Η χιονότρυπα του Ολύμπου, όπως ονομάζεται το ανεξερεύνητο σπήλαιο στη θέση Ζωνάρια, είναι το αντικείμενο μελέτης του διεθνούς προγράμματος PalΑeolus, που στοχεύει στην αναπαράσταση του παλαιοκλίματος και της ατμοσφαιρικής κυκλοφορίας στη νοτιοανατολική Ευρώπη. Κύριος στόχος είναι να μελετηθεί ο μόνιμος πάγος του σπηλαίου και τα ευρήματα να ανασυνθέσουν το κλίμα, ιδανικά των τελευταίων 5.000 ετών. Της ομάδας ηγείται ο σπηλαιολόγος, παλαιοκλιματολόγος και γεωμορφολόγος Aurel Persoiu της Ρουμανικής Ακαδημίας Επιστημών, με τον γεωλόγο-ερευνητή Μιχάλη Στύλλα και άλλους σπουδαίους ερευνητές διεθνούς εμβέλειας να διευρύνουν τους ορίζοντες του μοναδικού για τα ελληνικά δεδομένα εγχειρήματος με την καθαυτό εξερεύνηση του σπηλαίου, όπως και την έρευνα της γεωμορφολογίας και των αλπικών εδαφών τόσο του Οροπεδίου των Μουσών όσο και των μόνιμα παγωμένων εδαφών (permafrost) στα Μεγάλα Καζάνια. Η έρευνα δεν σταματά στα επιστημονικά δεδομένα που θα προκύψουν. Όπως λέει ο Στύλλας, στόχος είναι να συνδεθεί η κλιματική αλλαγή με την ιστορία και τον πολιτισμό. «Ο Όμηρος αναφέρεται στον Όλυμπο ως “ολολαμπής”. Έβλεπαν, άραγε, κατακαλόκαιρο τους παγετώνες που υπήρχαν εκείνη την περίοδο στο βουνό; Πέφτουν 15.000 κεραυνοί τη σεζόν. Μήπως έτσι κάπως τοποθετήθηκαν οι θεοί εδώ; Μοιάζει με ένα παζλ που, όταν συνδεθούν τα κομμάτια της επιστήμης, της μυθολογίας και της ιστορίας, θα ξέρουμε όχι μόνο τι έγινε στους αρχαίους εκείνους πολιτισμούς, αλλά και γιατί. Οι απαντήσεις θα ρίξουν φως και στη σημερινή εποχή».
Διαβάστε περισσότερα στο νέο τεύχος του «Κ» που κυκλοφορεί την Κυριακή 9 Οκτωβρίου με την «Καθημερινή».
