Μία από τις πιο εμβληματικές σοπράνο του 20ού αιώνα, η La Divina, όπως έμελλε να μείνει γνωστή στην Ιστορία η Μαρία Κάλλας, άλλαξε την όπερα με την καλλιτεχνική συνεισφορά της, αποθεώθηκε όσο λίγοι καλλιτέχνες στη σκηνή και έζησε έναν κινηματογραφικό βίο. Καθώς στις 2 Δεκεμβρίου συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γέννησή της, η Vogue Greece που κυκλοφορεί την Κυριακή 26 Νοεμβρίου με την Καθημερινή την τιμά αφιερώνοντάς της ένα ολόκληρο τεύχος, εξερευνώντας τo iconic στυλ της και τις ερμηνείες-σταθμό, και συναντώντας τις γυναίκες που την υποδύθηκαν μετέπειτα.
Η σπουδαία performance artist Marina Abramović υπήρξε μία από αυτές στην παράσταση Οι 7 θάνατοι της Μαρίας Κάλλας, καθώς ένιωσε πως ταυτίστηκε μαζί της. «Υποδύομαι την ψυχή της, όχι τη φωνή της. Η αλήθεια είναι πως ένιωσα πιο κοντά στην Κάλλας όταν με άφησε ο δεύτερος σύζυγός μου [σ.σ. ο Paolo Canevari]. Είχα πληγωθεί τρομερά. Δεν μπορούσα να φάω ούτε να κοιμηθώ. Οι φίλοι μου αγανάκτησαν κάποια στιγμή μαζί μου, δεν άντεχαν να με ακούν άλλο. Κι εγώ η ίδια είχα αγανακτήσει με τον εαυτό μου, με τον ατελείωτο πόνο. Γι’ αυτό μπόρεσα πραγματικά να κατανοήσω το πώς άρχισε να φθίνει τόσο πολύ η Κάλλας, πώς έφτασε στην παρακμή και δεν ήθελε να ζει πια. Πέθανε επειδή δεν ήθελε πια να ζει. Εμένα πάλι με έσωσε η δουλειά μου», περιγράφει στη Vogue Greece Δεκεμβρίου.
Για τη Μαρία Ναυπλιώτου το Master Class που ανέβηκε το 2018 ήταν μία ερμηνεία-ορόσημο για τη διαδρομή της, όπου είχε την ευκαιρία να ανακαλύψει τις πιο κρυφές πλευρές της Μαρίας Κάλλας. «Συνάντησα ένα πρόσωπο με ραγισμένη καρδιά στην κυριολεξία, με τεράστια εσωτερική μοναξιά και σκοτάδι», εξηγεί.
Οταν ο Μιχάλης Κακογιάννης πρότεινε στην Κάτια Δανδουλάκη να ανεβάσουν το Master Class του Terrence McNally, δέχτηκε αμέσως, πριν καν διαβάσει το έργο και, τελικά, τη συνεπήρε. «Η Κάλλας έμπαινε στο μεδούλι της ζωής, τη ρουφούσε, είτε αυτή ήταν η δική της ζωή είτε η τέχνη της. Η μουσική δεν έχει εθνικότητα, αυτή είναι η δύναμή της, και όταν μπορείς μέσα από αυτήν να μεταφέρεις στον κόσμο αιώνια συναισθήματα, τότε έχεις κάνει το μεγάλο καλό – ότι κανείς δεν είναι μόνος και όλοι, μεγάλοι, μικροί, ισχυροί, ανίσχυροι, είμαστε ο εαυτός μας και αυτόν πρέπει να αγαπήσουμε για να συνεχίζουμε να ζούμε», απαντά στο τεύχος Δεκεμβρίου.
Η Monica Bellucci πορεύτηκε τα τελευταία χρόνια στο «πλάι» της Μαρίας Κάλλας, μέσα από τη θεατρική παράσταση Maria Callas: Lettres & mémoires και το ομώνυμο ντοκιμαντέρ. Σε αυτό το τεύχος θυμάται την ιστορική σκηνή του Θεάτρου Ηρώδου του Αττικού όπου εμφανίστηκε τον Σεπτέμβριο του 2021 συνοδευόμενη από την Καμεράτα. «Ηταν τεράστια τιμή να παίξω εκεί, μπροστά σε ένα κοινό 4.000 ανθρώπων, με ορχήστρα υπό τον εξαιρετικό Γιώργο Πέτρου, κάτω από έναν ανοιχτό ουρανό, με το φεγγάρι να μας κοιτάει από ψηλά».
Εμφυσώντας δύο φορές ζωή σε μια θεατρική και μια κινηματογραφική Κάλλας, η Fanny Ardant ένιωσε να ζει δύο ζωές: τη δική της και της ντίβας. «Αυτό που αγαπώ στη Μαρία Κάλλας είναι ακριβώς η ολοκληρωμένη, ακέραια καλλιτέχνις, που αναζητά, προτείνει, εργάζεται, ξαναρχίζει, που βάζει τη δουλειά της πάνω από όλα, που χάνει και κερδίζει, θαρραλέα, ταπεινή και κυρίαρχη».
Η Vogue Greece Δεκεμβρίου εξερευνά επίσης το iconic στυλ της La Divina, από τα γούνινα παλτά και τα power suits μέχρι τα φλοράλ φορέματα και τα εντυπωσιακά κοσμήματα.
Η Εθνική Λυρική Σκηνή, καλλιτεχνικό λίκνο της Μαρίας Κάλλας, γιορτάζει με κάθε επισημότητα τα 100 χρόνια από τη γέννησή της και ο καλλιτεχνικός της διευθυντής, Γιώργος Κουμεντάκης, μιλάει για τον μύθο της και για τα συναισθήματά του όταν άκουσε για πρώτη φορά την ερμηνεία της.
Τέλος, Tilda Swinton και ο ιστορικός τέχνης Olivier Saillard αναμετρώνται με μια κινηματογραφική διάνοια, τον Pier Paolo Pasolini, κάνοντας πρωταγωνιστές μιας παράστασης κοστούμια από ταινίες του.
Μη χάσετε τη Vogue Greece Δεκεμβρίου που κυκλοφορεί την Κυριακή 26 Νοεμβρίου με την «Καθημερινή».
