Μπορεί κάποτε η αγγλική αυτοκινητοβιομηχανία να ήταν κραταιά, αυτό το πλοίο όμως έχει σαλπάρει οριστικά. Το μόνο που έχει μείνει είναι ορισμένα supercar, κάποια εργοστάσια που κλείνουν το ένα μετά το άλλο και μερικά σήματα που έχουν δοθεί αντιπαροχή σε ξένους. Σήμερα οι Κινέζοι, πριν καλά καλά πάρει χαμπάρι ο υπόλοιπος κόσμος, έχουν βρεθεί σε θέση «ηλεκτρικής» ισχύος.
Τα γέλια που ακολούθησαν εκείνες τις πρώτες προσπάθειες των Κινέζων να αποβιβαστούν στη Γηραιά Ήπειρο στις αρχές της χιλιετηρίδας (τότε που τα αυτοκίνητά τους διαλύονταν σαν τραπουλόχαρτα στα crash test) έχουν πια σβηστεί. Τη θέση τους έχει πάρει ένα μείγμα θαυμασμού για την πρόοδο που έκαναν και τρόμου για τις πιθανότητες ολοκληρωτικής επικράτησής τους. Η στρατηγική τους θα πρέπει να αποτελέσει ένα business case study, αφού πρώτα επένδυσαν σε προηγμένη τεχνολογία (χάρη και σε γενναιόδωρες κρατικές επιδοτήσεις), δημιούργησαν νέες μάρκες, αλλά εξαγόρασαν και αναγνωρίσιμα σήματα, και πλέον αποβιβάζονται ο ένας μετά τον άλλον στην Ευρώπη, και όχι μόνο.
Μέσα σε αυτούς και η MG, που είναι απλώς ένας τροχός στο γιγαντιαίο άρμα της μητρικής SAIC. Μπορεί τα θερμικά μοντέλα της MG να ποντάρουν στο κορυφαίο value for money, τα ηλεκτρικά όμως, προεξάρχοντος του MG4, είναι έτοιμα για μια τεχνολογική αντιπαράθεση εφ’ όλης της ύλης απέναντι σε οποιονδήποτε αντίπαλο.
Το προφανές ισοδύναμο μέγεθος δεν είναι άλλο από το ID.3 της VW, το οποίο ανέλαβε να κουβαλήσει ένα βαρύ φορτίο, όντας το τρίτο ορόσημο στην ιστορία της γερμανικής εταιρείας, μετά τον εμβληματικό Σκαραβαίο και το θρυλικό Golf. Απλώς σκεφθείτε (οι παλιότεροι) πόσο προδικασμένο θα ήταν σε άλλες εποχές το αποτέλεσμα μιας αντιπαράθεσης του Golf στα ’80s με το MG Maestro, και δύο δεκαετίες αργότερα με το MG ZR (τη μετονομασία του Rover 25, δηλαδή). Σήμερα όμως πρόκειται για μια τελείως διαφορετική περίπτωση.
*Διαβάστε περισσότερα για την αντιπαράθεση του MG4 64 kWh και του VW ID.3 Pro στο τεύχος Μαρτίου του περιοδικού 4ΤΡΟΧΟΙ.
