«Μόλις είχαμε μάθει ότι ήμουν έγκυος στο τρίτο μας παιδί και μοιραζόμασταν ανέμελοι τη χαρά μας με συγγενείς και φίλους. Ακόμα θυμάμαι το ξάφνιασμα που ένιωσα όταν άρχισαν να πέφτουν βροχή οι ερωτήσεις: “Τι θα κάνετε τώρα με το σπίτι; Αποκλείεται να χωράτε, θα πρέπει να βρείτε κάτι μεγαλύτερο”, “Μήπως να σκεφτείτε να μετακομίσετε σε μια μονοκατοικία, να έχετε και κήπο για τα παιδιά;”, “Σίγουρα θα χρειαστείτε και μεγαλύτερο αυτοκίνητο, θα είναι πολύ στριμωγμένα τα παιδιά, μπορεί να μη χωράνε και τα καθισματάκια και σίγουρα το πορτμπαγκάζ δεν θα έχει αρκετό χώρο για όλα σας τα πράγματα”, “Ίσως τώρα είναι η στιγμή για ένα δεύτερο αυτοκίνητο”. Δεν μου είχε περάσει από το μυαλό τίποτε από όλα αυτά», θυμάται η Μαρίνα. «Λίγα χρόνια πριν, είχαμε αγοράσει ένα σπίτι 87 τ.μ. με δύο υπνοδωμάτια και είχαμε ένα αυτοκίνητο που οριακά θα χαρακτηριζόταν οικογενειακό. Και να που ξαφνικά είχαμε βρεθεί να “πρέπει” να μετακομίσουμε και να αγοράσουμε και δεύτερο αυτοκίνητο – ίσως και πρώτο».
Αυτό που την εξέπληξε περισσότερο, λέει, ήταν πως όλα αυτά ο περίγυρός της τα θεωρούσε όχι μόνο φυσιολογικά, αλλά απαραίτητα για ένα νέο ζευγάρι με τρία παιδιά στις αρχές της χιλιετίας. Για την ίδια και τον σύζυγό της έμοιαζαν άσκοπα και μη αναγκαία. «Και οι δυο μας μεγαλώσαμε σε μικροαστικές οικογένειες τη δεκαετία του ’80, σε μικρά διαμερίσματα. Ο σύζυγός μου και η αδερφή του έως την αρχή τη εφηβείας τους κοιμούνταν στους καναπέδες του σαλονιού. Εγώ σε μια πολυθρόνα που γινόταν κρεβάτι, επίσης στο σαλόνι. Οι γονείς του δεν είχαν καν αυτοκίνητο, η δική μου οικογένεια στριμωχνόταν σε ένα χιλιαράκι της κακιάς ώρας. Και όμως, δεν θυμάμαι καλύτερα ταξίδια με αυτοκίνητο».
Πόσο κοστίζει ένα παιδί; Υπολογίζεται ότι ως τα 18 του χρόνια θα χρειαστούν για την ανατροφή του 233.000 ευρώ. Αλλά πού τελειώνουν οι πραγματικές ανάγκες και πού αρχίζουν οι υπερβολές;
Διαβάστε περισσότερα στο νέο τεύχος του «Κ» που κυκλοφορεί την Κυριακή 10 Μαρτίου με την «Καθημερινή».
