Στο θεαματικό βιογραφικό του ξεχωρίζουν έργα υψηλής πολυπλοκότητας που απαιτούν εξειδίκευση και συνδυασμό τεχνολογιών, όπως είναι το νέο μουσείο Munch στη Νορβηγία ή ο πολυχώρος Ágora Bogotá στην Κολομβία. Ο Ισπανός αρχιτέκτονες Χουάν Ερέρος βρέθηκε πριν από λίγο καιρό στην Αθήνα και το «Κ» τον συνάντησε και κουβέντιασε μαζί του.
«Θέλω να ακούω μη αναμενόμενες λύσεις», μας είπε. «Με ενδιαφέρουν τα έργα αναφοράς, ιδέες που θα αλλάξουν τις ζωές ανθρώπων, όπως για παράδειγμα η πεζογέφυρα που φτιάξαμε στον σιδηροδρομικό σταθμό Σαντιάγο ντε Κομποστέλα. Για σχεδόν έναν αιώνα, οι ράγες χώριζαν το ιστορικό κέντρο της πόλης από τις περιοχές που βρίσκονταν στο βόρειο κομμάτι που οδηγεί στην παραλία. Με τη γέφυρα φτάνουν πλέον έως εκεί όχι μόνο γονείς με παιδιά, αλλά και πολλά αναπηρικά αμαξίδια. Αυτό είναι δημιουργικότητα για μένα, όχι τι χρώμα να βάψω μια βίλα. Η στιγμή που λες στον εαυτό σου “κάναμε τη διαφορά”»
Μεγαλωμένος σε μια επαρχιακή πόλη της Ισπανίας ασχολήθηκε με την αρχιτεκτονική χωρίς να ξέρει τι ακριβώς να περιμένει και σήμερα, έπειτα από πολλά μικρά και λίγα μεγάλα βήματα, έχει καταφέρει να διεισδύσει στην ελίτ της παγκόσμιας αρχιτεκτονικής. Αυτό ωστόσο που δείχνει να απολαμβάνει περισσότερο, αφιερώνοντας πολλές ώρες, είναι η διδασκαλία στην Αρχιτεκτονικής της Μαδρίτης αλλά και σε τμήμα του Columbia στη Νέα Υόρκη. «Οι καιροί είναι πλέον πολύ διαφορετικοί, γι’ αυτό έχω επικεντρωθεί στη διδασκαλία», μας είπε. «Θεωρώ χρέος μου να βοηθήσω τις νέες γενιές. Είναι πολύ δύσκολο να είσαι νέος αρχιτέκτονας σήμερα. Όμως μόνο αυτοί μπορούν να ερμηνεύσουν την εποχή μας. Οι νέοι δεν είναι το μέλλον. Είναι το παρόν».
Διαβάστε περισσότερα στο νέο τεύχος του «Κ» που κυκλοφορεί εκτάκτως το Σάββατο 11 Ιουνίου μαζί με την «Καθημερινή της Κυριακής».
