Τώρα που χειμωνιάζει και η τουριστική κίνηση μειώνεται στη «γειτονιά των θεών», κάναμε μια βόλτα με στάσεις σε παλιές και νέες νησίδες πολιτισμού, κουβεντιάζοντας με κατοίκους, περαστικούς, εργαζομένους. Την αφορμή για αυτή την απαλλαγμένη από προκαταλήψεις αυτοψία μάς την έδωσαν τα εγκαίνια του Αρχείου Καβάφη. Έχοντας από την προηγούμενη εβδομάδα ανοίξει τις πόρτες του στην οδό Φρυνίχου 16Β, έρχεται να προστεθεί ως η τελευταία πολιτιστική άφιξη στην αθηναϊκή συνοικία που συγκεντρώνει τόσα αρχαιολογικά ή βυζαντινά αξιοθέατα, μουσεία και χώρους πολιτισμού, όσα καμία άλλη.
Στις βόλτες που κάναμε παρατηρήσαμε αρκετές σκαλωσιές. Πολλά κτίσματα ανακαινίζονταν ή απλώς βάφονταν, ενώ επί της Αδριανού ο Όμιλος Χαραγκιώνη προετοιμάζεται για τα θυρανοίξια ενός νέου συγκροτήματος καταστημάτων, γραφείων, κατοικιών και χώρων πολιτισμού. Επίσης, στην ιδιοκτησία του Φιλανθρωπικού Ιδρύματος «Στέλιος Χατζηιωάννου» έχει περάσει το κτίριο που στέγαζε κάποτε τον Ζυγό και το Σινέ Παρί, επί της Κυδαθηναίων. Κατά τ’ άλλα, οι καφετέριες, οι τζελατερίες, οι ταβέρνες και τα καταστήματα που πωλούν πράσινα σαπούνια, φαλλόσχημα ανοιχτήρια και κιτσάτα μπλουζάκια σε κάνουν να ξεχάσεις προς στιγμήν ότι η γειτονιά… κατοικείται. Όχι, δεν είναι (απλώς) μια Ντίσνεϊλαντ του αθηναϊκού κέντρου. Τι προκλήσεις αντιμετωπίζουν οι μόνιμοι κάτοικοι της «πιο όμορφης γειτονιάς της πόλης»;
Διαβάστε περισσότερα στο νέο τεύχος του «Κ» που κυκλοφορεί στις 3 Δεκεμβρίου Νοεμβρίου μαζί με την Καθημερινή της Κυριακής.
