Λίγες ημέρες μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ του Blue electric light και εν αναμονή της μεγάλης του συναυλίας στην Αθήνα, σκιαγραφούμε το πορτρέτο του αγέραστου μέγκα σταρ της μουσικής βιομηχανίας. Αναρωτιόμαστε για το ποιος να είναι στ’ αλήθεια αυτός ο τύπος με τα μακριά ράστα μαλλιά και το εβραϊκό επώνυμο, που στα πέμπτα του γενέθλια τού τραγούδησε το Happy Birthday ο Ντιουκ Έλινγκτον. Που πριν γίνει διάσημος προσπάθησε να κάνει καριέρα υπό το όνομα Ρόμεο Μπλου, παντρεύτηκε τη Λίζα Μπονέ και χώρισε αφού έβγαλε τον πρώτο του δίσκο και ηχογράφησε με τη Μαντόνα το Justify my love. Στη συνέχεια, κατάφερε να σημαδέψει ολόκληρη τη δεκαετία του 1990 και τις αρχές των ’00s με τις μεγάλες επιτυχίες του, ενώ παραμένει μέχρι σήμερα εξαιρετικά δραστήριος τόσο ως είδωλο της ροκ όσο και ως σταρ που εξαργυρώνει τη διασημότητά του με μια σειρά από εμπορικές συνεργασίες. Ανάμεσα σε όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να απαντήσει στην κλήση του «Κ» στο Zoom για μια γρήγορη συζήτηση για το ολοκαίνουργιο άλμπουμ του και την πορεία του στη μουσική βιομηχανία.
Διαβάστε περισσότερα στο νέο τεύχος του «Κ» που κυκλοφορεί την Κυριακή 2 Ιουνίου με την «Καθημερινή».
