«Διδάσκεται το γράψιμο;», ρωτάει η Αμάντα Μιχαλοπούλου τη Ρέιτσελ Κασκ, την εμβληματική Βρετανίδα συγγραφέα, στο περιθώριο ενός εργαστηρίου δημιουργικής γραφής στη Μάνη. «Οι άνθρωποι αμφιβάλλουν, και με το δίκιο τους», απαντά η Κασκ. «Αντιμετωπίζουν το ταλέντο ως δώρο. Κάθε φορά που αρχίζω να διδάσκω, θυμάμαι ότι η δημιουργική γραφή ασχολείται με ερωτήσεις γύρω από την αλήθεια και την αναπαράσταση (representation). Σπάνια έρχονται άνθρωποι στα μαθήματά μου από φιλοδοξία ή για να βρουν εκδότες και ατζέντηδες. Έρχονται επειδή διαπιστώνουν ότι υπάρχει μεγάλη απόκλιση ανάμεσα σε αυτό που γράφουν και στην αλήθεια. Και υπάρχουν τεχνικές απαντήσεις σε αυτό το ζήτημα. Όταν διαβάζω τα κείμενά τους, καταλαβαίνω τι τους απομακρύνει από την αλήθεια: κοινωνικές συνήθειες, συμβάσεις, παγιωμένες απόψεις για το πώς λειτουργεί η αφήγηση. (…) Η πιο συνηθισμένη ασθένεια των κειμένων είναι η υπερβολή. Δεν καταλαβαίνουμε ότι τίποτα δεν είναι αμιγώς καλό ή κακό, ότι τα περισσότερα πράγματα στη ζωή είναι συνηθισμένα».
Διαβάστε περισσότερα στο νέο τεύχος του «Κ» που κυκλοφορεί την Κυριακή 16 Ιουνίου με την «Καθημερινή».
