαφνικά, μπαίνοντας στη δεκαετία των 30 του, άρχισε να παραδίδει το ένα μετά το άλλο μια σειρά μυθιστορημάτων που αποτελούν σήμερα, κοντά έναν αιώνα μετά, μια μυθική κληρονομιά. Όταν δηλαδή συζητάμε για το πρώτο από αυτά, Ο αχός και το πάθος (1929), συζητάμε για την αφετηρία μιας δημιουργικής έκρηξης που έφερε επίσης τα Καθώς ψυχορραγώ (1930), Φως τον Αύγουστο (1932) και Αβεσσαλώμ, Αβεσσαλώμ (1936). (Και έφερε και στον ίδιο το βραβείο Νόμπελ το 1949.) Ο Γουίλιαμ Φόκνερ (1897-1962) έχει τη φήμη του δύσκολου συγγραφέα, ακριβώς επειδή είναι δύσκολος, και ίσως τίποτα δεν είναι τόσο δύσκολο όσο το πρώτο κεφάλαιο του Ο αχός και το πάθος. Το αφηγείται ο Μπέντζαμιν, ο νεότερος γιος μιας οικογένειας του Νότου, τραγικός, αγνός και με νοητική υστέρηση, που δεν θυμάται όσα αγάπησε, αλλά μόνο την απώλειά τους. Βρισκόμαστε στο 1928, αλλά συγχρόνως βρισκόμαστε όπου μας πηγαίνουν οι σκέψεις του αφηγητή. Βρισκόμαστε πάντα, όμως, στον αμερικανικό Νότο, ο οποίος δοκιμάζεται στα δεδομένα μιας νέας εποχής.
Αν ο αναγνώστης βγει ζωντανός από το πρώτο κεφάλαιο (και θα το κάνει αυτό με τη βοήθεια του πολύτιμου επίμετρου, μαθαίνοντας τα πρόσωπα του έργου, αλλά και, κυρίως, αν αφεθεί στην ανάγνωση χωρίς να προσπαθεί να καταλάβει), θα απολαύσει ένα δεύτερο κεφάλαιο –τζοϊσικού χαρακτήρα– με τον Κουέντιν (αδερφό του Μπέντζι) να σπάει ένα ρολόι για να σταματήσει τον χρόνο και ένα επόμενο κεφάλαιο αφηγούμενο από τον τρίτο αδελφό, Τζέισον, σε έναν χείμαρρο πραγματισμού. Στο τελευταίο κεφάλαιο ο Φόκνερ επιλέγει το τρίτο πρόσωπο, κρατώντας μια απόσταση και δίνοντας στην ιστορία μια αίσθηση ολοκλήρωσης. Μια αίσθηση, όμως. Η οποία αφορά κυρίως τον αναγνώστη. Έτσι γνωρίζουμε πια τα πάντα για την οικογένεια Κόμπσον, τα σκοτεινά μυστικά και τις απίθανες ισορροπίες της και επίσης τη μεγαλειώδη δύναμη της λογοτεχνίας: ένας βιβλικός-σαιξπηρικός μύθος σε μοντερνιστικό κοστούμι φανερώνει την ψυχή ενός τόπου κι ενός καιρού, αλλά και όλα τα μονοπάτια του λαβυρίνθου της ανθρώπινης σκέψης.
Αφορμή για τα παραπάνω αποτελεί η νέα μετάφραση του βιβλίου από τις εκδόσεις Gutenberg. Το μυθιστόρημα είχε εμφανιστεί παλιότερα στα ελληνικά ως Η βουή και η μανία (Καστανιώτης) και Η βουή και το πάθος (Εξάντας), εκδόσεις σήμερα εξαντλημένες. Καλή ανάγνωση και καλή τύχη· δεν είναι εύκολο, αλλά δεν θα βρείτε καλύτερο.
Το μυθιστόρημα Ο αχός και το πάθος κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Gutenberg, σε μετάφραση και σχόλια του Αχιλλέα Κυριακίδη.
