H διαδικασία κανονικά αφορά ανθρώπους που έχουν πεθάνει, αλλά ειδικά για την περίσταση η Βρετανίδα δημοσιογράφος Σάρλοτ Τζι σκηνοθέτησε τον θάνατο των γονιών της. Με τη σύμφωνη γνώμη τους, φυσικά. Έδωσαν κάποιες πολύωρες συνεντεύξεις σε ανθρώπους της εταιρείας τεχνητής νοημοσύνης HereAfter AI, μοιράστηκαν τις αναμνήσεις τους, ανέπτυξαν τις απόψεις τους, συζήτησαν για τις συνήθειές τους. Μέσα από το υλικό που μαζεύτηκε, η εταιρεία έφτιαξε ψηφιακές τους εκδοχές ικανές να πάρουν μέρος σε μια συζήτηση. Λίγο καιρό αργότερα η Σάρλοτ πήρε τηλέφωνο τα άβαταρ των γονιών της και μπορεί να μην ακούγονταν ακριβώς σαν τους γονείς της, ούτε η συζήτηση ήταν όσο φυσική θα ήταν στην πραγματικότητα, αλλά ήταν σε κάθε περίπτωση μια συζήτηση. Αν είχε χάσει τους γονείς της, η δυνατότητά της να κάνει αυτή τη συζήτηση, θα ήταν πολύτιμη.
Θα ήταν, όμως; Θα ήταν ανακουφιστική μια τέτοια επαφή; Ή θα μεγάλωνε τη θλίψη μας υπογραμμίζοντας την απουσία των αγαπημένων μας; Αυτή τη στιγμή γίνεται μια ενδιαφέρουσα συζήτηση γύρω από αυτό που μπορούμε να ονομάσουμε τεχνολογία πένθους, καθώς αρκετές εταιρείες αναζητούν τρόπους να προσεγγίσουν έναν από τους τελευταίους τομείς που θα περιμέναμε να βρει εφαρμογή η τεχνολογία.
Διαβάστε περισσότερα στο νέο τεύχος του «Κ» που κυκλοφορεί την Κυριακή 29 Ιανουαρίου με την «Καθημερινή».
