Μπήκε στη ζωή μας ήσυχα, γλυκά, ως ένας αθώος θαυμασμός εκ μέρους μιας έφηβης προς μια ποπ σταρ που θεωρούσα εξίσου αθώα. Στην ηλικία της κόρης μου, έγραφα γράμματα στον Αξλ Ρόουζ ζητώντας του να με παντρευτεί· η ξανθούλα Τέιλορ με τα χαριτωμένα φορεματάκια ήταν μια σαφώς ασφαλέστερη επιλογή. Ένα υγιές πρότυπο αν μη τι άλλο: εργατικότατη, αναπολογητικά girlie, δίχως υπεροπτικό κουλ υφάκι και με ένα καθόλου πεινασμένο σώμα. Φεμινίστρια με έναν δικό της -glittery- τρόπο. Δεν ανησύχησα, παρά μόνο για τα μουσικά γούστα της κόρης μου. Τα τραγούδια της, που τα είχα ακούσει μόνο στα γρήγορα, μου ακούγονταν λευκά, γλυκανάλατα κι ακίνδυνα, η δε επαναληπτικότητά τους μου τρυπούσε το κρανίο. Δεν καταλάβαινα τι ήταν αυτό που έκανε το παιδί μου να πιάσει πρώτη φορά στη ζωή του κιθάρα για να μάθει να τα παίζει.
Μέχρι που πέρυσι τον χειμώνα, μου έδειξε τα βιντεάκια που τράβηξε μέσα στην κινηματογραφική προβολή του The Eras Tour, της ήδη ιστορικής παγκόσμιας περιοδείας της. Δεκάδες έφηβες σε κατάσταση βακχείας ούρλιαζαν κι έκλαιγαν βλέποντας το είδωλό τους απλώς σε μια οθόνη των Village. Η κόρη μου ήταν μέλος μιας παγκόσμιας αίρεσης. Είχε τρυπώσει σπίτι μας ένα πολιτιστικό φαινόμενο που οι αριθμοί μαρτυρούν πως έχει ξεπεράσει σε δημοφιλία τον Έλβις και τους Beatles, ένα φαινόμενο που δεν καταλάβαινα καθόλου, αλλά γι’ αυτό ακριβώς μου κινούσε τρελά την περιέργεια.
Τέλη Ιουνίου του ’23, η Τέιλορ Σουίφτ ανακοινώνει τις πόλεις της ευρωπαϊκής της περιοδείας. Τα Swifties χύνουν δάκρυα χαράς κι ένας γολγοθάς αρχίζει για τους γονείς τους.
Η συγγραφέας Αλεξάνδρα Κ* αφηγείται το χρονικό της μύησής της στον κόσμο της Τέιλορ Σουίφτ.
Διαβάστε περισσότερα στο νέο τεύχος του «Κ» που κυκλοφορεί την Κυριακή 21 Ιουλίου με την «Καθημερινή».
