Με την ηλεκτροκίνηση να διαθέτει ένα φανερό προβάδισμα ως η καταλληλότερη λύση για τις μεταφορές μηδενικών ρύπων, τίθεται το ερώτημα αν το κάποτε πολλά υποσχόμενο υδρογόνο μπορεί να πραγματοποιήσει μια θριαμβευτική επάνοδο. Ας εξετάσουμε, λοιπόν, σε μια αντιπαράθεση εφ’ όλης της ύλης τις δυνατότητες και τις προοπτικές κάθε επιλογής.
Κατ’ αρχάς να διευκρινίσουμε πως στο συγκεκριμένο debate μεταξύ των δύο τεχνολογιών, η λύση του υδρογόνου εξετάζεται μόνο ως «καύσιμο» σε οχήματα που φέρουν ενεργειακές κυψέλες, και όχι ως υποκατάστατο για τους κλασικούς θερμικούς κινητήρες, καθώς στην περίπτωση αυτή η απόδοσή του είναι ιδιαίτερα χαμηλή.
Αξίζει επίσης να διευκρινίσουμε ότι ένα αυτοκίνητο που κινείται με ενεργειακές κυψέλες είναι κι αυτό ένα ηλεκτρικό όχημα, που για ευκολία θα το αναφέρουμε ως «FCEV» (Fuel Cell Electric Vehicle), ενώ BEV (Battery Electric Vehicle) είναι η αντίστοιχη συντομογραφία για ένα τυπικό ηλεκτρικό αυτοκίνητο. Αμφότερα τα οχήματα κινούνται από ένα ηλεκτρικό μοτέρ, απλώς στο BEV η απαραίτητη ενέργεια για την κίνησή του αποθηκεύεται σε μια μεγάλη μπαταρία, τη στιγμή που στο FCEV η ενέργεια προέρχεται από το αποθηκευμένο υδρογόνο, που, διοχετευόμενο πάνω σε μια μεμβράνη ανταλλαγής πρωτονίων, παράγει ηλεκτρικό ρεύμα και καθαρό νερό, το οποίο με τη σειρά του αποδίδεται στο περιβάλλον.
Έτσι, σε σχέση με τα αμιγώς ηλεκτρικά, τα FCEV διαθέτουν μια πολύ μικρότερη μπαταρία, η οποία απλώς χρησιμεύει για την εξασφάλιση αμεσότερης απόκρισης όταν ο οδηγός πατήσει το δεξί πεντάλ, μέχρι η κυψέλη υδρογόνου να αρχίσει να παράγει ρεύμα.
*Διαβάστε τα πλεονεκτήματα της κάθε επιλογής για μια αυτοκίνηση μηδενικών ρύπων, στο τεύχος Ιανουαρίου του περιοδικού 4ΤΡΟΧΟΙ
