Κυριακή 6 Οκτωβρίου, γύρω στις έντεκα το πρωί, στα κάτω Φηρά, δίπλα από το κατάλευκο εκκλησάκι του Αγίου Μηνά, ένα από τα πιο πολυφωτογραφημένα σημεία της Σαντορίνης. Έχει πολλή ζέστη και επικρατεί μια πρωτόγνωρη ησυχία, ενώ συνήθως δυσκολεύεσαι να περάσεις από την πολυκοσμία· για να σταθείς και να απολαύσεις τη θέα, ούτε συζήτηση. Ακριβώς δίπλα από την αυλόπορτα του Αγίου Μηνά, η Mαρία Αντύπα, 75 χρονών, γέννημα-θρέμμα Σαντορινιά, φαίνεται να απολαμβάνει τη στιγμή. «Είναι σπάνιο να βλέπω το νερό χωρίς γιγάντια βαπόρια. Κοίτα πόσο ωραία είναι η θάλασσά μας», λέει δείχνοντας προς τη Νέα Καμένη. Στη φωνή της υπάρχει ένα παράπονο. Είναι μία από τις εναπομείνασες κατοίκους των Φηρών. Γείτονες δεν υπάρχουν, δεν μπορεί να ανταλλάξει μια καλημέρα, καθώς τα περισσότερα σπίτια έχουν μετατραπεί σε καταλύματα βραχυχρόνιας μίσθωσης.
Εκτός από την ίδια, κάτοικοι, επισκέπτες και φίλοι του νησιού γνώρισαν και απόλαυσαν μια διαφορετική Σαντορίνη, μακριά από την πολυκοσμία και την ραγδαία τουριστική εξέλιξη, η οποία επέφερε πολλά προβλήματα στο νησί. Παρ’ όλα αυτά, το νησί παραμένει ένα από τα πιο όμορφα μέρη του κόσμου. Ειδικά το φθινόπωρο, που μειώνονται οι πτήσεις τσάρτερ, τα πλοία της γραμμής δεν αποβιβάζουν τόσο κόσμο και η διαμονή είναι πιο προσιτή. Πανηγύρια που είναι γνωστά μόνο στους ντόπιους, χαλαρές βόλτες στα γραφικά σοκάκια, οινογευσίες και φαγητό δίχως κράτηση και ένα ηλιοβασίλεμα που δεν συναντάται τους καλοκαιρινούς μήνες είναι μόνο μερικά από τα «μπόνους» που προσφέρει το νησί.
Το «Κ» ταξίδεψε στη Σαντορίνη και κατέγραψε μια «αλλιώτικη» εκδοχή του νησιού, το οποίο μετράει τις πληγές του μετά από μια σαρωτική τουριστική σεζόν και φανερώνει όλες του τις ομορφιές σε όσους θυμήθηκαν ότι το ελληνικό καλοκαίρι δεν τελειώνει πια τον Αύγουστο.
Διαβάστε περισσότερα στο νέο τεύχος του «Κ» που κυκλοφορεί την Κυριακή 20 Οκτωβρίου με την «Καθημερινή».
