Επισκέπτεσαι ένα εστιατόριο, βλέπεις στα διπλανά τραπέζια παιδιά, όχι μεγαλύτερα από δύο ή τριών ετών, να έχουν κολλημένο το πρόσωπό τους σε μια οθόνη κι αναρωτιέσαι τι σκέφτονται οι γονείς τους: Άραγε πιστεύουν ότι κάνουν κάτι καλό για τα παιδιά τους; Κατά μέσο όρο ένα παιδί σήμερα παίρνει το πρώτο του smartphone περίπου στα δέκα του. Επειδή «το κάνουν όλοι», μικρά παιδιά εξοπλίζονται με έναν πανίσχυρο υπολογιστή τσέπης, με σύνδεση στο διαδίκτυο, και εισέρχονται εντελώς απροετοίμαστα σ’ έναν κόσμο που αποδεδειγμένα μειώνει τη συγκέντρωσή τους, τα εθίζει σε επιβλαβείς συμπεριφορές, τους προκαλεί κατάθλιψη και τα εκθέτει σε σοβαρούς κινδύνους.
Ωστόσο, φαίνεται ότι εσχάτως έχουν ενεργοποιηθεί κάποια αντανακλαστικά. Η χρήση των smartphones από παιδιά αρχίζει να μπαίνει στη δημόσια συζήτηση κι όχι με όρους τεχνοφοβίας ή ηθικού πανικού. Παράδειγμα, η διαδικτυακή πρωτοβουλία που πήρε πρόσφατα μια μητέρα με τίτλο «Περιμένουμε ως το Γυμνάσιο»: «Το όνομά μου είναι Αλεξάνδρα Σιγάλα και είμαι μαμά ενός κοριτσιού 4ης Δημοτικού και ενός αγοριού 2ας Δημοτικού. Μέσα από τη δουλειά μου –είμαι ψυχοθεραπεύτρια– βλέπω πώς η Gen Z έχει στιγματιστεί από την ανορίωτη πρόσβαση σε οθόνες και μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Είναι μια γενιά με πολύ περισσότερο άγχος από τις προηγούμενες και παρατηρώ ότι μεγάλο μέρος αυτού του άγχους προκύπτει από τους ανθυγιεινούς φαύλους κύκλους που μας βάζουν τα σόσιαλ μίντια. Ξεκίνησα αυτή την προσπάθεια με στόχο να κάνω ό,τι μπορώ για κάτι που είναι σημαντικό για μένα: να βοηθήσω τα παιδιά μου να μεγαλώσουν με την ησυχία τους».
Σύμφωνα με την καμπάνια, η πολύωρη έκθεση σε οθόνες μπορεί να οδηγήσει σε παχυσαρκία, προβλήματα όρασης, διαταραχές ύπνου και διατροφής, άγχος και κυβερνοεκφοβισμό. Παράλληλα, η συστηματική χρήση smartphones στερεί από τα μικρά παιδιά πολύτιμο χρόνο για παιχνίδι, διάβασμα, αθλητισμό και κοινωνικοποίηση, δραστηριότητες απαραίτητες για την ομαλή ανάπτυξή τους.
Οι γονείς καλούνται να δεσμευτούν, υπογράφοντας ότι δεν θα δώσουν smartphone στα παιδιά τους τουλάχιστον μέχρι το Γυμνάσιο, με την προϋπόθεση ότι θα το πράξει και ένα ποσοστό 30% των γονέων στην τάξη του παιδιού τους. Η ελπιδοφόρα αυτή πρωτοβουλία στοχεύει στη δημιουργία ενός ασφαλούς περιβάλλοντος για τα παιδιά, μακριά από την πίεση και τους κινδύνους των σόσιαλ μίντια, δίνοντάς τους παράλληλα τη δυνατότητα να αναπτύξουν τις κοινωνικές τους δεξιότητες και να χτίσουν υγιείς σχέσεις. Μακάρι να πάρει διαστάσεις. Δεν ήταν ανόητος ο Στιβ Τζομπς που απαγόρευε τη χρήση του iPad στα ανήλικα παιδιά του.
