«Για μένα δεν υπάρχει η μαγεία των Χριστουγέννων. Είναι απλώς μια περίοδος λίγο περισσότερης χαλάρωσης. Τίποτα παραπάνω. Δεν έχω στολίσει δέντρο στο σπίτι μου, γιατί δεν με ενδιαφέρει, δεν βρίσκω κανένα νόημα σε αυτό», λέει η Σοφία. Είναι 19 χρονών, φοιτήτρια στο εξωτερικό, παιδί της Γενιάς Ζ. Φέτος περνάει τις γιορτές στο πατρικό της, ακόμη κι εκεί όμως προτιμά να έχει τη δική της γωνιά και να περνά χρόνο μόνη της. «Ο καθένας στο σπίτι έχει τον χώρο του. Νιώθω καλύτερα όταν είμαι στον δικό μου». Πολλά παιδιά της ηλικίας της Σοφίας, φαίνεται ότι δεν αντιλαμβάνονται τις γιορτινές μέρες ως μια περίοδο με ξεχωριστή ατμόσφαιρα. Τα μαγαζιά που διακοσμούνται για να υποδεχθούν ενθουσιασμένους καταναλωτές, οι μισθοί που εξατμίζονται σε λίστες δώρων, τα μεγάλα, οικογενειακά τραπέζια, όλα μοιάζουν να έχουν απομυθοποιηθεί στα μάτια τους. Απέναντι στη ρομαντική «σύμβαση» των εορτών, οι σημερινοί νέοι προτάσσουν τον ρεαλισμό της μετά-Covid εποχής, την προσωπική ελευθερία και την περιβαλλοντική ευαισθησία, στρέφονται στη νέα μορφή της οικογένειας –αυτήν των φίλων που οι ίδιοι διάλεξαν– και βυθίζονται στην περίφημη «νέα ψηφιακή πραγματικότητα», που γι’ αυτούς αποτελεί τρόπο ζωής από τα γεννοφάσκια τους. Όσο για το χιονισμένο τοπίο που μας φέρνει πιο κοντά και τα λευκά Χριστούγεννα των παραμυθιών, αυτά έχουν δώσει τη θέση τους σε δελτία καιρού που προβλέπουν ηλιοφάνεια και διψήφιους αριθμούς Κελσίου για έναν ήπιο Δεκέμβρη. Αναρωτιέται κανείς εάν τα εγγόνια της σημερινής γενιάς Ζ θα βλέπουν τις αφηγήσεις του Ντίκενς ως sci-fi σκηνικό κάποιου άλλου πλανήτη. Ένα πράγμα είναι όμως βέβαιο. Για τη γενιά που μόλις ενηλικιώθηκε, οι γιορτές έχουν ένα εντελώς διαφορετικό χρώμα.
Διαβάστε περισσότερα στο νέο τεύχος του «Κ» που κυκλοφορεί σήμερα με την «Καθημερινή».
