Οι Εκδόσεις μας

«Είναι νύχτα. Μια ξάστερη, γλυκειά ανοιξιάτικη νύχτα. […] Μα οι κάτοικοι της Αθήνας δεν βγαίνουν από τα σπίτια τους. Ξέρουν ότι μέσα στη γλυκειά νύχτα παραμονεύει ο θανάτος. Δεν είναι ελεύθεροι! Είναι σκλάβοι που στενάζουν κάτω από την μπόττα του σκληρού Γερμανού και το μαστίγιο του νικημένου Ιταλού».

Όχι μόνο πήγαμε μαζί με τον Λευτέρη Λαζάρου στην ψαραγορά του Ρέντη, αλλά μετά μας ετοίμασε: συκώτι πεσκανδρίτσας τηγανητό, κολιό περασμένο από το τηγάνι και λαβράκι ελαφρομαρινάτο.

Η Νάνσυ Μπούκλη και η Τζωρτζίνα Λιώση αφηγούνται στο Θέατρο του Νέου Κόσμου μια ιστορία του Ευθύμη Φιλίππου και μοιράζονται μαζί μας τις προκλήσεις της παράστασης αλλά και της γενιάς τους.

Τριγυρνούν στους δρόμους της πόλης με έναν χάρτη, μια φωτογραφική μηχανή ή ένα κινητό στο χέρι, παρατηρούν μοτίβα στην αρχιτεκτονική, στην καθημερινότητα, στην ιστορία. Κανείς δεν ξέρει την πρωτεύουσα καλύτερα απ’ αυτούς.

Πώς η προσκόλληση σε μια κακώς εννοούμενη παράδοση δεν αφήνει το κρασί της ταβέρνας να βελτιωθεί.

Τι κάνουμε με το κόκαλο; Πώς να φτιάξουμε μια μπριζόλα «λουκούμι»: κάνουμε μαρινάρισμα σε άλμη.

Από το κεφάλι ως τα ποδαράκια ας δούμε αναλυτικά τα μέρη του χοιρινού και πώς τα μαγειρεύουμε.

Η μυρωδιά της βανίλιας είναι εθιστική και μένει αξέχαστη. Αυτά τα αρώματα το επιβεβαιώνουν.

Η Μερόπη Παπαδοπούλου προτείνει κρασιά για το σημερινό τσίκνισμα.

Το μωσαϊκό των παιδικών μας χρόνων ελαφρώς πειραγμένο από τον Δημήτρη Μακρυνιώτη, που χρησιμοποιεί και πούδρα αμυγδάλου.

Εννέα εξαιρετικές κρεατοταβέρνες για τις οποίες αξίζει να κάνει κανείς λίγο παραπάνω δρόμο, είτε είναι Τσικνοπέμπτη είτε όχι.