Ταξιδεύουμε ως την Αλεξανδρούπολη και υπό την καθοδήγηση του δασκάλου και άοκνου μελετητή της παράδοσης, Γιώργου Ζιώγα, χορεύουμε γίκνα, ταπεινό των Μεταξάδων, συρτό συγκαθιστό, ζωναράδικο των Μάρηδων, ζωναράδικο της Μακράς Γέφυρας, χασαπιά, κουλουριαστό, ντρίστα, χορούς αργούς ή τρεχαλητούς, που επιτάσσουν να πιάσεις τον συγχορευτή από το χέρι ή από ζωνάρι. Μαθαίνουμε ποια η σχέση των παραδοσιακών χορών με τις ιδιαίτερες ενδυματολογικές ομάδες του Έβρου, γιατί οι θρακιώτικοι χοροί δεν ευνοούν τις επιδεικτικές φιγούρες του πρωτοχορευτή, όπως στην Κάτω Ελλάδα, αλλά την αρμονία του κύκλου, όπως και ποιοι ήταν οι άγραφοι χορευτικοί κανόνες που διέτρεχαν κάποτε τις σχέσεις των δύο φύλων στις κλειστές κοινότητες του Έβρου. Ανακαλύπτουμε, τέλος, γιατί οι παλαιότερες γενιές Εβριτών αρνούνταν να σηκωθούν να χορέψουν όταν η μουσική κομπανία συμπεριελάμβανε νταούλι ή όταν έπαιζε μία μπαϊντούσκα.
Η συλλεκτική έκδοση «Οι Τόποι Μας-Αλεξανδρούπολη» κυκλοφορεί την Κυριακή 19/11 με την «Καθημερινή».
