«Μου αρέσει να κάνω τα ίδια πράγματα κάθε μέρα. Η σύζυγός μου χαίρεται να πηγαίνει ταξίδια κάθε τόσο, να κάνει κάτι λίγο πιο συναρπαστικό… Εγώ όχι. Μου αρέσει να μένω σπίτι και να μένω στη Νέα Υόρκη. Όταν ήρθε η Covid και κλειστήκαμε όλοι μέσα, δεν ενοχλήθηκα! Μου αρέσει η ρουτίνα. Αλλά μου αρέσει και το κοσμοπολίτικο στοιχείο. Δεν θα μπορούσα να ζω σε ένα νησί της Σουηδίας, μακριά από τον κόσμο, όπως ο Μπέργκμαν π.χ. Θέλω να βγαίνω από το σπίτι και να βλέπω ανθρώπους, θέατρα, μουσεία, πάρκα, εστιατόρια. Είναι πολύ σημαντικό για μένα. Βασικά μου αρέσει να μένω σπίτι όλη μέρα, να δουλεύω και μετά το βράδυ να βγαίνω και να βλέπω ανθρώπους. Πώς ντύνονται, πού πάνε, τι κάνουν, τι συζητούν…»
Το παραπάνω είναι ένα μικρό απόσπασμα από τη συνέντευξη που παραχώρησε ο Γούντι Άλεν αποκλειστικά στο «Κ» και στον Βύρωνα Κριτζά με αφορμή την έλευσή του στην Αθήνα για την παρουσίαση της καινούριας του ταινίας αλλά και της μεγάλης του συναυλίας στο Ηρώδειο. Κάποια στιγμή ο 87χρονος δημιουργός έκανε και την αυτοκριτική του: «Είχα όλα τα πλεονεκτήματα. Έβρισκα χρήματα, είχα πλήρη καλλιτεχνική ελευθερία και μπορούσα να κάνω ακριβώς τις ταινίες που ήθελα, τη μία μετά την άλλη. Έκανα κάποιες καλές, αλλά κανένα αριστούργημα. Κι επειδή δεν έκανα αριστούργημα, νιώθω ότι απογοήτευσα τον εαυτό μου. Κάποιος που είχε τις δικές μου ευκαιρίες έπρεπε να έχει κάνει δυο-τρία αριστουργήματα. Όχι απλώς κάποιες καλές μέσα στις πενήντα».
Διαβάστε περισσότερα στο νέο τεύχος του «Κ» που κυκλοφορεί την Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου με την «Καθημερινή».
