Τον συναντώ στην Αρχαία Αγορά, λίγες ώρες πριν ανέβει στο βήμα για να παραλάβει το βραβείο Pritzker, το «Νόμπελ αρχιτεκτονικής». Πώς αισθάνεστε με τις επιβραβεύσεις; τον ρωτώ καθώς πιάνω στον αέρα μια καλά καλυμμένη δυσφορία για τη διαδικασία των δηλώσεων και των διαδοχικών συνεντεύξεων. «Είναι ωραίο να αναγνωρίζουν το έργο σου, αλλά οι αρχιτέκτονες δεν είμαστε αθλητές να μετράμε διακρίσεις. Δεν πρέπει να έχεις τον νου σου στο έπαθλο όταν κάνεις αρχιτεκτονική», σχολιάζει ο σερ Ντέιβιντ Άλαν Τσίπερφιλντ – ο ίδιος βέβαια έχει ήδη πολλά βραβεία να γυαλίσει στη βιτρίνα του.
Στην αιτιολόγηση της επιτροπής του Pritzker αναφέρεται, μεταξύ άλλων, πως είναι ένας αρχιτέκτονας που αποφεύγει συστηματικά τις μόδες. Επιτυγχάνει την ισορροπία ανάμεσα στην παράδοση και την καινοτομία και πρωταρχικό του μέλημα είναι να αναδείξει την ιστορία των πόλεων και τις ειδικές συνθήκες που επικρατούν σε κάθε τόπο. Δεν του λέω τίποτε από όλα αυτά και αντ’ αυτού επιλέγω ένα σχόλιο που διάβασα σε ένα άρθρο για το έργο του. Σας παρομοιάζουν με «image maker», του πετάω και περιμένω την αντίδρασή του, αλλά δεν είναι εξοικειωμένος με τον όρο. Κάνετε διορθωτικές κινήσεις στο προφίλ των πόλεων, σπεύδω να εξηγήσω, τονίζετε τα δυνατά τους σημεία. «Ωραίο είναι αυτό», απαντά χαμογελώντας. Και βέβαια πολύ αντιπροσωπευτικό του τρόπου με τον οποίο σχεδιάζει, σκέφτομαι, προσαρμόζοντας το στιλ του στις απαιτήσεις κάθε πρότζεκτ.
«Υπάρχουν δύο παράμετροι όταν σχεδιάζεις. Η μία αφορά το τι σπίτι θέλεις. Μπορείς να αποφασίσεις μια σειρά πραγμάτων, όπως τον αριθμό των υπνοδωματίων, τη σχέση της κουζίνας με το σαλόνι, το φυσικό φως στο μπάνιο. Το άλλο σημαντικό που πρέπει να δεις είναι το πού βρίσκεσαι. Πώς συνομιλεί το κτίσμα σου με τον περιβάλλοντα χώρο. Επειδή από την αρχή της καριέρας μου ταξίδεψα και δούλεψα σε διαφορετικά μέρη, είμαι αρκετά ευαισθητοποιημένος στο κομμάτι της σύνδεσης της αρχιτεκτονικής με τον τόπο. Υπάρχουν άλλου τύπου ζητήματα όταν δουλεύεις στην Πόλη του Μεξικού απ’ ό,τι στο Βερολίνο ή στην Αθήνα. Οι κλιματολογικές, φυσικές και πολιτιστικές συνθήκες πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, δεν μπορείς να αγνοήσεις το πλαίσιο. Έπειτα, φυσικά, πρέπει να αναρωτηθείς τι ορίζεις σήμερα ως ελληνικό ή γερμανικό».
Όλα αυτά, δε, εν αναμονή των εξελίξεων για την αναδιαμόρφωση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου που θα περάσει από τα χέρια του Βρετανού αρχιτέκτονα.
Διαβάστε περισσότερα στο νέο τεύχος του «Κ» που κυκλοφορεί την Κυριακή 11 Ιουνίου με την «Καθημερινή».
